*ถ้าเห็นว่าข้อความส่วนไหนไม่ควรถูกพูดถึงบอกได้นะคะ จะลบออก
สวัสดีค่ะ เรามาแลกเปลี่ยนที่อเมริกา ตอนนี้อยู่มาเกือบ 4เดือนแล้ว โฮสแฟมิลี่ของเราเป็นประเภท unconventional (เราใช้คำไม่ค่อยถูก แปลไทยประมาณว่า ไม่ทำตามกระแสสังคมส่วนใหญ่?) เอาง่ายๆคือเค้าไม่ค่อยทำอะไรที่อเมริกันชนส่วนใหญ่ทำกัน
เริ่มตั้งแต่ช่วงแรกที่มาถึง เราถามเค้าเกี่ยวกับกฎในบ้านต่างๆว่าเค้าอยากให้เราทำตัวยังไง เวลาอาหารแต่ละมื้อกี่โมง ควรเปิดประตูห้องทิ้งไว้หรือปิด อะไรแบบนี้ คำตอบส่วนใหญ่ของเขาคือ whatever whenever wherever เอาจริงๆเราตกใจมาก เรามาจากสังคมที่ค่อนข้างมีกฎเกณฑ์ ไม่ได้ถึงกับบังคับจนอึดอัด แต่ก็ไม่ได้ปล่อยขนาดนี้ เราถามเขาเรื่องงานบ้านที่เราต้องช่วยทำ เขาบอกว่าไม่มี ไม่ต้องทำอะไรเลย อาจจะฟังดูดีแต่ลึกๆเรารู้สึกเหมือนเป็นแขกมาอาศัยเฉยๆ ไม่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
พอเริ่มอยู่ไปซักพัก เราเริ่มเห็นสภาพจริงๆของบ้าน คือรกมากๆๆๆๆ สกปรกมากๆ อาจจะเนื่องด้วยโฮสแฟมิลี่มีลูกเล็กหลายคน บ้านเลยรก แต่เท่าที่เราสังเกตคือ เราไม่เคยเห็นเขาสอนลูกเอาขยะไปทิ้งหลังจากกินเสร็จ หรือ clean after yourself อะไรแบบนั้นเลย บ้านเลยรกสกปรกมาก บางมื้อเราต้องนั่งกินข้าวท่ามกลางกองของ(ที่รกมากๆ)บนโต๊ะกินข้าว จะทำกับข้าวกินเองแต่พอเห็นสภาพครัวแล้วเราถอยเลย บางทีแจ็คพอตเจอผ้าอ้อมใช้แล้วอยู่ในถังขยะในครัว นอกจากในบ้านแล้ว ในรถบางทีก็มีฟาสต์ฟูดกินแล้ว(เมื่อไหร่ไม่รู้)บนเบาะบ้าง ตามพื้นบ้าง บางทีเราต้องไปนั่งหลังรถ เหมือนนั่งในห้องเก็บของ รกมากกก อธิบายยังไงดี
ปกติจะมีจนท.มาเช็คสภาพบ้าน เราไม่แน่ใจว่ากี่เดือนถึงจะเช็ค แต่ วันที่เขาจะมาเช็คบ้าน มัมเก็บบ้านสะอาดที่สุดเท่าที่เราอยู่มา ซึ่งอยู่ได้ไม่กี่วันก็กลับเป็นเหมือนเดิม เจอแบบนี้ทุกวันเรารู้สึกว่าเราเครียดง่ายขึ้น กลับบ้านหรือตื่นนอนมาก็เจอสภาพเดิมๆ
เท่าที่อยู่มาจนถึงตอนนี้คือเราพยายามปรับตัวหลายทางมากๆ เราลองช่วยเขาเก็บบ้านดู แต่มัมชอบบอกว่าไม่ต้องทำ แล้วก็เดินมาห้าม เขาไม่ได้บังคับให้เราทำงานบ้านอะไรเลย แต่เอาเข้าจริงก็เหมือนบังคับกลายๆว่าถ้ารับไม่ได้ก็ทำเอง เพราะเขาไม่ทำ เราลองติดต่อเจ้าหน้าที่ประสานงานโครงการดู แต่ตอนนั้นคุยหลายเรื่อง เลยจับใจความเฉพาะเรื่องครอบครัวได้ว่า ตอนนี้เรากำลังอยู่นอก comfort zone ที่เคยมีกฎระเบียบต่างๆ พอมาอยู่เอง ตั้งกฎเองมันจะเคว้ง ที่เรารู้สึกแย่เพราะมันเป็นขั้นตอนหนึ่งของการเติบโต (เขาไม่ค่อยพูดถึงส่วนสภาพบ้านเท่าไหร่) เรารู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยหลังจากที่คุยกับเจ้าหน้าที่ แต่พอนานๆไปมันเหมือนเดิม เจอบ้านสกปรกมากๆแล้วจิตตกค่ะ
ความสัมพันธ์ของเรากับมัมค่อนข้างดี เขาเป็นคนพูดเก่ง เวลาคุยกันเลยไม่awkwardอะไรมาก แต่ส่วนใหญ่เขาไม่ค่อยอยู่ในห้องนั่งเล่น แด๊ดเป็นพวก introvert (มัมเรียก) เราชวนเขาคุยบ้างแต่เขาจะตอบเราแบบทื่อๆ เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเราเป็นพวกไม่โอเคกับเด็กเลย ยิ่งเด็กเล็กยิ่งไม่โอเค ซึ่งโฮสเรามีเด็กเล็กหลายคนมาก บางทีเรานอนไม่หลับเพราะเด็กเสียงดัง หรือตื่นเพราะเด็กก็มีค่ะ มีครั้งหนึ่งลืมล็อคประตูห้องน้ำแล้วน้องเปิดเข้ามาตอนเราทำธุระพอดีT_T (ห้องน้ำส่วนตัวค่ะ)
อย่างเสาร์อาทิตย์คือไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเลย เรารู้ตัวว่าอยู่ในห้องบ่อยมาก ใช้เวลากับมือถือเยอะมากๆ เราเป็นนักเรียนทั่วๆไปที่อยู่ไทยเลิกเรียนก็ตรงดิ่งกลับบ้าน เสาร์อาทิตย์ก็ออกไปเรียนพิเศษ เลยออกไปทำกิจกรรมหรือแฮงเอาท์อะไรไม่ค่อยเป็น ยิ่งเย็นวันอาทิตย์เราจะดาวน์มากเพราะไม่ได้คุยกับใครเลย อยู่แต่ในห้อง (มัมก็อยู่ในห้องเขา เราคุยกับเด็กไม่ได้อยู่แล้วค่ะ)
จริงๆมีอีกหลายอย่างที่เรางงๆกับเขา บ้านเราไม่มีทีวีเคเบิล ลูกเขาเล่นวีดีโอเกมทั้งวัน(โฮมสคูลค่ะ) แล้วเวลากินข้าวใช้จานหลุมที่ทำจากยาง แรกๆเหม็นมาก555 แล้วก็บ้านนี้เขาใช้ f words กันปกติมากเลยค่ะ พูดกันต่อหน้าลูก บางทีก็ตะโกนเลยก็มี ไม่ได้ออกแนวด่าแต่เหมือนเป็นคำสร้อย(?)
เลยอยากรบกวนขอคำแนะนำว่าควรทำอย่างไรดีให้เราอยู่ได้อย่างสบายวจมากขึ้น หรือใครพอรู้จักคนอเมริกันที่เป็นแนวๆนี้ อินดี้ๆหน่อย มาแชร์ประสบการณ์ได้ค่ะ เผื่อเราจะเห็นมุมมองใหม่ๆTT___TT
ปล. - มีรุ่นพี่เคยบอกว่าย้ายโฮสเถอะ แต่เราคิดว่าไม่น่าจะย้ายได้เพราะเหตุผลแบบนี้ เราคิดว่ากรณีเรามันเป็นแค่ concern น่ะค่ะ ไม่ใช่ emergency แต่ในมุมมองคนอยู่ทุกวันคือมันไม่โอเคจริงๆนะ555
- เราเคยขอคุยกับมัมรอบนึง แต่เราไม่กล้าบอกตรงๆว่าบ้านยูสกปรกมาก เดี๋ยวเขาไล่ออกจากบ้านเอา5555 เลยคุยกับเขาเรื่องงานบ้านแทน ว่าเราอยากช่วย เราไม่คิดหรอกว่าคุณ take advantage จากเรา เขาก็บอกประมาณว่า อยากทำงานบ้านอะไรก็ทำเลย เราเคว้งกว่าเดิม เพราะอยากทำทุกอย่างเลย ฮือ
- มัมเราชอบพูดติดปากว่า I don't care บางครั้งเราหน้าชามากๆ ถึงจะรู้ว่าเขาไม่แคร์จริงๆแบบไม่คิดอะไรจริงๆเลยก็เถอะ
- เราร้องไห้ง่ายมากๆ เวลาจะเริ่มพูดเรื่องแบบนี้ ตอนปรึกษาจนท.ก็ร้องมาแล้วรอบนึง ยิ่งไม่กล้าคุยกับมัมตรงๆอีก
- เขามีปากเสียงกันค่อนข้างบ่อย แบบมัมดุลูก ว่าแด๊ด ลูกทะเลาะกันร้องไห้ ทำหน้าไม่ถูกเลย5555
ขอบคุณนะคะ
เจอโฮสต์แฟมิลี่แบบนี้ควรทำยังไงดีคะ?
สวัสดีค่ะ เรามาแลกเปลี่ยนที่อเมริกา ตอนนี้อยู่มาเกือบ 4เดือนแล้ว โฮสแฟมิลี่ของเราเป็นประเภท unconventional (เราใช้คำไม่ค่อยถูก แปลไทยประมาณว่า ไม่ทำตามกระแสสังคมส่วนใหญ่?) เอาง่ายๆคือเค้าไม่ค่อยทำอะไรที่อเมริกันชนส่วนใหญ่ทำกัน
เริ่มตั้งแต่ช่วงแรกที่มาถึง เราถามเค้าเกี่ยวกับกฎในบ้านต่างๆว่าเค้าอยากให้เราทำตัวยังไง เวลาอาหารแต่ละมื้อกี่โมง ควรเปิดประตูห้องทิ้งไว้หรือปิด อะไรแบบนี้ คำตอบส่วนใหญ่ของเขาคือ whatever whenever wherever เอาจริงๆเราตกใจมาก เรามาจากสังคมที่ค่อนข้างมีกฎเกณฑ์ ไม่ได้ถึงกับบังคับจนอึดอัด แต่ก็ไม่ได้ปล่อยขนาดนี้ เราถามเขาเรื่องงานบ้านที่เราต้องช่วยทำ เขาบอกว่าไม่มี ไม่ต้องทำอะไรเลย อาจจะฟังดูดีแต่ลึกๆเรารู้สึกเหมือนเป็นแขกมาอาศัยเฉยๆ ไม่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
พอเริ่มอยู่ไปซักพัก เราเริ่มเห็นสภาพจริงๆของบ้าน คือรกมากๆๆๆๆ สกปรกมากๆ อาจจะเนื่องด้วยโฮสแฟมิลี่มีลูกเล็กหลายคน บ้านเลยรก แต่เท่าที่เราสังเกตคือ เราไม่เคยเห็นเขาสอนลูกเอาขยะไปทิ้งหลังจากกินเสร็จ หรือ clean after yourself อะไรแบบนั้นเลย บ้านเลยรกสกปรกมาก บางมื้อเราต้องนั่งกินข้าวท่ามกลางกองของ(ที่รกมากๆ)บนโต๊ะกินข้าว จะทำกับข้าวกินเองแต่พอเห็นสภาพครัวแล้วเราถอยเลย บางทีแจ็คพอตเจอผ้าอ้อมใช้แล้วอยู่ในถังขยะในครัว นอกจากในบ้านแล้ว ในรถบางทีก็มีฟาสต์ฟูดกินแล้ว(เมื่อไหร่ไม่รู้)บนเบาะบ้าง ตามพื้นบ้าง บางทีเราต้องไปนั่งหลังรถ เหมือนนั่งในห้องเก็บของ รกมากกก อธิบายยังไงดี
เท่าที่อยู่มาจนถึงตอนนี้คือเราพยายามปรับตัวหลายทางมากๆ เราลองช่วยเขาเก็บบ้านดู แต่มัมชอบบอกว่าไม่ต้องทำ แล้วก็เดินมาห้าม เขาไม่ได้บังคับให้เราทำงานบ้านอะไรเลย แต่เอาเข้าจริงก็เหมือนบังคับกลายๆว่าถ้ารับไม่ได้ก็ทำเอง เพราะเขาไม่ทำ เราลองติดต่อเจ้าหน้าที่ประสานงานโครงการดู แต่ตอนนั้นคุยหลายเรื่อง เลยจับใจความเฉพาะเรื่องครอบครัวได้ว่า ตอนนี้เรากำลังอยู่นอก comfort zone ที่เคยมีกฎระเบียบต่างๆ พอมาอยู่เอง ตั้งกฎเองมันจะเคว้ง ที่เรารู้สึกแย่เพราะมันเป็นขั้นตอนหนึ่งของการเติบโต (เขาไม่ค่อยพูดถึงส่วนสภาพบ้านเท่าไหร่) เรารู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยหลังจากที่คุยกับเจ้าหน้าที่ แต่พอนานๆไปมันเหมือนเดิม เจอบ้านสกปรกมากๆแล้วจิตตกค่ะ
ความสัมพันธ์ของเรากับมัมค่อนข้างดี เขาเป็นคนพูดเก่ง เวลาคุยกันเลยไม่awkwardอะไรมาก แต่ส่วนใหญ่เขาไม่ค่อยอยู่ในห้องนั่งเล่น แด๊ดเป็นพวก introvert (มัมเรียก) เราชวนเขาคุยบ้างแต่เขาจะตอบเราแบบทื่อๆ เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเราเป็นพวกไม่โอเคกับเด็กเลย ยิ่งเด็กเล็กยิ่งไม่โอเค ซึ่งโฮสเรามีเด็กเล็กหลายคนมาก บางทีเรานอนไม่หลับเพราะเด็กเสียงดัง หรือตื่นเพราะเด็กก็มีค่ะ มีครั้งหนึ่งลืมล็อคประตูห้องน้ำแล้วน้องเปิดเข้ามาตอนเราทำธุระพอดีT_T (ห้องน้ำส่วนตัวค่ะ)
อย่างเสาร์อาทิตย์คือไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเลย เรารู้ตัวว่าอยู่ในห้องบ่อยมาก ใช้เวลากับมือถือเยอะมากๆ เราเป็นนักเรียนทั่วๆไปที่อยู่ไทยเลิกเรียนก็ตรงดิ่งกลับบ้าน เสาร์อาทิตย์ก็ออกไปเรียนพิเศษ เลยออกไปทำกิจกรรมหรือแฮงเอาท์อะไรไม่ค่อยเป็น ยิ่งเย็นวันอาทิตย์เราจะดาวน์มากเพราะไม่ได้คุยกับใครเลย อยู่แต่ในห้อง (มัมก็อยู่ในห้องเขา เราคุยกับเด็กไม่ได้อยู่แล้วค่ะ)
จริงๆมีอีกหลายอย่างที่เรางงๆกับเขา บ้านเราไม่มีทีวีเคเบิล ลูกเขาเล่นวีดีโอเกมทั้งวัน(โฮมสคูลค่ะ) แล้วเวลากินข้าวใช้จานหลุมที่ทำจากยาง แรกๆเหม็นมาก555 แล้วก็บ้านนี้เขาใช้ f words กันปกติมากเลยค่ะ พูดกันต่อหน้าลูก บางทีก็ตะโกนเลยก็มี ไม่ได้ออกแนวด่าแต่เหมือนเป็นคำสร้อย(?)
เลยอยากรบกวนขอคำแนะนำว่าควรทำอย่างไรดีให้เราอยู่ได้อย่างสบายวจมากขึ้น หรือใครพอรู้จักคนอเมริกันที่เป็นแนวๆนี้ อินดี้ๆหน่อย มาแชร์ประสบการณ์ได้ค่ะ เผื่อเราจะเห็นมุมมองใหม่ๆTT___TT
ปล. - มีรุ่นพี่เคยบอกว่าย้ายโฮสเถอะ แต่เราคิดว่าไม่น่าจะย้ายได้เพราะเหตุผลแบบนี้ เราคิดว่ากรณีเรามันเป็นแค่ concern น่ะค่ะ ไม่ใช่ emergency แต่ในมุมมองคนอยู่ทุกวันคือมันไม่โอเคจริงๆนะ555
- เราเคยขอคุยกับมัมรอบนึง แต่เราไม่กล้าบอกตรงๆว่าบ้านยูสกปรกมาก เดี๋ยวเขาไล่ออกจากบ้านเอา5555 เลยคุยกับเขาเรื่องงานบ้านแทน ว่าเราอยากช่วย เราไม่คิดหรอกว่าคุณ take advantage จากเรา เขาก็บอกประมาณว่า อยากทำงานบ้านอะไรก็ทำเลย เราเคว้งกว่าเดิม เพราะอยากทำทุกอย่างเลย ฮือ
- มัมเราชอบพูดติดปากว่า I don't care บางครั้งเราหน้าชามากๆ ถึงจะรู้ว่าเขาไม่แคร์จริงๆแบบไม่คิดอะไรจริงๆเลยก็เถอะ
- เราร้องไห้ง่ายมากๆ เวลาจะเริ่มพูดเรื่องแบบนี้ ตอนปรึกษาจนท.ก็ร้องมาแล้วรอบนึง ยิ่งไม่กล้าคุยกับมัมตรงๆอีก
- เขามีปากเสียงกันค่อนข้างบ่อย แบบมัมดุลูก ว่าแด๊ด ลูกทะเลาะกันร้องไห้ ทำหน้าไม่ถูกเลย5555
ขอบคุณนะคะ