เราเป็นคนคิดมาก เวลาพ่อเเม่ว่าก็จะเอามาคิด เราเรียนอยู่ม.ปลาย ใกล้ตะจบเเล้ว เเต่ค่าใช้จ่ายมันเยอะมากๆ พ่อเเม่ก็ชอบบอกว่าเรียนเเล้วพ่อเเม่ลำบาก เราเครียดมากๆ ไม่อยากให้พ่อเเม่คิดเเบบนั้น เราก็พยายามทำทุกอย่าฃให้ใช้เงินน้อยที่สุด บางครั้งเวลาทะเลาะกันก็ชอบพูดว่าเรา เหมือนประมานว่าเป็นคนไร้ประโยชน์ เเม่จะชอบชมน้องทั้งๆที่น้องทำให้เเม่เสียใจหลายเรื่องมาก  เราก็รุ้สึกน้อยใจเเต่ละวันเวลามีเรื่องไม่สบายใจเราจะเงียบไม่คุยกับใคร พอเก็บมากๆก็จะปวดหัว เเล้วกินยา หายไป เเล้วก้มีเรื่องที่คิดมากอีก ก็ปวดหัวเเล้วกินยาอีก ทำเเบบนี้เรื่อยๆ เราไม่เคยมีคนที่ปรึกษาเราได้เลย เราเคยปรึกษากับเพื่อนเเต่เพื่อนกลับไม่สนใจยังไปบอกคนอื่นอีก เรารู้สึกว่ามันไม่น่าจะไปพูดกับใคร ตั้งเเต่นั้นมาเราก้เก็บมาคิดทุกเรื่องไวเคนเดียวตลอด จนคิดว่าตัวเองไม่มีค่าเลย!!!!!!