สวัสดีค่ะ เราเป็นคนโสดคนเดียวในที่ทำงานเลยก็ว่าได้ พี่ๆเพื่อนๆ เค้าก็แต่งงานและมีลูกที่น่ารักกันหมดแล้ว เราเข้าใจค่ะว่าเขามีภาระและหน้าที่ที่ต้องดูแลครอบครัว บางครั้งเราก็ช่วยเขาทำงานในส่วนของเขา เพื่อให้งานเสร็จเร็ว เราช่วยเท่าที่เราช่วยได้ค่ะ แต่มีบางครั้งที่เราแอบเก็บมาคิดนะ ทุกๆคนมักจะบอกว่าให้เราทำงานไปเถอะเราไม่มีลูก ไม่มีสามี ไม่ต้องรีบกลับบ้าน มีครั้งหนึ่งเราไม่ค่อยสบาย เลยบอกพี่ในฝ่ายเดียวกันว่าถ้าไม่ไหวอาจจะลาป่วยนะ พี่เค้าบอกเราว่าลูกพี่ก็ป่วยเหมือนกัน อาจจะต้องลากลับบ้านพาลูกไปหาหมอก่อน แกห้ามลานะเพราะพี่บอกบอสไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เราก็ได้แต่ยิ้มๆ แต่ใจในก็คิดว่าถึงฉันจะโสดฉันก็มีหัวใจนะจ๊ะ