แค่ไม่อยากอยู่แล้ว แค่ไม่อยากอยู่แล้วจริงๆ ทำไมรู้สึกอ่อนแอแบบที่ไม่รู้จะยิ้มอีกทีได้อย่างมีความสุขจริงๆมั้ย เหนื่อยกับอะไรๆที่มันไม่ลงตัวสักอย่าง
ในหัวมันว่างเปล่า และหดหู่ พยายามหลายครั้งว่าที่เป้นอยู่มันเพราะโรค มันไม่ใช่ตัวตนจริงๆของเรา ถ้ามันไม่ไปไหนจากเรา เราไปจากทุกคนเอง ดีมั้ย?ไม่อยากอยู่แล้ว ไม่อยากสู้กับคำว่าพรุ่งนี้ ไม่อยากเจอคนเหี่ยๆคอยด่ากูอีกแล้ว ไม่ก้ขอหายใจทิ้ง อยู่คนเดียวเหมือนรอวันตายไปเลย