กระทู้อย่างนี้  https://ppantip.com/topic/37924666




อย่างนี้  https://ppantip.com/topic/37928341





คือ  ผมเห็นใครก็ไม่รู้  ในราชดำเนินนี่แหละ
ใช้ตรรกะตับแตกว่า  เรื่องบางเรื่อง  เช่นเรื่องคดีความ เรื่องถามนั่นนี่จากใครนั้น

ไม่ควรแท็ก  การเมือง    เพราะไม่ใช่เรื่องการเมือง แต่เป็นเรื่องส่วนตัว
พร้อมกับมีตรรกะเข้าข้างพวกตัวเองเรียบร้อยว่า  อย่างการติ๊ดชึ่งไม่ผิดอะไรเพราะแท็ก การ์ตูนการเมือง

เห็นแล้ว  ปวดตับครับ

คือ  ตรรกะตับแตกแบบนี้มีให้เห็นมาตลอด  บนเป้าหมายที่ว่า  พวกตูไม่เคยผิด  คนอื่นผิดทั้งนั้น
ความจริง หรือเรื่องราว เหตุการณ์ใด ๆ  ช่วงเวลา  และองค์ประกอบใด ๆ ไม่สน
แค่สร้างตรรกะตับแตกมารองรับเป้าหมายของพวกตูก็พอแล้ว

ไม่รู้คิดได้ไง



แรกเลย   การเมืองคืออะไร  เกี่ยวกับอะไร   ยังไม่รู้เรื่อง  ไม่เข้าใจ
แต่ยังกล้าชี้ผิดชี้ถูกว่าอะไรควรไม่ควร

ต่อมา  เรื่องอะไรเป็นเรื่องการเมือง  เรื่องอะไรเป็นเรื่องส่วนตัว  ก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจอีก
แต่ก็ยังกล้าอีก  ที่จะชี้ว่า คนอื่นควรทำอย่างไร   wm ควรดูแลอย่างไร

นี่แหละที่เรียกว่า  ไม่เคยชะโงกดูเงา




คนสร้างตรรกะตับแตกนี้  คงไม่เคยได้ยินคำว่า  การเมืองในราชดำเนิน

คำว่า  การเมืองในราชดำเนิน  เกิดขึ้นตอนไหน
ก็ตอนควักเรื่องส่วนตัวคนอื่นมาเล่น  แล้วโดนตอบโต้ด้วยเรื่องส่วนตัวบ้าง
เท่านั้นแหละ  กู่ก้องร้องป่าวทันที  ว่าตัวเองโดนการเมืองในราชดำเนินเล่นเพื่อหวังทำลาย

เออ.. ก็ตลกดี   ตอนทำกับคนอื่นไม่เป็นไร  พอโดนบ้างเท่านั้นแหละ   นายโหยนางหวนออกโรงเลยเชียว



เรื่องคดีความ   เรื่องถามหาความรับผิดชอบ   คือเรื่องการเมืองทั้งนั้น  ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว
เมื่อมีการกล่าวหา  ใส่ความทางสาธารณะ  ย่อมเป็น "การเมือง" ในทันที

การถามหาความรับผิดชอบ   การบอกกล่าวถึงความคืนหบ้าของเรื่องราวคดีความ
จึงเป็นเรื่องสาธารณะ  และเป็น "การเมือง"  ร้อยเปอร์เซนต์

การเมือง  กับ  สาธารณะ   เป็นของคู่กัน

เป็นทุกเรื่อง   ตั้งแต่กะปิน้ำปลา  ยันกระสวยอวกาศ

ไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองในมิติการปกครองอย่างเดียวเท่านั้น




อย่าดิ้นให้มากนัก   ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นต้องดิ้น
เพราะ การเมืองในราชดำเนิน   มันก็แค่เรื่องเกี่ยวกับ "ความจริง"  และ "ความเท็จ" เท่านั้น

การใส่ความคนอื่น   โดนดำเนินการทางกฎหมาย  คือ ความจริง
เป็นเรื่องที่ไม่มีใครสามารถสร้างเรื่องขึ้นได้

การใส่ความคนอื่น  โดนทวงถามความรับผิดชอบ  คือ ความจริง
หลักฐานปรากฎหน้าบอร์ด  ทุกคนสามารถสืบค้นตรวจสอบได้   ไม่ใช่เรื่องอุปโลกน์ขึ้นมา

เมื่อเป็น ความจริง   แล้วจะดิ้นเอา  ความเท็จ  มาหักล้างได้อย่างไร
จะมาดิ้นว่าอย่างนั้นไม่ถูก อย่างโน้นไม่ควร  ด้วยการเอาอะไรไม่รู้มาบอกว่า ความจริง ที่เป็นอยู่ไม่จริง

ไม่มีทางทำได้     จะทำได้ก็เพียงสร้าง  ตรรกะตับแตก  มารองรับความเท็จ ความไม่ชอบธรรม เท่านั้น




ณ วันนี้   ปัญหา หรือ ประเด็นมาม่าทั้งหลายแหล่ในราชดำเนิน  ไม่ใช่เรื่องไม่ถูกต้องเหมาะสมแต่อย่างไร

เมื่อมีความเท็จเกิดขึ้น   เป็นปกติธรรมชาติของคน ที่อยากรู้ความจริง
หรือพูดในภาพรวม  ก็คือ อยากรู้ความให้รอบด้าน  ว่าอะไรเป็นอย่างไร  เพื่อให้เห็นความจริงแท้ของเรื่องราว

ไม่ใช่แค่คนบางพวก  ที่ถนัดและเก่งในการสร้างเรื่องเท็จ  แล้วก็ขอให้จบแค่นั้น
คนที่รู้เรื่องจริง  คนที่มีข้อมูลหลักฐานในมือ  อย่ามากเรื่อง เงียบไว้  อย่าทักท้วง  อย่าจับผิด
แล้วตีความเอาดื้อ ๆ ว่า  ใครทวงถาม ใครจับผิด  นั่นแหละคือความไม่สงบของราชดำเนิน สร้างปัญหาให้ราชดำเนิน

น่าสมเพชครับ

ทั้งที่ความจริงแล้ว  แค่ใครมีอะไร  ก็งัดออกมาสู้กัน  เอาข้อมูล เอาหลักฐานมาแสดงต่อกัน    
เท่านั้นเอง  ปัญหา ความขัดแย้ง ควาไม่เข้าใจ  จบ

ไม่ใช่พวกฉันจะเท็จ  ก็เรื่องของพวกฉัน    ใครหน้าไหนอย่ามายุ่ง

ไม่ได้ครับ   ไม่ถูกต้องครับ
เพราะที่นี่คือสาธารณะ  คือส่วนรวม   ใครทำอะไรย่อมมีผลกระทบต่อส่วนรวม ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม




สำคัญสุดที่ผมอยากจะชี้ให้เห็นความพิการทางตรรกะอีกเรื่อง
ก็คือเรื่อง  คนเสื้อแดง

คำว่า  เสื้อแดง   คือคนที่อยู่บนหลักความถูกต้อง  เป็นธรรม  เป็นกลาง
ไม่ใช่ยืนอยู่บนคนว่า  พวก

ผมเห็นมิติทางความคิดแบบ  ต้องปกป้อง  ต้องช่วยเหลือคนเสื้อแดงด้วยกัน  ไม่ว่าจะอย่างไรก็ต้องช่วย  มานานแล้ว
ซึ่งผมเห็นว่าเป็นมิติทางความคิดที่หลงทาง

เมื่อหลักการในภาพรวมของ คนเสื้อแดง   คือความถูกต้อง  เป็นกลาง  เป็นธรรม  
แต่กลับใช้วิธีความคิดที่มีมิติสวนทางหลักการ   จะไหวเหรอครับ ?

เราเป็นแดง  เพราะเราเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข
ที่จะทำให้เรามีความเสมอภาภ  มีเสรีภาพ  มีภราดรภาพ   นั่อคือความเป็นธรรมโดยรวมในบ้านเมือง
เราต้องปกป้องระบอบ  เราต้องต่อสู้กับการเมืองที่บิดเบี้ยว  เราต้องเรียกร้องความเป็นธรรม
เราต้องให้กระบวนการทุกอย่างเป็นไปด้วยความยุติธรรม   ให้บ้านเมืองเป็นนิติรัฐ นิติธรรม
ให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการกำหนดอนาคตบ้านเมือง    ทำลายอภิสิทธิ์ชนชั้นและความเหลื่อมล้ำให้มีได้น้อยที่สุด

ซึ่งเราจะไปถึงจุดนี้ได้  ก็ด้วยเหตุผล  วิธีการที่ถูกต้อง   ไม่ใช่วิธีการยังไงก็ได้ แบบไหนก็ทำ เพื่อทำลายล้างคนเห็นต่าง
เราต้องยินดีรับฟังคนที่เห็นต่าง  รับฟังความเห็นต่าง   อยู่ร่วมบนความขัดแย้งเห็นต่างได้  

ไม่ใช่เราเป็นแดงเพราะเพื่อน  เพราะพวก  แล้วต้องปกป้องช่วยเหลือกันในทุกเรื่อง  ผิด ถูก ไม่สน
เป็นวิธีคิดที่ผิดทางครับ




ผมเห็นแดงหลายคนในราชดำเนินหลงทาง   โดยการยึดติดกับความเป็นพวกจนเลยเถิก เอ๊ย เลยเถิด
ผมเห็นคนบางพวก  ใช้คำว่า แดง   เป็นเครื่องมือในการสร้างพวกสร้างความสำคัญให้ตัวเอง
ผมเห็นคนหลายคน  ใช้คำว่า แดง  เพื่อช่องทางในการหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
ผมเห็นคนหลายคน  ทิ้งทุกอย่างทางความคิด  เพียงเพื่อแสดงความเป็นแดงอย่างผิดทางในการต่อสู้กับสลิ่ม
ผมเห็นคนหลายคน  โดนหลอกเพราะมีความเชื่อและความรักในความเป็นแดงอย่างหนักแน่น
                              ให้กลายเป็นเครื่องมือในการทำอะไรไม่ถูกไม่ควร เป็นเหยื่อทางการเมืองเรื่องอีแอบหวังผลประโยชน์ใส่ตน



เอาเหตุผล   เอาความจริง   ยึกหลักให้มั่น   ดีกว่าครับ
วางความเป็นพวก   ทิ้งอุปาทานเรื่องพวก   เพื่อความคิดจะได้บริสุทธิ์ตั้งอยู่บนหลักการอันถูกต้องเหมาะสม
ทำลายมิติความคิดที่มีเพียงว่า  พวกฉัน  พวกแก    อันก่อให้เกิดแนวคิดหลงทาง สร้างสนิมกัดกร่อนความเป็นแดงที่แท้จริง



หากเราเลยเถิก เอ๊ย เลยเถิดมาก ๆ    มันจะครอบความรู้ผิดชอบชั่วดีไปหมดครับ
เหมือนวัฒนธรรมวัยรุ่นบางพวก  ที่ถือว่าการทำชั่ว คือความดี ความเก่ง ความกล้า

ต้องเมา  ต้องซิ่ง  ต้องกล้ายิงคน   จึงจะถือว่าเก่ง กล้า  ปกป้องเพื่อน

มองไม่เห็นอะไรอื่น  นอกจากคำว่า พวก   ทำอะไรถูกหมด ดีหมด   คิดเข้าข้างตัวเองและพวกเท่านั้น
มิติอื่นใด  เหตุผลอื่นได   เนื้อหา  เหตุและปัจจัย  องค์ประกอบใด ๆ ของเรื่องราวมองไม่เห็น
เพราะหลงติดยึดกับคำว่า พวก   ทำให้มองแค่มิติเดียว  คิดมุมเดียว


สังคมราชดำเนินเรา  ไม่ใช่สังคมที่มีวัฒนธรรมแบบเด็กวัยรุ่นบางพวกอย่างนั้นครับ

วัฒนธรรมพวกที่ผิด  เป็นเรื่องอันตรายร้ายแรงสำหรับตัวเอง ครอบครัว และสังคมโดยรวมอย่างยิ่งครับ




มิติทางความคิด  ส่งผลต่อการกระทำที่แสดงออกมาครับ
ตัวอักษรที่โพสต์  นั่นแหละคือการกระทำที่ออกมาจากมิติทางความคิด

สังคมประชาธิปไตย  คือการสันดาปทางความคิด   ไม่ใช่การฟันธงทางความคิด
คือการแลกเปลี่ยนการกระทำ ทั้งทางด้านวัฒนธรรม ศาสนา ประเพณี พื้นเพ  
ไม่ใช่บล็อคสำเร็จรูปทางความคิดและการกระทำที่ต้องเหมือนกันแบบเดียวกันไปหมด

สังคมประชาธิปไตย  คือสังคมที่เป็น รูปธรรม ครับ  
ไม่ใช่สังคมวาทกรรมที่เป็นนามธรรม  ที่จะพูดเอาดี เอาหรู เอาเก่ เอากล้ายังไงก็ได้




ทั้งหมดทั้งมวล  ที่ผมว่ามา  นี่แหละครับ  คือ การเมือง