สวัสดีครับ คือผมเคยติดอ่างตอนประถมช่วงนึง ไม่นานก็หาย หลังจากนั้นตอนนี้ผม ม.ปลาย ผมเริ่มติดอีกครั้งน่าจะช่วง ม.3 ตอนนี้ผม ม.5 ลำบากมากเลย แต่ผมไม่เคยคิดว่าเป็นปมด้อย ตอนประถมผมเป็นเด็กที่มีความกล้า เชื่อมันตัวเอง กล้าแสดงออก เวลาให้ออกไปพูดหน้าห้อง หรือ ถ้ามีโอกาสที่คัดเลือกคนไปพูดหน้าแถวผมจะไปตลอด พรีเซ้นท์งานกลุ่มก็ถือว่าผมทำได้ดี จนมาติดอ่าง ม.ปลาย จนตอนนี้ผม ม.5 อีกครั้งมันเหมือนผมใช้ชีวิตลำบากในบางทีการสื่อสาร แต่ผมจะบอกตลอดกับบางคนก่อนคุยว่าผมติดอ่างเขาก็ไม่ได้หัวเราะเรา หรือถ้าหัวเราะผมก็ขำไปด้วย พ่อผมบอกว่าให้ผมพูดช้าๆ ซึ่งตรงนี้อยากให้คนที่ไม่เป็นเข้าใจคนที่ติดอ่างมากๆ ว่าการพูดช้าๆ อาจจะช่วยให้ดีขึ้น แต่ว่าถ้ามันเริ่มติดตั้งแต่คำแรก ยังเกริ่นแค่คำแรกติดแล้วถึงพูดช้าก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยในตอนนี้ แต่บางครั้งผมพูดเร็วมากไม่ติดเลยเหมือนจะแร็ปด้วยซ้ำไป บางอารมณ์มันก็ติดมากบางทีก็ติดน้อย จนตอนนี้การทำงานพรีเซ้นท์ผมจะต้องหลบหลีกให้เพื่อนพูดในงานที่ทางการหน่อย ส่วนถ้าวิชาไหนแบบต้องพูดแต่ครูเข้าใจเรา ผมจะบอกว่าขอโทษผมติดอ่าง ครูก็ตั้งใจฟังผมไม่หัวเราะอะไรผม แต่บางวิชาเช่นภาษาไทยครูคนนี้ เป็นคนชอบสร้างความตลกอยากให้เด็กหัวเราะกันซึ่งมันก็ดี แต่พอพรีเซ้นท์ ผมพยายามพูดอย่างดีให้ติดน้อยที่สุดลดการตื่นเต้น และทำได้ติดน้อยลง แต่เหมือนว่าครูจะเล่นตลก เหมือนผมพูดว่า เหรียญเหรียญมีสองด้าน แกจะพูดขัดว่ามเหรียญเดียว แล้วเพื่อนหัวเราะ บางทีผมเบื่อเพราะแกเล่นขัดผมเยอะไป ช่วงนี้ก็มีสอบท่องกับแกอีก ซ้อมดีไม่มีติดอ่าง แต่พอไปท่องติดขึ้นมา ต้องออกไปซ้อมใหม่ ไม่มีโอกาสให้แบบพลาดเลย ตรงนี้ผมไม่ค่อยคิดมาก แต่มันลำบากในการสื่อสารบางครั้งทำให้ผมรู้สึกรำคาญตัวเองบ้างบางครั้ง พอพูดทางการก็งานจะเสียเพราะผม ผมกังวล แต่ผมไม่หลบถ้าเป็นการพูดหน้าห้องปกติ และไม่เคยโทษตัวเองว่าติดอ่างคือเรื่องแย่ คนที่เป็นมีใครจะพอแนะนำวิธี หรือแนวทางที่ทำให้ลดการติดอ่างลงได้บ้างไหมครับ อยากกลับไปมั่นใจพูดเก่ง แบบตอนประถม บางทีจะสั่งข้าวที่โรงอาหารพอติดอ่างผมต้องสั่งอีกอย่าง
เคสนี้กรณีไปเที่ยว แล้วบนเครื่องบิน แอร์ถามจะรับน้ำอะไร ผมซ้อมพูด Orange เกือบตาย พอมาถึงผมผมติดอ่าง ผมต้องเอาโค้กแทน พอขากลับอีกรอบ ผมซ้อมจนพูด Orange ได้ เขาบอกไม่มีมีแต่ apple กับน้ำผลไม้อะไรอีกอย่าง พอผมจะตอบ apple ติดอ่างอีกเลยต้องขอ สไปร์ท 55555 ลำบากมากตรงนี้