เชื่อว่าแทบทุกคนคงได้เคยดูหนัง หรือซีรีส์ของอเมริกันชน
เกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัฐ  อย่างตำรวจที่จะมี "คู่หู"  หรือหน่วยงานแบบเป็นทีม

เนื้อหาเกือบร้อยทั้งร้อย  คู่หูจะมีปัญหาคนหนึ่งทำผิด อีกคนจำเป็นต้องบอกว่าคู่หูผิดจริง
หรือทีมทำผิด แล้วหนึ่งในทีมออกมาเปิดโปงความผิดนั้น

เป็น "วัฒนธรรมระบบ" เพื่อรักษาระบบให้คงมั่น


สะท้อนย้อนกลับมาสังคมไทย  ไมว่าในหนัง ละคร หรือในชีวิตจริง
หากคู่หูทำผิด  ก็จะปกปิดช่วยกัน   หรือร่วมกันทำผิดทั้งทีมนั่นแหละ  เพื่อปกป้อง "พวก"

สังมคมไทยจะมีสิ่งหนึ่งที่บ่อนเซาะทำลายกัดกร่อนการพัฒนาอยู่ตลอด  นั่นคือ "วัฒนธรรมพวก"

ขอให้ได้ชื่อว่าเป็น "พวก"  บัดซบยังไง  หลายยำยังไง  ก็ต้องปกป้องอุ้มชูกัน  แล้วเชิดชูกันว่า "รักกัน" "จริงใจ"
โดยไม่คำนึงถึงว่า นั่นแหละคือการทำลายระบบ  และส่งผลต่อบ้านเมืองในภาพรวม

สังคมไทยจึงมุ่งสร้างความสัมพันธ์แบบผิด ๆ ต่อกัน  ทั้งภาคเอกชนและภาครัฐ
เพื่อโอกาสทางผลประโยชน์  โดยไม่คำนึงถึงหลักนิติรัฐ  ไม่สนใจศีลธรรมอันดีงาม


ในระยะสิบกว่าปีที่ผ่านมา   "วัฒนธรรมพวก" ปรากฎชัดในสังคมไทย
พวกหนึ่งติดคุกจนออก  อีกพวกจะสิบปี คดีไม่คืบ
พวกหนึ่งโดนฆ่า  อีกพวกฆ่าคน
พวกหนึ่งทำอะไรก็ไม่ผิด  อีกพวกเหลือแค่ตดที่ยังไม่ผิด
พวกหนึ่งยุบแล้วยุบอีก  แต่อีกพวกยุบไม่ได้เพราะพวกเดียวกัน

                                   ฯลฯ


นั่นคือทางด้านการเมือง  และด้านกระบวนการยุติธรรม

ในด้านอื่น ๆ เช่น  การศึกษา  ธุรกิจ  โอกาสในด้านต่าง ๆ
สังคมไทยขึ้นกับ "วัฒนธรรมพวก" ทั้งนั้น

ร่วมกันฉกชิงโอกาสและผลประโยชน์   ปกปิดความชั่วร้าย
ระบบเสียหาย  เพราะมีพวก  จะโกงก็ง่าย  ผิดก็ไม่เอาผิดกัน

ที่แปลก คือ  พอเป็นพวกกันแล้ว  หากทำผิด ต้องไม่ให้ผิด  ใครว่าพวกผิด  คนนั้นคือคนไม่ดีไปซะ
ใครที่ปกป้องพวก  คือคนทำดี  คือคนน่ายกย่อง  ทั้งที่เป็นการทำผิดแบบไม่น่าอภัยด้วยซ้ำ



สังคมราชดำเนินวันนี้   มี "วัฒนธรรมพวก" หมักหมมมานาน   จนน่าสะอิดสะเอียน
ไม่ว่า เสื้อแดง    ไม่ว่า สลิ่ม

ล้วนหลงทางไปกับ "วัฒนธรรมพวก"

ได้เห็นการเข้าข้างกัน  ปกป้องกัน  แบบผิด ๆ
ได้เห็นตรรกะพิลึก ๆ ที่ถูกประดิษฐ์และผลิตขึ้นมาเพื่อเข้าข้างพวก

แล้วสลิ่ม กับ แดง  ก็ชื่นชมยินดีภาคภูมิใจในการใช้ "วัฒนธรรมพวก" แบบผิด ๆ นี้
ถือเป็นความจริงใจ  ถือเป็นความรักเพื่อน  ถือเป็นเรื่องพิสูจน์ความกล้าหาญ

โดยไม่คำนึงว่า  นี่คือความวิบัติเล็ก ๆ ที่จะขยายไปสู่สังคมภายนอก สู่ชีวิตจริง
ที่จะขยายกลายเป็นความวิบัติอันร้ายแรงต่อสังคมและบ้านเมือง



"วัฒนธรรมพวก" โดยตัวของมันเองแล้ว  ไม่ใช่สิ่งผิด  แต่ควรดำเนินไปตามครรลองอันถูกต้องเหมาะสม
มีพวกแบบสร้างสรรค์   มีพวกเพื่อร่วมแรงร่วมใจในทางที่เหมาะสมถูกต้อง

ไม่ใช่มีพวกเพื่อเป็นเกราะ  เมื่อมีเกราะ  ก็ไม่กลัวที่จะทำความผิด  ไม่ว่าจะผิดโดยเจตนาหรือไม่ก็ตาม
เมื่อมีพวก  เมื่อถือว่าเป็นพวก  ก็ถือว่ายังไงก็ต้องปกป้องช่วยเหลือเข้าข้างกัน  ยอมทิ้งความถูกต้อง

เหวสิครับ



สองสามสัปดาห์ที่ผ่านมานี่
ผมขำ  ขำที่ได้เห็น "จอมเกรียนเซียนเสี้ยม" อย่างเสี่ยเกียนที่ใคร ๆ ก็สบประมาทว่าไม่มีเหตุผล  
ต้อนตือ "วัฒนธรรมพวก" อย่างเมามัน   แต่ละดอก แต่ละหมัด  ที่เสี่ยซัดนี่  ระดับหยอดน้ำข้าวต้มทั้งนั้น

ได้เห็น หมวยอินดี้  
ใช้วุฒิภาวะระดับพรีเมียมในการให้ความเห็น  แจงเหตุผลสั่งสอนผู้ดีทั้งหลาย

ที่ขำยิ่งกว่า  คือได้เห็นคนบางกลุ่มใช้ตรรกะหลุดโลกสารพัดที่ถูกเอ่ยอ้างออกมาเพื่อปกป้องพวก


แหม  เฟซหลุด  แทนที่จะสะดุ้งรู้สึกผิด
กลับหันมาแว๊ด ๆ ใส่คนแฉซะงั้นว่าเป็นคนผิด

ทำให้นึกถึงเรื่องคลิปตะลาการ  ที่คนแฉกลายเป็นคนผิดเกือบติดคุก

เหมือนกันเด๊ะ




บางคน และหลายคน  โดน "วัฒนธรรมพวก" กลืนกินโดยไม่รู้ตัว
เข้าบอร์ดมา  คิดได้อย่างเดียว  ต้องช่วยพวกเรา  ต้องจัดการพวกนั้น

จนไม่รู้ว่า  ความจริง  ความถูกต้องอยู่ตรงไหน  ไม่สน
สนแค่ว่า  ไหนพวกเรา  ไหนพวกมัน


ก็น่าคิดนะครับ  หลายปีที่ผ่านมา  หลายครั้งที่ได้เห็น
คนนอกที่ผ่านมาด่าราชดำเนินว่า  เลิกบ้ากีฬาสีซะที

ผมว่ามันน่าจะจริงนะครับ




ภาพประกอบมู้    จาก https://ppantip.com/topic/37194612