ตอนแรกที่ได้รักกัน   ผมคอยเอาใจใส่ ดูแล รักษา แฟนของผมอย่างดี แต่พอคบกันมาจะ เข้าปีที่ 3  ผมก็ไม่รู้ตัวเองนะครับว่าผมนั้น ละเลยต่อเขาไม่เหมือนตอนแรกๆที่คบกันเลย เช่น  เอาแต่เล่นเกมไม่สนใจ ข้าวก็ให้เขาทำให้กินตลอด เราทะเลาะกันมาหลายครั้งแล้วครับ แล้วทุกครั้งเป็นผมที่ขอโอกาสเขาเริ่มใหม่ แต่แล้วก็ทำแบบเดิมอีก จนถึงครั้งนึงคิดว่า ครั้งนี้แรงสุด จนเขาต้องขนของหนีกลับไปอยู่ บ้านพี่ชายเขา เป็นเวลา 1 อาทิตย์ผมนอนคิดคนเดียวในห้องเช่าห้องหนึ่งที่เรา ออกมาจากบ้านพี่ชายแฟน จนรู้สึกละอายใจมากที่ผม ละเลยเขามากๆ ผมได้ตามไปง้อ ทุกวันครับ ขอโอกาส เหมือนเดิม แต่แฟนผมก็กลับมาครับ แล้วมีคืนนึงครับกำลังจะนอนกัน แฟนผมพูดมาว่า กลับมาครั้งนี้ ไม่รู้สึกอะไรแล้ว กับทั่งตัวเราด้วย  ผมตัวสั่น ผมใจหาย เมื่อได้ยินที่เขาพูด
แฟนผมขอกลับไปอยู่กับครอบครัวเขา กับพี่ชายเขา
"ผมนั้นเห็นแก่ตัวไปใช่ไหมครับ  ที่ยังง้อ  ที่ยังรั้งเขาไว้อยู่"
อีกใจนึงนั้น รักเขามากครับ  อีกใจนึงก็อยากให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่า ครับ
ผมนั้นอยาก ทำตัวใหม่จริงๆครับ ยังไมได้ทำอะไรตั้งหลายอย่างที่เคยคิดไว้ด้วยกันครับ อยากพิสูจน์ตัวเองให้เขาเห็นว่าผมดูแลเขาได้และดูแลครอบครัวตัวผมได้เหมือนกัน " แต่รู้ตัวอีกทีก็สายไปแล้วครับ "