ขอเท้าความก่อนครับ ..

ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง ที่ต้องเดินทางโดยอาศัยระบบขนส่งมวลชน เพื่อเดินทางไปทำงานหรือกลับบ้าน ซึ่งที่ทำงานผมกับบ้านค่อนข้างไกลกัน

ตลอดระยะเวลาที่ทำงานก็เกือบ 6 ปีแล้ว จึงต้องพบเจอสิ่งที่เรียกว่า “มนุษย์ป้า” ..

แซงคิวบ้างหล่ะ ลุกให้นั่งแล้วไม่ขอบคุณบ้างหล่ะ ฯลฯ แต่ผมก็ไม่เคยไปตำหนิหรือว่ากล่าวอะไร เพราะเขาคงมีเหตุผลของเขา

แต่วันนี้ผมอดไม่ได้จริงๆ กับการกระทำของมนุษย์ป้าท่านนี้ ..


เหตุการณ์มีอยู่ว่า :

วันนี้ผมต้องแวะซื้อกระดาษห่อของขวัญจำนวน 2 แผ่น กับถุงกระดาษ เพื่อที่จะเอาไปห่อของขวัญจับฉลากในที่ทำงานผม

ซึ่งหากผมซื้อของเสร็จแล้วก็สามารถนั่งรถตู้โดยสารกลับบ้านผมได้ (รถตู้โดยสารที่ผมนั่ง เป็นสายที่นั่งกลับบ้านประจำอยู่แล้ว ถึงแม้ว่า จะไม่ต้องแวะซื้อของ)

ผมก็ไปซื้อตั๋วและขึ้นรถตู้ไป ผมได้ที่นั่งแถว 3 ขวาสุดริมหน้าต่าง (ฝั่งเดียวกับคนขับรถ)

ผมก็เอาของที่ผมซื้อ วางไว้ตรงร่องระหว่างเบาะที่นั่งกับตัวรถริมหน้าต่าง (ซึ่งหากใครใช้รถตู้โดยสารบ่อยๆ จะรู้ว่ามันมีร่องเหล่านี้อยู่) และกระเป๋าสะพาย (กระเป๋าที่ใช้ใส่เวลาไปทำงาน) วางไว้ที่ตักผม

ซึ่งขนาดของของที่ผมซื้อ (กระดาษห่อของขวัญที่ถูกม้วน และถุงกระดาษที่ถูกพับ) มันมีความหนารวมกันไม่เกิน 1 นิ้ว

ประเด็นคือสักพักมีผู้หญิงที่มีอายุหน่อย รูปร่างค่อนข้างใหญ่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อ้วน (นน. 70-80kg) มานั่งข้างซ้ายผม ซึ่งก็คือมนุษย์ป้าที่ผมเจอในวันนี้นั่นเอง

(ผมเป็นคนผอมและตัวเล็กครับ นน. 56kg)

พอมนุษย์ป้าได้นั่งที่แล้ว ก็พยายามเอาศอกมาดันผม ซึ่งผมก็เข้าใจนะ ว่าที่นั่งคงมีพื้นที่ไม่เพียงพอสำหรับการนั่งของแก และคนที่พึ่งนั่งก็มักจะต้องการที่ลงให้เข้าที่ .. ผมก็ต้องเขยิบตัวเองไปชิดหน้าต่างมากขึ้น จนรู้สึกได้ว่า การนั่งของผมมันไม่ได้อยู่ตรงพนักพิงแบบที่ควรจะเป็นแล้ว ผมจึงหยุดเขยิบ

แต่มุษย์ป้าท่านนี้ก็ยังไม่เลิกเอาศอกมาพยายามดันผมอีก ดันค่อนข้างแรงเรื่อยๆ โดยใช้มุกหยิบโทรศัพท์มือถือมามาเล่น แล้วก็เอาศอกมาดันๆ ซึ่งตอนนี้ผมก็คิดนะว่า แกคงเล่นมือถือแล้วศอกแกคงมาโดนเราแบบไม่ได้ตั้งใจ

แต่สักพักน่าจะเป็นลูกสาวแก ขอมือถือไปเล่นเกมส์ (ลูกสาวแกนั่งเบาะหลังสุด) ซึ่งลูกสาวขอมือถือแกหลายรอบ จนแกให้

หลังจากเอามือถือให้ลูกสาวแก การดันจากศอกแกก็ยังไม่หยุด แกพยายามดันๆต่อไป .. ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่า “เห้ย! .. มันไม่ใช่แล้วหล่ะ ไม่ใช่ว่าแกจะเล่นมือถือแล้วศอกมันมาชนแล้วหล่ะ มันคือการจะดันให้ผมไปชิดติดขอบรถตู้ เพื่อขอพื้นที่การนั่งเพิ่ม”

ผมเลยโอเค “ไม่เขยิบแล้วโว้ย!!! เพราะผมนั่งในที่ของผมจริงๆในเบาะรถตู้” (คิดในใจ)

ซึ่งแกก็พยายามดันมาตลอดทางจนผมจะลงรถตู้ (ถึงบ้าน) ซึ่งตอนนี้ ผมมีความคิดว่า “ตอนผมลงรถ มนุษย์ป้า ต้องมีการพูดจาไม่ดีใส่ผมแน่ๆ”

แล้วมันก็เป็บแบบนั้นจริงๆ เพราะเมื่อรถตู้จะถึงป้ายที่ผมจะลง ผมต้องตะโกนบอกคนขับว่า “จอดป้ายหน้าด้วยครับ” และเมื่อสิ้นเสียงของผม มนุษย์ป้าก็เริ่มสำแดงอิทธิฤทธิ์ 55555

มนุษย์ป้า : ถ้าจะเอาของมาวาง ที่หลังก็ซื้อที่นั่ง 2 ที่ ไม่ใช่มาซื้อที่เดียวแล้วเอาของมาวาง (น้ำเสียงเริ่มมีอารมณ์โมโหเข้าร่วม)
ผม : ... (นั่นไงตูว่าแล้ว)

รถตู้จอด .. ผมลุกขึ้นยืน กำลังรอลงรถ (มีคนอื่นบนรถลงป้ายนี้ด้วย)

ผม : ข้างๆเบาะมันมีช่องอยู่ ของมันวางตรงนั้นครับ

มนุษย์ป้า : ก็เขยิบเข้าไป มันจะได้นั่งได้ ไม่ใช่เอาของไปวาง (น้ำเสียงเกรี้ยวกราด)

ผมกำลังเดินลงอยู่บริเวณหน้าประตูรถตู้ ..

ผม : วันหลังป้าก็ทำตัวให้ผอมๆ มันจะได้นั่งได้นะครับ (น้ำเสียงปกติ แต่ก็โมโห)
มนุษย์ป้า : อย่าเสื_ก อีเห้_ (มันเป็นคำหยาบ ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)

ผมปิดประตูรถ.

จบเหตุการณ์

ปล1. หลังจากผมเดินลงรถ ผมก็คิดนะว่า “ผมผิดอะไรหรือทำไรพลาดไปเปล่าวะ (ก็ไม่นะ) เราก็นั่งตรงเบาะนะไม่เกินที่ป้าแกด้วย ของก็ไม่ได้ไปสร้างความรำคาญให้ใคร

หรือว่า ถ้าแกคิดว่าเราไปละเมิดสิทธิ์แก แกก็น่าจะพูดกับเราดีๆหรือเปล่า ไม่ใช่เอาศอกมาดันๆ แล้วตอนเราจะลงรถ ค่อยมาพูดแขวะเรา”

ปล2. แกคงโกรธมากๆที่ผมไปว่าแก แกถึงได้สวนกลับมาด้วยคำหยาบคาย 555555

ปล3. ทำไมผมถึงไม่รู้สึกผิดครับ?

#ระบาย