ไอ้กระผมก็ไม่ได้เข้าราชดำเนินมาหลายวัน
ขับรถล่องใต้ ไปเที่ยวภูเก็ต เที่ยวนี้เกือบ 10 วัน นอนอาบแดด ยิงนก ตกปลา เปลี่ยนโลเคชั่นกินเหล้า
หาอะไรอร่อยๆกินอยู่แถวๆ ไม้ขาว ท่าฉัตรไชย ท่านุ่น โคกลอย รอยต่อ ภูเก็ต-พังงา
กินปลาไปเป็นสิบชนิด
ปลามง ปลาทราย ปลาเก๋า พงขาว พงแดง ปลาอินทรีย์ ดุกเล ปลากระบอก ยันปลาจิ๊งจ๊าง และปาท่องโก๋...
กลับมาตัวดำปี๋...ไอ้บุญดุ หมาที่บ้านถึงกับงง...

ขากลับ เมื่อวานซืนขับรถแซงขบวนพี่ตูนมาแถวๆ สามร้อยยอด
กลับมากทม. ได้สองวัน เปิดมาดูราชดำเนิน
ไอ๊หยา...อะไรกันวะเนี่ย นี่มันไฟไหม้สำเพ็งชัดๆ

เบื่อซีฟู้ด หิวมาม่าขึ้นมาในทันที (ฮา)

แล้วพอกำลังเกาะติด บรรดา ความเห็นต่างๆ อย่างเมามัน...
ก็มี พี่เกียน ของผมนี่แหละ เข้ามาแทรก แสดงความเห็น ต่อปากต่อคำ กับสมาชิกท่านอื่น
เมองที กรูที อยู่อย่างเงี๊ยะ
ตอดกันไป ตอดกันมา...

เสียอารมณ์อ่ะ
คนกำลังกินมาม่าเพลินๆ แล้วมีอะไรมารบกวนตลอดเวลา
มันเหมือนดูบอลแดงเดือด แล้วเจือกมีโฆษณา ยาแก้ปวดท้องมาคั่น ทุกๆ 30 วิ

หงุดหงิดจิงๆ ผับผ่า...
นี่มันจะกลายเป็นจก2 ไปแล้วนะ
คนดูหงุดหงิดเฟ้ย ! น้อยๆหน่อยก็ได้นะน้า
คนเขาชอบดูบอล แบบ Sound Track ไม่ต้องพากษ์ไทยไปทุกช๊อทหรอก
เขาดูบอลเป็น ! เขาคิดเป็น ! (โว้ย)

มีใครเห็นด้วยกับผมบ้างมั๊ยเนี่ย
ไม่มี ไม่เป็นไร ผมบ่นของผมคนเดียวก็ได้

แต่ บ่น ก็บ่น เล่นๆนะเกียนนะ
ไม่ซีเรียสเท่าไหร่ (แต่รำคาญจิงๆ)

และขอโทษจก ด้วย ที่พาดพุงถึง

เอาเป็นว่า เพื่อรักษาบรรยากาศของการรับประทานมาม่าร่วมกัน ซึ่ง นานนานที จะมาที
กระผมก็ขอความ กะ รุ ณา  แสดงความเห็นในกระทู้นั้นๆกันตามสมควร
อย่าไป "ลาก" อะไรออกทะเลให้มันเสียอรรถรส ในการเสพย์

จงรู้จักคุณค่า ของ มาม่า
อย่าให้เสียของ

ขอบคุณ และ ขอให้พรุ่งนี้ถูกหวยกันทุกคน


รจวต. #รักทุกคนเท่าๆกัน อย่าทะเลาะกันเลยเด้อ...