สิ่งแรกที่ผมทำหลังจบมหาลัยคือหานิยามความหมายของคำว่า "ความสำเร็จ" คืออะไร สามาเหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะมีคนบอกผมอยู่บ่อยครั้งว่าผมประสบความสำเร็จแล้วนะซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไรเลยพยายามหาข้อมูลดู ถามเพื่อนๆที่เรียน ถามพี่ผู้ใหญ่ที่รู้จักก็มีหลากหลายคำตอบดังต่อไปนี้

-มีบ้าน: ซื้อบ้านอยู่ได้ก็ประสบความสำเร็จแล้วเพราะเป็นหลักทรัพย์ท่ี่มูลค่าสูงมาก
: อันนี้ก็เป็นความเห็นแบบสามัญชนทั่วๆไป การมีบ้าน ไม่มีหนี้ได้ก็ประสบความสำเร๋็จในฐานะมนุษย์คนนึงแล้วในยุคนี้ คนบอกกับผมว่าประประสบความสำเร็จแล้วก็คงหมายถึงประเด็นนี้กัน ซึ่งใครทำได้ก็ขอให้ภูมิใจได้เลยครับ ผมเองก็พยายามอยู่นานกว่าจะประคับประคองให้ครอบครัวของพ่อแม่ที่บ้านมาถึงจุดนี้ได้ ทุกวันนี้เกษียนแล้วมีบ้าน ไม่มีหนี้ ชีวิตก็สบายๆแบบพึ่งพาตนเองได้ครับ

-บรรลุเป้าหมาย: ตั้งเป้าหมายที่ใหญ่โตให้กับชีวิตแล้วทำให้ได้ ตั้งเป้าต่างกันไปก็จะได้มีแรงผลักดันแตกต่างกัน ผมรู้จักเพื่อนคนนึงในมหาลัย ในมหาลัยเห็นเป็นคนฮาๆดู friendly สนุกๆแต่ลึกๆเขาเป็นนักสู้และจริงจังกับชีวิตมาก ตอนเรียนผมพอสังเกตได้เพราะรู้สึกว่าบรรยากาศของเขาคล้ายกับพ่อผม เขาทุ่มเทให้กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตและดูแลครอบครัวที่บ้านมาก

บางครั้งเราก็เคยคุยกันเรื่องเป้าหมายและแนวทางในการดำเนินชีวิต มีอยู่เรื่องนึงที่ผมจำได้ขึ้นใจคือถ้าอยากหาแฟนได้นะให้ดูแลแม่ให้ดีๆ ดูคนที่เค้ามีแฟนมีครอบครัวดูว่าเขาดูแลพ่อแม่เขายังไง เขาเคยบอกว่าเรื่องเงินเลิกคิดไปตั้งแต่ตอนได้ร้อยล้านแล้ว กลายเป็นจะทำอะไรให้กับสังคมได้บ้าง เป้าหมายของเขาก็ใหญ่โตไปเรื่อยๆตามสถานภาพ ล่าสุดที่เจอก็เห็นบอกอยากไปเรียนต่อ แต่งานเยอะแบบนี้ไม่น่าจะว่างเรียนอีกนาน อาทิตย์ก่อนก็เพิ่งไปออกอายุน้อยร้อยล้านมา ก็สู้ๆละกัน

-ได้ลงมือทำ: การที่เราอยากจะทำอะไรสักอย่างแล้วได้ลงมือทำ แค่นั้นก็สำเร็จแล้ว คำพูดนี้เป็นคำพูดของพี่ผู้ใหญ่คนท่านนึงที่มีงานอดิเรกชอบฟังเพลงเหมือนกัน ผมได้ยินว่าเค้าเป็น CEO ให้กับบริษัทใหญ่ๆซึ่งผมก็ไม่เคยถามรายละเอียดเรื่องงานกับเขาแต่ก็พอรู้ว่างานยุ่งมากๆ

นิยามนี้เป็นนิยามที่ผมรู้สึกว่าใกล้เคียงกับตัวเองที่สุดแล้วเพราะผมเป็นคนประเภททำแต่เรื่องที่อยากทำ ดังนั้นการจะทำอะไรสักอย่างได้นั้นจึงเป็นเรื่องที่ผมต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก แค่ได้ทำก็เหมือนผมได้ประสบความสำเร็จแล้ว และถ้าจะทำได้ต่อไปเรื่อยๆยิ่งต้องใช้ความพยายามมากขึ้นไปอีก

แต่เมื่อความสำเร็จเกิดขึ้นจากงานอดิเรกได้เมื่อไหร่นั้น งานอดิเรกก็จะไม่เป็นงานอดิเรกอีกต่อไป ผลของความสำเร็จที่สามารถพลิกชีวิตคนเราได้นั้นเกิดเป็นแรงผลักดันให้เราต้องรักษาผลนั้นให้คงอยู่กับเราไปได้ คนๆนั้นๆจะค่อยๆเปลี่ยนจากงานที่ทำด้วยใจรักกลายเป็นงานที่ทำได้แล้วผลลัพธ์ที่ดีต่อไป และสุดท้ายเขาก็จะสูญเสียงานอดิเรกนั้นไปกลายเป็นต้องทนทำในสิ่งที่รู้สึกว่าอิ่มตัวแล้วแต่ก๋็ต้องหาหนทางทำต่อ บางทีการรักษาความรักให้คงอยู่อาจจะยากกว่ารักษาความสำเร็จที่เกิดขึ้นมาได้ด้วยปาฏิหารย์เสียอีก

ความสำเร็จของชีวิตคนเรานั้นก็มีหลากหลาย บางคนก็พึงพอใจกับการที่ยืนด้วยลำแข็งตัวเองได้อย่างมั่นคงก็พอใจ บางคนเลือกที่จะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและเก็บสิ่งที่รักไว้เป็นงานอดิเรก บางคนก็เลือกที่จะทุ่มเทให้กับสิ่งที่รักจนเป็นวิถีชีวิตไปได้ บางคนก็ยังรักษาตัวตนและความรักที่มีไม่ให้ถูกกลืนไปกับความสำเร็จตามกาลเวลาได้ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ตาม ความสำเร็จทุกรูปแบบมีจุดร่วมเหมือนกันอยู่อย่างคือ

ได้ทำ และ ทำได้

มันมีอยู่แค่นั้นจริงๆครับ หลังจากนั้นความสำเร็จนั้นก็จะหมดหน้าที่หายไปตามกาลเวลา มนุษย์ก็ต้องหาเป้าหมายใหม่ๆ แรงบันดาลใจใหม่ๆ ความสำเร็จใหม่ๆมาเติมเต็มหล่อเลี้ยงชีวิตอยู่ตลอดเวลาจนกว่าจะทำได้ บางทีความสำเร็จที่แท้จริงอาจคือการที่เราหลุดพ้นจากสภาพเหล่านี้ไปก็เป็นได้ครับ