อาทิเช่น วันนั้นเรานั่งรถเมล์จากบ้านไปในตัวเมือง กับเสียงโทรศัพท์ที่ดังกระหน่ำจากด้านหลังรถของมนุษย์ป้า

ตามด้วยบทสนทนาลั่นรถ(เรานั่งอยู่ด้านหน้า เขาอยู่ด้านหลัง คิดดูว่าดังแค่ไหน)
"ไอ้แก่ อยู่ไหน นี่อยุ่กับเมียน้อยใช่มั้ย เอาตังไปให้มันใช้ใช่มั้ย"
สายปลายทางน่าจะเมียน้อยรับ เพราะป้าแกพูดว่า "หนอย !! นี่หน้าด้านมากที่กล้ารับสาย เดี๋ยวกุจะนั่งรถไปหา
อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะ กุจะตามไปตบ ใครให้มายุ่งกับผัวกุ บลาๆๆๆ" เห้อ สงสารหูตัวเองกับหูคนทั้งรถ--"

------------------------------------------------------------

อีกเหตุการณ์บนรถเมล์เหมือนกัน

มนุษย์ลุงเดินขึ้นรถมาด้วยท่าเดิน1ก้าวมาข้างหน้า 2ก้าวถอยหลัง นั่งได้สักพัก แกลุกขึ้นด้วยความไว

หัวโขกกับด้านบนที่วางกระเป๋าเต็มแรงเสียงดังฟังชัด ทำหน้าเจื่อนๆพร้อมกับควักขวดกั๊ก

(เหล้าขาวในขวดเอ็มร้อย แถวบ้านนอกจะรู้จักดี) กระดกขึ้นทันใดแถมด้วยกลิ่นเหล้าขาวกระทบกับแอร์อบอวนจริงๆ

มิวายหันหน้ามายิ้มให้แล้วเอามือเช็ดปาก แล้วนั่งผงกต่อไปสุดปลายทาง

------------------------------------------------------------

มนุษย์ป้าคนนี้แปลกมากๆ คือเรารอต่อคิวกดเงินที่ตู้ ATM

ถึงคิวป้าแกกดเงินนางก็เดินไปตัวท้วมๆบังตู้มิด พอนางกดรหัสได้หันมามองหน้าเรากับเพื่อน
แล้วนางเอนตัวออกจากตู้ไปทางด้านซ้ายให้เราเห็นหน้าจออย่างเห็นได้ชัด

ยืนคุยโทรศัพท์พร้อมกับกดเช็คยอดเงิน สายตาเราก็มองเองโดยอัตโนมัติ

เงินนางหลักแสนเลยจ้า สรุปนางต้องการให้เรารู้ว่าเงินนางเยอะนะ นี่กุเอนตัวให้ดูนะ ไรงิ้

--------------------------------------------------------

นี่ยิ่งหนักเลย ประเภทนั่งขวางรถตู้ฝั่งประตูทางออกพร้อมด้วยข้าวของรุงรัง

พอเราจะขึ้นๆไม่ได้ ป้าแกหุ่นอวบๆก็ยิ้มให้แล้วหนีบขาพยายามทำตัวให้ลีบเล็กที่สุดประหนึ่งหุ่นนางแบบ

ก็ยังขึ้นไม่ได้ ของๆแกล้นจริงๆ

อีกคนนึงที่ขึ้นรถแล้วนั่งขวางประตู ขนาดคนขับพูดว่าช่วยเข้าไปนั่งข้างในให้เต็มก่อนนะครับ

เพราะคนยังไม่เต็มเดี๋ยวจะมีคนขึ้นมาอีก พูดประมาณ2รอบได้ นางก็ไม่ฟัง ยังนั่งมองนกมองฟ้าทำเป็นไม่สนใจ

จนคนขับต้องตะโกนเหน็บว่าคนเราเนาะ โตป่านนี้แล้วยังฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง แต่นางก็ยังนั่งต่อไป

------------------------------------------------------

คนนี้พอๆกับลุงขี้เมา ปกติในรถตู้เค้าห้ามเอาของกลิ่นแรงๆออกมากินใช่ป่ะ
วันนั้นป้าแกนั่งรถตู้ นั่งข้างๆเรา สักพักนางหยิบไส้กรอกอีสานขึ้นมากินพร้อมกับเอาเท้าพาดที่เบาะวางของหลังคนขับ

จนคนขับบอกว่า ป้าครับ รบกวนเอาเท้าลงด้วยครับ (ก็ดีที่นางยังฟังคนขับ)

สักพักป้าแกถามคนขับว่าโรงพยาบาลธัญบุรีอีกไกลไหม พอคนขับจอดให้ลงบอกว่าถึงแล้วครับ

ป้าแกก็ลงจากรถและกล่าวว่า "อ่าวถึงแล้วหรอ เออๆ ขอบใจมากนะ" พร้อมกับเดินลงไปโดยไม่มีการจ่ายเงิน

ปิดประตูพร้อม จนคนขับเปิดประจกตะโกนว่า "ป้าครับๆ ป้ายังไม่ได้จ่ายตังครับ"

ป้าบอก "อ้าวหรอๆ ต้องจ่ายเงินด้วยหรอ ลืมๆ" แล้วนางก็ควักเงินให้แล้วเดินจากไปแบบงงๆ