สวัสดีค่ะ 

จขกท. ขอแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ
 ตอนนี้ จขกท.เป็น นศ.ปี1 ค่ะ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน กทม.  มีแฟนเป็น นศ.ทันตะแพทย์ ปี6 อยู่ต่างมหาวิทยาลัยกัน แต่อยู่ใน กทม. นี่แหละค่ะ
เราเพิ่งจะคบกันได้ เดือนกว่าๆ แต่เราค่อนข้างมีปัญหาในบางเรื่องค่ะ เลยอยากจะมาขอคำแนะนำหรือความเห็นจากสมาชิกที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ

คือแฟนเราเป็นนศ.ทันตะฯใช่มั้ยคะ เค้าก็จะไม่ค่อยมีเวลาให้เรานัก อันนี้เค้าก็บอกเราแล้ว เราก็เข้าใจค่ะ ถึงช่วงแรกๆเราอาจจะงี่เง่าไปบ้างแต่เราก็ปรับความเข้าใจกันแล้วในเรื่องของเวลา ในทุกๆวัน จขกท. จะได้คุยกับแฟน วันละครั้งค่ะ ไม่โทรคุยก็ไลน์หากัน แต่จะคุยกันน้อยมากๆ เวลาที่เราว่าง เค้าก็จะไม่ว่าง เรารู้ดีค่ะ เราเลยจะดูว่าเวลาไหนเค้าว่างจริงๆถึงจะไลน์หา บางวันแฟน จขกท.ก็ต้องทำงานส่ง อ.หมอ จนดึกดื่น เค้าก็จะบอกเรา
ให้ไปนอนก่อน ไม่ต้องรอ เราก็เข้าใจเค้าค่ะ เพราะเราก็รู้ดีว่าแฟนเรากำลังจะจบแล้วในปีนี้ เลยต้องยุ่งๆวุ่นๆเป็นพิเศษ แต่บางวันก็ไม่ได้คุยกันเลย
จขกท. ต้องรอให้แฟนไลน์หรือโทรมาหาก่อนถึงจะคุยด้วย ถ้าหาก จขกท. ไลน์หรือโทรไปก่อนก็กลัวว่าแฟนจะติดงาน ไม่เว้นแม้แต่วันเสาร์-อาทิตย์ เราก็อยากให้แฟนของเรามีเวลาพักผ่อน เราเลยจะคุยกันช่วงเย็นๆมากกว่า แต่เราก็สงสารแฟนเรานะคะ ขนาดวันหยุดยังมีเคสด่วนอีก 
เรารับรู้ถึงความเหนื่อยล้าของเค้า แต่เราก็ไม่ได้รับรู้ทั้งหมด เราอยากให้กำลังใจแฟนของเราแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำให้เค้าหายเหนื่อยได้หรือเปล่า ทุกวันนี้เราก็ได้แต่บอกคุณแฟนของเราว่า "สู้ๆนะ"  "เค้ารักตัวเองมากๆเลยนะ" "คุณแฟนคนเก่งของเค้าสู้ๆนะ" "ถ้าเหนื่อยมากก็พักนะคะ" "เค้าเป็นกำลังใจให้นะ" แต่เราไม่สามารถอยู่ใกล้ๆแล้วคอยให้กำลังใจแฟนของเราได้เลย ใจของเราอยากให้แฟนเราได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง แต่ติดตรงที่ว่าจะเรียนจบแล้วนี่แหละค่ะ งานยาวเป็นหางว่าวจุฬาเลย 

จากชื่อกระทู้ เราอยากจะมาปรึกษาว่า เราสามารถทำอะไรให้แฟนเราได้มีกำลังใจได้มากกว่านี้บ้าง เราอยากให้แฟนรู้สึกดีตอนที่คุยกับเราหรือกระทั่งตอนที่อยู่กับเรา เราสามารถคลายเครียดยังไงให้แฟนเราได้บ้าง เราต้องศึกษาอะไรเพิ่มเติมมั้ย แล้วตอนนี้เราทำถูกต้องแล้วใช่มั้ย ที่เราไม่ไปงี่เง่า งอแงใส่แฟนเรา 

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำ และความคิดเห็นค่ะ

ปล.จขกท.คิดไม่ออกจริงๆว่าจะฮีลใจแฟนตัวเองยังไงแล้ว สงสารแฟนมากกกกกกกกก