เราเครียดมากเลยค่ะ อยากหนีออกจากบ้าน เราไม่ชอบที่พ่อกินเหล้า พ่อกินเหล้าทีไร บางครั้งทำลายข้าวของ ด่าทอเราต่างๆนาๆ
เคยด่าจนเราเกือบฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง
เราพลาดมีลูกคนนึง เราอยากหางานทำแล้วเอาลูกไปอยู่ด้วย แต่เราไม่มีอะไรเลย
เมื่อก่อนเวลาเรามีปัญหา เราก็จะเก็บไว้คนเดียว ไม่สามารถปรึกษาครอบครัวเลยญาติคนอื่นๆได้ จนเราเป็นโรคซึมเศร้า ทุกวันนี้เราก็ยังคิดอยู่ว่า ทำไมเราไม่ตายไปตั้งแต่ตอนเด็ก ทำไมต้องมีคนมาช่วยเรา ความเจ็บปวดจากคำด่าของพ่อตัวเองมันแย่จริงๆ เราเคยคิดว่ามันก็แค่คำพูด แต่เราก็ทนไม่ไหวจริงๆ
ทุกวันนี้เราแทบจะกินข้าวไม่ลง มองหน้าลูกก็ร้องไห้ทุกวัน