ขอยกตัวอย่างสัก 2 เรื่องให้เห็นนะครับ    

1. วันดีคืนดี  ก็มีไอ้พวกโชว์แมน  ออกมาแสดงบทพระเอกปกป้องผู้หญิง
    คนกลุ่มหนึ่ง  ซึ่งเหมือนลัทธิ หรือแก๊งอะไรสักอย่าง  ก็พากันกดกิ๊ฟตรึม  โหวตขึ้นแนะนำ
    ยกย่องชมเชยกันใหญ่   พากันประนามการคุกคามทางเพศ  การดูหมิ่นผู้หญิง
    
    แต่ไม่กี่วันหรอกครับ  ไอ้พวกชอบโชว์แมนนั่นแหละ  ก็จะโพสต์ดูหมิ่นผู้หญิงซะเอง (แล้วอ้างว่า ขอโทษ ทั้งที่ไม่ควรทำตั้งแต่แรก)
    คนกลุ่มเดิม  เหมือนพวกลัทธิอุบาทว์  หรือแก๊งอะไรก็ไม่รู้  ก็จะพากันกดกิ๊ฟ โหวต ให้โพสต์ที่ดูหมิ่นนั้น
    เหมือนการดูหมิ่น การคุกคามทางเพศเป็นเรื่องถูกต้อง

    มันพิลึก

    
2. คนกลุ่มหนึ่ง  โหยหวนประจำ  ว่าอยากให้ราชดำเนินปลอดมาม่า อยากเห็นการสนทนากันด้วยเหตุผล
    บอกว่ามาม่าทำให้บอร์ดน่าเบื่อ  เพื่อนสมาชิกมากมายแหนงหน่าย  หนีหายไปจากบอร์ดก็เยอะ  บอกเลิกเหอะมาม่า

    แต่พวกตัวเองนั่นแหละ  ตั้งทู้มาม่าบ่อยกว่าใครเขา  มากกว่าใครอื่น  แล้วก็พากันกดกิ๊ฟ  โหวตขึ้นแนะนำอย่างเคย
    แบบคนอื่นมาม่า  พวกข้าจะชัก   แต่ถ้าพวกข้ามาม่าซะเอง  คือคุณภาพ ยกระดับบอร์ด
  
    ปัญญาอ่อนไงไม่รู้ครับ





ราชดำเนินตอนนี้  เหมือนมีลัทธิอุบาทว์  เหมือนมีแก๊งสั่ว ๆ แก๊งหนึ่งคุมบอร์ด
อยากให้ทู้ไหนขึ้นแนะนำ  ก็ระดมโหวต   โหวตยี่สิบสามสิบโหวตให้ขึ้นแนะนำ  ทั้งที่แก๊งนี้มีไม่ถึงสิบคนด้วยซ้ำ

เรียกว่า  ใช้เงื่อนไขการกดกิ๊ฟ  กดโหวตเป็นเครื่องมือในการหาพวก

บางคนกระสันอยากขึ้นแนะนำบ้าง  ก็วิ่งเข้าหาแก๊งนี้  เพียงเพราะอยากได้โหวต
ตลกดี




ก็บ่นไปงั้นแหละครับ  ประสาคนหน้าตาดี    ใครจะทำอะไรทำไปเหอะ   หล่อมะสนอยู่แล้ว
ส่วนหล่อ  อยากทำอะไรก็จะทำ   ใครอย่าสะเออะมายุ่ง   เด๋วโดนด่าห้าทู้ไม่จบ

หล่อซะอย่าง




ประเด็นก็คือ   อย่าดีแต่ชี้นิ้วใส่คนอื่น   ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาพวกตัวเองด้วย
ไม่ใช่เอาแต่เส็งเคร็งไปวัน ๆ   แล้วยังมาดันอุปาทานว่าพวกข้าคือคุณภาพ

อยากสิฮาก