คือต้องขอเล่าก่อนว่ามันเป็นยังไง

เรากับแฟนอยู่ห่างกันชลบุรีกับกทม. แล้วก็เคยเลิกกันมาครั้งนึงเมื่อประมาณปลายปี2559 เรานี่แหล่ะบอกเลิกเอง สาเหตุเพราะเขาไม่สนใจเรา ไม่ใส่ใจ ไม่แคร์ กินเหล้า กินเบียร์บ่อย แล้วเราเป็นคนที่ถ้าไปไหนอยากให้บอกไม่ใช่อยู่ๆก็หายไปเลย ไลน์ไม่ตอบ โทรไปไม่รับ
แต่แฟนเรากับทำตรงกันข้ามชอบหายตลอด เราก็หงุดหงิด คือบางทีเราก็งี่เง่านะ เรายอมรับ บอกตรงๆว่าไม่สบายใจในหลายๆครั้ง แต่เรารักแฟนเราไง เราก็ยอม ก็ทน บางทีเราทำงานมาเหนื่อยๆ อยากมีคนคุยด้วย อยากคุยกับแฟนเรื่องอะไรก็ได้ขอแค่ได้คุยจะได้สบายใจขึ้น แต่ไม่เลยไลน์ไปไม่ตอบ โทรหาไม่รับ เป็นใครไม่หงุดหงิดบ้าง

จนวันนึงเราไม่ไหวแล้วจิงๆ เราเลยบอกเลิกเค้าไปก็มีง้อ บอกว่าจะทำตัวใหม่ ไม่กินแล้วเหล้า เบียร์ เราก็ไม่ฟัง ก็เลิกกันไปไม่ติดต่อกัน แต่เราอ่ะบอกเลิกไปทั้งที่ยังรัก ยังห่วงแต่เราเหนื่อยที่จะทน ก็ห่างกันไปประมาณ 4 เดือน แต่เราอ่ะจะคอยส่องเฟสเค้า ส่องเฟสที่ทำงานเค้า คอยดูรูปบ่อยๆ มันคิดถึงนะ คิดถึงเค้า คิดถึงช่วงเวลาที่เคยอยู่ด้วยกัน 

จนได้มีโอกาสมาเจอกันอีก(กลางเดือนพฤษภา) เราก็ยังไม่มีใครนะต่แฟนเรามีคนใหม่แล้วเป็นเด็กปะมาณม.5(แฟนเราประมาณ21) เราดีใจนะตอนที่เจอแต่พอมารู้ว่ามีคนใหม่แล้วเราก็เสียใจแหล่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็อยากกลับไปคืนดีอีก แต่แฟนเรามันมีใหม่ไปแล้วไง เราก็ตื๊อนะ แบบว่ารอได้ไรเงี้ย ไปหาเค้าที่บ้าน(เลวมะ)

จนสิ้นเดือนพฤษภา สองคนนั้นก็เลิกกันเพราะผู้ใหญ่ไม่โอเค ซึ่งเราก็อยู่ในเหตุการณ์นะ เราก็บอกว่าถ้ายังไม่พร้อมที่จะกลับมาคบกันก็ไม่เป็นไร เราเข้าใจ แต่เค้าก็บอกว่าเค้าโอเคเพราะรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้กับน้องคนนั้น สรุปเราก็กลับมาคบกัน แต่ตั้งแต่ที่เรากับมาคบกัน ความใส่ใจ การเอาใจใส่ สนใจเราน้อยกว่าเมื่อก่อนอีก ติดเพื่อน ติดเกมหนักมาก เล่นทั้งคืน เช้าก็นอน กลางคืนก็เล่นเกมกับเพื่อน เป็นแบบนี้ทุกๆวัน แรกๆยังมีไลน์หาบ้าง ตอบเราบ้างแต่กว่าจะตอบได้ก็ครึ่งวัน หายไปทั้งวันก็มี เราถามว่าทำอะไรก็บอกว่านอนบ้าง เล่นเกมบ้าง แต่ไม่เคยโทรหานะถ้าเราไม่โทรไป
จนมาประมาณเดือนกันยาก็เริ่มหาย ซึ่งเราจะงี่เง่าเรื่องนี้ตลอด บอกตลอดว่าสนใจกันบ้าง จะทำอะไรบอกก่อนได้ไหม มีมาสัญญานะว่าจะทำตัวดีขึ้น จะสนใจเรา จะไม่ทำให้เราไม่สบายใจ ตื่นมาจะรีบโทรหา แต่ก็เหมือนเดิมหายไป ไลน์ก็ยังไม่ค่อยตอบ กว่าจะตอบเป็นวันแล้วก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เราก็โทรหาแต่ไม่ค่อยรับ เพราะเล่นเกมอยู่ โทรไปบางทีก็คุยนิดเดียว พอเราไลน์ไปก็ไม่ตอบวันสองวันก็ไม่ตอบ แต่ระหว่างวันเราก็โทไปบ้าง รับบ้างไม่รับบ้าง เหตุผลคือเล่นเกม นอนหลับ จนเราลองหายไปไม่ไลน์หา ไม่โทรไป2วันก็ไลน์มาบอกว่าตั้งใจหายใช่มั้ย ถ้าเหนื่อยก็บอก ขอโทษที่ไม่ที่เวลาให้ เราเข้าใจนะว่าแฟนทำงานแต่ทำถึงแค่4โมงเย็น แล้วเวลาหลังจากนั้นล่ะไม่มีเลยหรอ ไม่คิดจะทัก จะโทรมาหาเลยหรอ ความรู้สึกเรามันก็ไม่โอเคมาเรื่อยๆ มีแฟนเหมือนไม่มี มีแล้วโคตรเหงา มีแล้วไม่ได้คุยเลยแบบเนี้ย แต่ก็ยังเป็นแบบเนี้ยเรื่อยๆ ไม่ค่อยตอบ ไม่มีโทรหา เราก็ยังบอกตลอดนะสนใจกันมั่ง ถ้าไม่สนกันจะมีไว้ทำไม แล้วก็ชอบบอกว่าเราอ่ะคิดมาก คิดไปเอง ไร้สาระ พอเราร้องไห้ก็บอกรำคาญจะร้องทำไมแล้วก็ไม่ยอมคุยกับเรา เป็นแบบเนี้ยทุกวัน จนครั้งที่สองเราลองหายไปอีกเชื่อมั้ยก็ไม่มีไลน์หรือโทรหาเลยประมาณ4-5วัน ก็โทรมาหาแล้วทำตัวปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราถามนะว่าไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ ทำไมถึงต้องรอให้ผ่านไปตั้งกี่วันถึงจะโทรหาได้ คือถ้าแฟนคุณหายไปคุณจะอยู่เฉยมั้ยถามจิง แต่นี่ไม่ค่ะ นิ่งสงบมาก เราเสียใจนะที่ระหว่างนั้นไม่ติดต่อมาเลย จนความรู้สึกเรามันดิ่งลงแล้วอ่ะ เราชินกับการที่ไม่ได้คุยกับใคร เรารู้สึกแบบว่าถ้าจะขนาดนี้ก็ไม่ควรมีกันแล้วรึป่าว จนตอนนี้ความรู้สึกเราก็ไม่ดีขึ้น เราพยายามที่จะทำให้ดี พยายามกลับไปเป็นเหมือนเก่า เป็นคนที่คอยตามตื๊อ คอยงี่เง่า แต่เราทำไม่ได้ พยายามดึงความรู้สึกเก่าๆกลับมาก็ไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเพราะไม่ได้เจอกันรึป่าว คือเรากับแฟนไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่สิ้นเดือนมิถุนา (เดือนมิถุนามีไปหาสองครั้ง) วิดีโอคอลบ้างนิดหน่อยนางเล่นเกมไง ไม่ว่างคุย พอเราถามว่าสนใจกันบ้าง แคร์กันบ้างสิ เค้าจะชอบบอกว่าก็มาอยู่ด้วยกันสิ มาอยู่ใกล้ๆกัน หางานแถวบ้านเค้าเอา ตอนนี้กำลังเก็บตังสร้างอนาคตเราอยู่นะ แล้วเราก็ถามต่อว่า สร้างอนาคตพร้อมกับใส่ใจเค้าไม่ได้หรอ นางตอบเลยว่าไม่ได้  แล้วรู้มั้ยหลังจากที่กลับมาคุยกันหลังจากที่เราลองหายไป4-5วัน แฟนเราก็ยังตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง ไม่โทรหาเหมือนเคย จนตอนเนี้ยเราอยากเลิก เรารู้สึกเหนื่อย แต่เราก็รู้สึกแย่ที่จะบอก เพราะเราเคยบอกว่าเราจะไม่บอกเลิกอีก เราเลยสับสนไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ความดีก็มีแต่ก็ไม่มากเท่ากับเรื่องที่เค้าไม่ใส่ใจเราอ่ะ เราไม่รู้จะทำไงดี ถ้าเราบอกเลิกเค้าไป เราจะดูแย่ ดูเลวมากเลยใช่มั้ย?? ช่วยบอกเราที เราต้องทำยังไง


ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านนะ

ปล.เราอายุ 24 ทำงานเป็นพนง.ในห้าง
**ที่เราไม่ได้อยู่กับแฟนเพราะพ่อเราไม่รู้ว่าเรามีแฟน**