ถ้าแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะหนูกำลังจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าคะ
หนูค่อนข้างมีปัญหาหลายอย่างเรื่องครอบครัวการเรียนหนูเป็นคนเซนซิทีฟกับทุกเรื่องเลยร้องไห้ง่ายมากๆพ่อแม่หนูไม่เคยดีใจกับสิ่งที่หนูทำให้เลยหนูเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลยค่ะครูสอนอะไรไม่เข้าสมองเลยตั้งแต่มัธยมหนูคิดอยากฆ่าตัวตายมาตลอดเลยค่ะเพราะคิดว่าอยู่ไปก็เป็นภาระให้พ่อแม่เสียตังไปเรื่อยๆเก็บไว้ส่งพี่ชายหนูเรียนให้จบดีกว่าไม่งั้นก็เก็บเงินไว้ให้พ่อกับแม่ใช้ไปเที่ยวอย่างอื่นดีกว่ามาเสียเวลากับหนูหนูมีพี่ชายคนนึงค่ะพี่ชายหนูเรียนค่อนข้างดีพอขึ้นมหาลัยหนูก็มีแฟนคนนึงค่ะคบกันมาเกือบ2ปีพ่อแม่หนูไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ค่ะเพราะฐานะทางบ้านเค้าไม่ค่อยดีพ่อกับแม่หนูก็บอกว่าให้เลิกกับคนนี้นะหนูก็ไม่ยอมเลิกเพราะว่าแฟนหนูเค้าเป็นคนดีเพราะพ่อกับแม่กลัวหนูมีลูกก่อนจะเรียนจบเพราะเค้าเห็นลูกของเพื่อนแม่มีลูกก่อนจะเรียนจบค่ะเลยไม่อยากให้หนูมีแฟนหนูก็บอกกับเค้าตลอดนะคะว่าหนูไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่นอนเค้าก็ไม่ค่อยเชื่อหนูหรอกค่ะอาทิตที่ผ่านนี้ปิดเทอมหนูได้พาแฟนหนูมาเที่ยวที่เชียงรายค่ะพอมาถึงวันได้วันเดียวพ่อก็สั่งให้ฟาแฟนกลับกรุงเทพเพราะญาติจะมาไม่มีที่นอนเลยให้แฟนกลับไปก่อนทั้งๆที่ไม่มีใครมาด้วยซ้ำหนูไม่เข้าใจเลยทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยพ่อกับแม่ไม่เคยฟังสิ่งที่หนูอยากจะบอกด้วยซ้ำพอแฟนกลับไปพ่อก็บอกว่าเรียนหนังสือไปก็ไม่มีความหมายจบมาใครจะรับเข้าทำงานอยากมีครอบครัวนักใช่มั้ยจะได้ทำสัญญาขึ้นมาเซ็นตัดขาดกันไปเลยนามสกุลก็ไม่ต้องใช้ย้ายไปอยู่กับมันเลยลูกกูมีเยอะแยะหายไปสักคนคงไม่เป็นไรหรอกหนูก็เลยยิ่งคิดว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมาหนูไม่มีความหมายเลยใช่มั้ยอยู่ไปก็เป็นภาระของพ่อแม่เปล่าๆตั้งแต่อาทิตที่แล้วหนูร้องไห้ตลอดเวลาพอคิดถึงเรื่องนี้คิดวนไปวนมาอยู่ในหัวว่าอยู่ไปก็เป็นภาระเปล่าตายๆไปเลยให้จบเลยดีมั้ยหนูก็เลยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งมากๆเลยค่ะแต่ที่หนูคิดว่าที่ยังตายไม่ได้หนูยังไม่ได้รับปริญญาให้พ่อแม่หนูเลยต้องทำงานเอาเงินมาให้พ่อแม่ที่เลี้ยงหนูแต่พอมาคิดเรื่องที่แย่ๆที่พ่อแม่พูดถึงก็อยากฆ่าตัวตายอีกค่ะขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ