ปกติ ในภาวะปกติ ก็หลากหลายอยู่แล้วล่ะครับ
ร้อยพ่อพันแม่ ต่างพื้นฐาน ต่างประสบการณ์ ต่างความคิดต่างความเชื่อ
ก็เล่นบอร์ดกันไป แสดงความเห็นกันไป จะคุณภาพหรือไม่คุณภาพ
ไม่มีเครื่องวัด อย่าบังอาจชี้
เมื่อสถานการณ์อยู่ในภาวะปัจจุบัน
เจ้าของเว็บ ผู้ดูแลบอร์ด ก็ต้องปฏิบัติตามกฎหมาย (ประกาศและคำสั่ง)
ส่งผลต่อสมาชิกในการแสดงความเห็นเรื่องการเมือง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก็เกิดความรู้สึกว่าโดนปิดกั้น โดนลิดรอนสิทธิเสรีภาพ
เป็นภาวะ "จำเป็น" ของทุกฝ่าย
ไม่ว่ากัน
แล้วราชดำเนินควรเป็นอย่างไร ?
ผมเชื่อตามแนวทางและวิธีการของคึกฤทธิ์มาตลอดครับ
ไม่ยอมหันไปเล่นเรื่องอื่น ด้วยการอ้างเรื่องยกระดับบอร์ด เรื่องทู้คุณภาพ เม้นท์คุณเพียบ
เพราะเหมือนเป็นการ "จำยอม"
กระทู้ไร้สาระ กลอนบ้า ๆ บวม ๆ ทู้เชิง short-short story ขำ ๆ จึงถูกผมสรรค์แต่งขึ้นตลอด
ย้อนไปเมื่อหกสิบกว่าปีก่อน ช่วงจอมพลแปลกเรืองอำนาจ หนังสือพิมพ์ซึ่งเป็นสื่อหลักในยุคนั้น
ก็ไม่ต่างกับชาวราชดำเนินในวันนี้
แต่คึกฤทธิ์ไม่ "จำยอม"
ใช้วิธีเชิงล้อเลียนเข้าสู้ จอมพลแปลกก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะไม่ขัดคำสั่ง ไม่ขัดนโยบาย
ผมเชื่อแนวทางและวิธีการนี้มาตลอด
อยากชวนเพื่อนสมาชิกเล่นแนวนี้มานาน
เมื่อเป็นผู้เล่นในสนาม หากเป็นกีฬาก็ต้องเล่นตามแผนการโค้ช
แต่เรื่องความเห็น มุมมอง เป็นธรรมชาติของมนุษย์ครับ ที่จะไม่ยอมตกอยู่ในภาวะยอมจำนน
การอ้างเรื่องยกระดับบอร์ด การอ้างเรื่องทู้คุณภาพ
ไม่ใช่เรื่องเสียหาย เป็นเรื่องดี แต่นั่นจะกลายเป็นการจำนนอย่างไม่รู้ตัวหรือไม่
นี่คือมุมมองของเสรีชน เพื่อชน
นักศึกษา ประชาชน นักวิชาการหลายคนต้องแลกเรื่องเหล่านี้ด้วยคดีความ
พวกเราล่ะ (ยกเว้นสลิ่ม) ทำอะไรอยู่ ?
ราชดำเนินวันนี้ ควรเป็นอย่างไรในมุมมองหล่อ ๆ ของตระกองขวัญ (ทู้โสตาย โปรดไว้ชีวิตข้าน้อยด้วย)
ร้อยพ่อพันแม่ ต่างพื้นฐาน ต่างประสบการณ์ ต่างความคิดต่างความเชื่อ
ก็เล่นบอร์ดกันไป แสดงความเห็นกันไป จะคุณภาพหรือไม่คุณภาพ
ไม่มีเครื่องวัด อย่าบังอาจชี้
เมื่อสถานการณ์อยู่ในภาวะปัจจุบัน
เจ้าของเว็บ ผู้ดูแลบอร์ด ก็ต้องปฏิบัติตามกฎหมาย (ประกาศและคำสั่ง)
ส่งผลต่อสมาชิกในการแสดงความเห็นเรื่องการเมือง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เป็นภาวะ "จำเป็น" ของทุกฝ่าย
ไม่ว่ากัน
แล้วราชดำเนินควรเป็นอย่างไร ?
ผมเชื่อตามแนวทางและวิธีการของคึกฤทธิ์มาตลอดครับ
ไม่ยอมหันไปเล่นเรื่องอื่น ด้วยการอ้างเรื่องยกระดับบอร์ด เรื่องทู้คุณภาพ เม้นท์คุณเพียบ
เพราะเหมือนเป็นการ "จำยอม"
กระทู้ไร้สาระ กลอนบ้า ๆ บวม ๆ ทู้เชิง short-short story ขำ ๆ จึงถูกผมสรรค์แต่งขึ้นตลอด
ย้อนไปเมื่อหกสิบกว่าปีก่อน ช่วงจอมพลแปลกเรืองอำนาจ หนังสือพิมพ์ซึ่งเป็นสื่อหลักในยุคนั้น
ก็ไม่ต่างกับชาวราชดำเนินในวันนี้
แต่คึกฤทธิ์ไม่ "จำยอม"
ใช้วิธีเชิงล้อเลียนเข้าสู้ จอมพลแปลกก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะไม่ขัดคำสั่ง ไม่ขัดนโยบาย
ผมเชื่อแนวทางและวิธีการนี้มาตลอด
อยากชวนเพื่อนสมาชิกเล่นแนวนี้มานาน
เมื่อเป็นผู้เล่นในสนาม หากเป็นกีฬาก็ต้องเล่นตามแผนการโค้ช
แต่เรื่องความเห็น มุมมอง เป็นธรรมชาติของมนุษย์ครับ ที่จะไม่ยอมตกอยู่ในภาวะยอมจำนน
การอ้างเรื่องยกระดับบอร์ด การอ้างเรื่องทู้คุณภาพ
ไม่ใช่เรื่องเสียหาย เป็นเรื่องดี แต่นั่นจะกลายเป็นการจำนนอย่างไม่รู้ตัวหรือไม่
นี่คือมุมมองของเสรีชน เพื่อชน
นักศึกษา ประชาชน นักวิชาการหลายคนต้องแลกเรื่องเหล่านี้ด้วยคดีความ
พวกเราล่ะ (ยกเว้นสลิ่ม) ทำอะไรอยู่ ?