โลกแห่งความเป็นจริงไม่เคยง่าย โดยเฉพาะโลกแห่งความจริงที่ไม่เป็นไปดังใจหวัง ... อาทิตย์รู้สึกเหมือนปลาผิดน้ำตั้งแต่ก้าวเข้ามาสู่แผนกจัดซื้อ งานเอกสารและนั่งโต๊ะช่างน่าปวดกระโหลกเสียนี่กระไร แถมเพื่อนร่วมงานแต่ละคนก็ดูเหมือนจะมีโลกส่วนตัวด้วยกันเสียทั้งสิ้น พี่ส้มโอที่ต่อบทสนทนาเฉพาะเรื่องที่ตัวเองสนใจ พี่จอห์นผู้ชายลั้ลลาที่เขาเองก็เริ่มจะเรียนรู้ว่าทางนั้นแนะนำอะไรต้องระวังตัว และ พี่เอิร์ธผู้หญิงผู้คล่องงานอย่างที่สุด หากก็อยู่ในพื้นที่ส่วนตัวและไม่ประสงค์จะสานสัมพันธ์กับใคร ความอึดอัดจึงทับเท่าทวี .... แต่ชาวสีเหลืองอย่างอาทิตย์ แม้จะมีความหวั่นไหวอยู่บ้าง แต่ด้วยการมองโลกในแง่ดี ความกระตือรือร้น รวมถึงกำลังใจชั้นดีจากใครบางคนที่มีให้กันเสมอมา ทำให้เจ้าตัวตั้งใจและตัดสินใจเรียนรู้งานและก้าวต่อไป ไม่พิรี้พิไรกับความหลัง ถึงตอนที่ลงไปฝ่ายผลิตจะมีความรู้สึกคิดถึงและดูมีแววแห่งความสุขเกิดขึ้นในดวงตาก็เถอะ

เช่นกัน ... การอยู่บนจุดสูงสุดของก้องภพไม่ใช่เรื่องง่าย เดชาวุฒิเจ้าเก่าเจ้าเดิม กำลังก่อความไม่พอใจให้กับรุ่นพี่ส่วนใหญ่ และ กับรุ่นพี่บางคนเดย์กำลังก่อความไม่สงบทางใจให้กับคน ๆ นั้นด้วย เดย์เฝ้ามองดูก้องภพดำเนินการในห้องเชียร์ด้วยสายตายอมรับ หากเขาก็มีจุดยืนของตัวเอง จุดยืนบางอย่างที่น่าจะเป็นเหตุให้เขาต้อง "ซิ่ว" ออกจากที่อื่นมา สำหรับคนอื่นเขาคือคนที่มีปัญหา แต่สำหรับเขา ... เขาคิดว่าตัวเองมีเพียงคำถาม ซึ่งสำหรับคนบางคน คำถามกับปัญหาเป็นสิ่งเดียวกัน

เดย์ ... เข้าใจในจุดยืนของก้องภพไม่น้อย สิ่งที่ก้องภพทำกับข้าวฟ่าง วิธีการโน้มน้าวในใจห้องเชียร์ ป้ายชื่อทำให้จำกันได้ง่ายขึ้น กิจกรรมทำให้รู้จักกันเร็วขึ้น ให้เข้าหาให้พูดคุยกันมากขึ้น เขาไม่ได้ต่อต้าน .... แต่เมื่อเขาไม่ได้ต้องการสิ่งนั้น เขาจะต้องทำไปทำไม น้ำเสียงที่ตอนแรกคิดว่าเกรี้ยวกราด แต่พอพินิจไปเรื่อย ๆ คิดว่าไม่ใช่ ... เดย์สุภาพมาก สุภาพกับคนที่เข้ามาพูดจาอย่างคนที่เข้ามาแบบอารยชนและเท่าเทียมกัน ตราบใดที่ไม่ล้ำเส้นกัน พูดคุยสิ่งไรเพื่อเพิ่มเติมความรู้และสติปัญญาตามรสนิยม ก็คุยได้กับทุกคนเสมอ

ข้อนี้ทำให้รู้สึกว่าเดย์แยกทุกอย่างออกจากกันชัดเจน ไม่ใช่แอนตี้สังคมทำตัวเด่นไปวัน ๆ อย่างจะเห็นในเปลือกนอก เพราะเดย์สามารถต่อบทสนทนากับก้องภพในเรื่องที่สนใจ ดังนั้นมันไม่ใช่ความเกลียดชัง หรือ เป็นความหมั่นไส้ในตัวบุคคล แต่สำหรับเขา ... อะไรใช่ก็คือใช่ อะไรไม่ก็คือไม่ ซึ่งก้องภพก็เข้าใจและพอใจสิ่งที่ 0058 ได้กล่าว เดย์ได้แสดงจุดยืนอย่างที่เขาเคยทำในห้องเชียร์เมื่อนานมาแล้วหากวิธีแตกต่างกันเท่านั้น เพียงแต่ว่า .... ก้องภพเองนั้นเรียนรู้แล้ว ถ้าหากเราเปิดกว้าง และ เปิดรับอีกซักนิด เราสามารถจะมองเห็นแง่งามในความแตกต่าง และ จะสร้างให้เราพร้อมก้าวเข้าสู่สังคม อย่างที่เด็กผู้ชายหัวดื้ออย่างเขาเคยเห็นและเคยเป็น

ผมเคารพจุดยืนและความคิดของคุณ เคาพระในความขัดแย้งและความคิดและความต่าง ผมเองก็ปรารถนาจะได้รับสิ่งนั้นจากคุณเช่นกัน หากเป็นแต่ก่อนนี้ก้องภพก็อาจเริ่มด้วยคำถามและการท้าทายอย่างที่เป็นน้ำเนื้อตัวตน แต่บัดนี้เมื่อผ่านการขัดเกลาของประสบการณ์ทำให้รู้ว่า ... ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม คนตรงหน้า ... ถึงจะแปลกแหวกแนวสักหน่อย แต่ประเมินดูแล้วเป็นคนช่างคิดวิเคราะห์ ไม่จำเป็นที่จะต้องต้อนให้จน เพราะมีศักยภาพที่จะคิดได้เองอยู่แล้ว

เรื่องราวกำลังจะพลิกกลับไปในทางดีเมื่อเดย์เริ่มอ่อนลง แต่กลายเป็นพี่อีกคนที่ใจเร็วด่วนได้ไปนิด ถึงขนาดล้ำเส้นรุกไล่ไปถึงเรื่องส่วนตัว หากจะทำอย่างไรได้ เมื่อความสนใจมันก่อตัวขึ้นมาหนักหนาเสียแล้ว นับตั้งแต่วันที่เด็กคนนั้นแสดงท่าทางพยศ .... มันก็เหมือนแม่เหล็กดึงดูดให้รุ่นพี่อย่างทิวเข้าไปพัวพันทั้งที่ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น ทิวไม่รู้ตัวเลยว่าทำไมตัวเองต้องเข้าไป จากครั้งแรกที่คิดว่านี่น้องรหัส กลายเป็นความสนใจใคร่รู้ และ บัดนี้มันยิ่งทวีความรุนแรงจนอย่างปรารถนาจะเข้าถึงทุกจังหวะชีวิตของคน ๆ นี้

วิเคราะห์ว่าทิวเป็นคนอ่อน เดย์เป็นคนแข็ง ... นึกถึงสมัยทิวปีหนึ่ง ความกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่มั่นใจ หลบหลังเพื่อน แถมได้ตำแหน่งมางง ๆ และ ทุกอย่างอยู่ภายใต้อุ้งมือของเพื่อนอีกคนคือก้องภพ ไม่ได้ว่าทิวอิจฉาแต่คิดว่าหนึ่งในเหตุผลที่ทิวตามติดเดย์ก็คงเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างคนที่ได้ตำแหน่งประธานรุ่นควรจะทำ(อะไร)ได้บ้างประการหนึ่ง และ ความแข็งความมีจุดยืนของเดย์ทำให้ทิวที่พยายามจะแข็งแกร่งจัดการปัญหากับเขาบ้างโน้มเข้าหาโดยอัตโนมัติ แต่การจบปัญหาด้วยวิธีของทิวนั้นล้ำเส้นไปถึงชีวิตส่วนตัว สถานการณ์ที่เริ่มจะดีจึงพลิกกลับไปอีกครั้งหนึ่ง