เพลงแจ๊ส แซกโซโฟน วงออเคสตร้า พี่โก้ mr.saxman และปนัดดา

ครั้งแรกที่อ่านรายละเอียดของงาน อิชั้นถึงกับร้องอื้อหือ...นี่เค้าจะมาเล่นพร้อมกันจริงหรอ ขยี้ตาอีกรอบนี่ไม่ได้อ่านผิดใช่มั้ย
เคยดูคลิปในยูทูปที่พี่นัทร้องกับวงออเคสตร้า แค่ดูผ่านจอมือถือก็รับรู้ถึงความอลังการผ่างผ่างได้แล้ว
แต่นี่คือจะได้มาฟังสดๆอ่ะ ไม่อยากจะคิดว่าจะน่าขนลุกเบอร์ไหนกัน

เช้าวันเสาร์มุ่งตรงสู่ถนนมิตรภาพ ขับรถตีคู่สิบล้อไปตลอดทาง 4 ชม.จาก กทม. สู่ เซนทรัลโคราช
มาถึงจอดรถเสร็จก็ไม่รอช้าเดินวนหาที่จัดงานก่อน
งานจัดอยู่ที่ลานกลางแจ้งหลังห้าง
นาทีที่ก้าวขาพ้นประตูห้าง รู้สึกถึงไอร้อนวูบปะทะร่าง แดดเปรี้ยงปร้าง จนต้องหยีตา ลมร้อนพัดมาเป็นช่วงๆพร้อมหอบฝุ่นเม็ดเล็กมาด้วย
อากาศค่อนข้างร้อนระอุ
บรรยากาศตรงข้ามกับคอนเสิร์ตแจ๊สที่คิดไว้

ทุกคนส่งสายตาอย่างรู้ใจ พยักหน้าไม่ต้องพูดอะไร
พร้อมใจกันเดินกลับเข้าห้างไปหาที่นั่งรอ
ไม่ไหวจะเพลียคะ...แดดแรงเหมือนมีพระอาทิตย์เป็นเพื่อนบ้านแบบนี้สู้ไม่ไหวอ่ะ ไว้เย็นๆค่อยว่ากันหละกันเนอะ
เข้าห้างมาได้ก็สร้างแลนด์มาร์ค นั่งๆนอนๆกินขนมกันอยู่บนสนามหญ้าเทียมที่ชั้นใต้ดิน
เวลาผ่านไปลูกเต่าค่อยๆทยอยมากันเรื่อยๆ
นั่งเม้าท์กันจนเวลาล่วงเลย
มองออกไปด้านนอก แดดร่มแล้ว เย่!
ออกไปจองที่หน้าเวทีกันกันเถอะ

เดินลากถุงป้ายไฟตามเสียงแซกโซโฟนมาจนถึงหน้าเวที
มองเห็นพี่โก้ Mr.Saxman เจ้าของงานวันนี้ กำลังเป่าแซกแจมกับนักดนตรีคนอื่น อย่างเมามัน
แม้เหงื่อท่วมตัว แก้มแดงแปร๊ด แต่รอยยิ้มกลับเต็มอยู่บนหน้าของเขา ความสุขล้นออกมาจากร่างกลมๆของชายคนนี้
การแสดงจบพี่โก้เดินลงมาจากเวที ยิ้มทักทายแขกและคนดู พี่โก้ดูเป็นผชน่ารัก ตัวกลม เฟรนลี่ คุยเก่งและใจดี
มีคนเริ่มเข้าไปขอถ่ายรูป อิชั้นจึงปรี่เข้าไปต่อแถวกะเค้าบ้าง
ตอนถ่ายพี่โก้ถามว่า”มาดูใครกันคะ?”(แหม่พี่โก้น่ารักพูดคะขาซะด้วย)
“มาดูพี่นัทคะ พี่โก้รู้มั้ยคะว่าวันนี้พี่นัทจะร้องเพลงอะไร ดาวกระดาษอีกรึป่าว?”
“อ้าวดาวกระดาษก็ต้องร้องสิคะ นั่นเพลง signature ของเค้าเลย แต่เพลงอื่นนี่ไม่รู้ ก็ต้องรอฟังเองนะ” พี่โก้ยิ้มตอบกลับอย่างขี้เล่น
โหยจะไม่สปอยด์สักนิดเลยหรอคะพี่

ความตั้งใจคือจะมาดูแค่พี่นัทเท่านั้นจริงๆ
กะว่าจะเอาถุงป้ายไฟมาตั้งก่อน แล้วแว่บเข้าไปนั่งตากแอร์รอในห้าง
แต่...ก็ไปไหนไม่ได้ เพราะโชว์เนี่ยดีเกินความคาดหมาย
ทั้ง คุณ Athalie คุณตี๋ The voice  และ คุณฉัตร X factor ร้องดีมากกกก
แอดลิปอิมโพรไวซ์กันโครมคราม เรียกว่ามีไม้เด็ดอะไรงัดออกมาใช้หมด
ท่อนที่ร้องแค่ บับบับดู...บี๊วา (หมายถึงแอดลิปแบบแจ๊สอ่ะคะ นึกออกกันมั้ยนะ อิชั้นก็ไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร)
แค่นั้นก็เพราะแล้ว แพงมาก อินเตอร์มาก
ถึงขนาดว่าอีกวันนึงต้องมาก่อนเพื่อมาดู 3 คนนี้โดยเฉพาะ
แล้วก็ไม่ผิดหวัง พวกนางร้องเพลงไม่ซ้ำแถมยัง featuring 3 คน แข่งพ่นไฟใส่กันอีก อูยยย สนุกและฟินหูที่สุด


ระหว่างที่บนเวทีกำลังสาดใส่กันไม่ยั้งนั้น
ข้างเวที ผญ คนนึงกำลังอยู่ในความสงบ หลับตาพนมมืออย่างมุ่งมั่น
ทุกครั้งไม่ว่างานใหญ่เล็กเธอก็จะทำแบบนี้เสมอ ไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังขอพรหรือทำสมาธิอยู่กันแน่
ไฟบนเวทีถูกหรี่แสงลง เธอเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมชุดยาวสีดำลายดอก ยืนจับไมค์อย่างตัวเกร็งรอจังหวะ
เมื่อ conductor ให้สัญญาน เครื่องดนตรีทุกชิ้นเล่นขึ้นพร้อมกันเป็นทำนองเพลง “ดาวกระดาษ”
เสียงปรบมือเป่าปากดังขึ้นต้อนรับเจ้าของเพลง
เธอยิ้มโค้งตัวลงขอบคุณรอบทิศตั้งแต่วงออเคสตร้าไล่มาเรื่อยถึงคนดูหน้าเวที
ด้านล่างไฟสีชมพูเขียนคำว่า “ปนัดดา” “Natty” ทั้งหน้าและหลังเวทีสว่างว๊าบขึ้นต้อนรับเธอเช่นกัน
กรี๊ดด..พี่นัทมาแล้ว ลูกเต่าอยู่นี่เห็นพวกหนูม้ายยย
ป้ายไฟดูจะเป็นของแปลกใหม่สำหรับคอนเสิร์ตนี้ ทั้งคนดูที่นั่งอยู่และช่างภาพของงานหันมายิ้มและถ่ายรูปกันอย่างรัวๆ อยากจะบอกว่าถ่ายกันเยอะๆ คนถือนี่ก็เขิลนะค้า (ไม่รู้หน้าตัวเองประหลาดแค่ไหน และไปอยู่กล้องใครบ้าง) แต่ถ้าพวกคุณชอบกันอิชั้นก็ดีใจ ไม่เสียแรงที่แบกมา


โชว์ของพี่นัทคืนนี้คือดีงาม ด้วยวงที่เล่นให้ บรรยากาศ และเพลงที่เลือกมา
มีท่อนให้โชว์ของทุกเพลง นางดูเปล่งประกายมีออร่ามาก
สำหรับอิชั้นเพลงที่พีคสุดของคืนนี้คือ
Saving all my love for you
อารมณ์เพลงมาเต็ม เสียงพี่นัท hit note ลากเสียงยาวก็ไม่มีแกว่งเลย
ยิ่งพี่โก้ก็คว้าแซกขึ้นมาแจมบนเวที ก็ยิ่งพีคในพีค
ทั้งคู่เหมือนกำลัง Battle กันด้วยเสียงแซกและเสียงร้อง ขยี้ตัวโน๊ตกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ท่อนที่เสียงแซกกับเสียงร้องขึ้นสูงลากยาวไปพร้อมกันนี่ ด้านล่างตื่นเต้นกันมาก ส่งเสียงเชียร์ปรบมือให้รัวๆ


ระหว่างงานคุณปนัดก็ยังเป็นคนเดิมที่โก๊ะเปิ่น สร้างเสียงหัวเราะให้ได้ตลอด
ในขณะที่กำลังรวบรวมลมปราณเพื่อที่จะตะเบ็งเสียงพ่นไฟนั้น
แมลงเจ้ากรรมก็ดั๊นบินมาวนอยู่รอบๆปากนาง พยายามจะปัดออกไปแล้วก็ยังกลับมาใหม่
สุดท้ายแมลงชะตาขาดตัวนั้นก็โดนสูดเข้าปากไปแบบเต็มแรง
นางทำหน้าเหวอตกใจตาโต เหมือนจะบอกว่าแมลงไหลลงคอไปแล้วทำไงดี
ทำเอาคนดูข้างล่างเห็นแล้วหลุดขำพรืดออกมา
ยังคะ! เท่านั้นยังไม่พอเพื่อนแมลงเหล่านั้นยังคงป้วนเปี้ยนวนเวียนอยู่แถวๆหน้านาง
นางพยายามหดคอหนี เอามือปัด ทำทุกวิถีทางที่จะอยู่กับมันอย่างสันติ
แต่จู่ๆแมลงตัวใหญ่เป้งก็พุ่งตรงบินเข้าชนเบ้าตาซ้ายแบบไม่ทันตั้งตัว ด้วยความตกใจจึงเสียอาการเกิดเป็นชอตเด็ดสุดฮาเหล่านี้

CR. panadda_moments

เสียงหัวเราะด้วยความสงสารและเอ็นดูดังขึ้นพร้อมกัน ทั้งจากคนดู นักดนตรีและพิธีกร ก็ไม่รู้ทำไมแมลงมันไปรุมตอมนางคนเดียวนะอยู่กันตั้งเยอะ

“น่ารักใจดี มีเวลาให้” สโลแกนของปนัดดาพี่สาวข้างบ้านก็มา
หลังงานเลิกทั้งๆที่ตัวพี่นัทเองวันนั้นก็ป่วยตาเยิ้มตัวร้อนผ่าวไปหมด
แต่พอเห็นลูกเต่ามากันเยอะ แทนที่จะรีบกลับไปพักก็ยังอยุ่คุยเล่น ถ่ายรูปต่อ
แถมพอกระซิบบอกว่าวันนี้จะเซอร์ไพร์สวันเกิดลูกเต่าคนนึง (ขอเรียกว่า พ.)
นางก็ตาลุกวาว กระตือรือล้น ตื่นเต้น จุดเทียนเสร็จยังไม่ทันจะปักลงบนเค้กเลย
นางเดินถือเทียน 1 เล่มนั้น ดุ่ยๆเข้าไปหา พ. ทันที พร้อมนำร้องเพลง HBD เสียงดัง (เอิ่ม..พี่จะไม่รอเค้กสักหน่อยหรอคะ)
ด้วยความที่ไม่ได้ตั้งตัว พ. ถึงกับสติแตกกระเจิง ดีใจจนเป่าเทียนไม่ดับ แทนที่จะขอบคุณ กลับไปอวยพรพี่นัทให้การงานรุ่งเรืองซะงั้น
(ขนาดตอนนั่งรถกลับ หรือกินข้าวกัน พ.ก็ยังคุยไม่รู้เรื่อง)



ยัง!ความพี่สาวข้างบ้านของนางยังไม่หมดแค่นั้น
วันถัดมาคอนเสิร์ตแสดงค่อนข้างเลทจากกำหนดการไปมาก พวกเราก็ต้องสุมหัวกันว่าเอายังไงดี
ถ้าพี่นัทขึ้นดึกมากจะกลับก่อนมั้ยหรือยังไง?
ระหว่างที่กำลังนั่งตกลงกันอยู่นั้น
จู่ๆพี่นัทก็เดินเข้ามาหา ย่อตัว ยิ้มแฉ่ง โบกมือทักทายใส่พวกเรา
ทุกร้อง “อ้าว” ด้วยความประหลาดใจขึ้นมาพร้อมกัน
ไม่คิดว่านางจะมองเห็น แล้วเดินเข้ามาทักทายก่อนแบบนี้
(พี่นัทอาจจะทำไปตามปกติของนาง แต่สำหรับอิชั้นชอตนี้ประทับใจมาก แบบว่านางใส่ใจ ถ้าเป็นคนอื่นไม่แน่อาจจะเดินผ่านไปเฉยๆก็ได้ ว่ามั้ย?)
ด้วยความประทับใจทำให้คืนนั้นไม่มีใครยอมกลับบ้านก่อนเลย
เส้นตาย “2ทุ่มครึ่งเป๊ะจะกลับบ้าน” ถูกลืมและเลื่อนไปอย่างไม่มีกำหนด ไม่ว่าเลทแค่ไหนก็ยังอยู่
แถมรีบย้ายตัวไปนั่งพื้นแถวหน้าสุด ชูป้ายไฟช่วยร้องตั้งแต่เพลงแรกยันเพลงสุดท้าย
จนนางลงจากเวทีถึงเข้าไปบอกลาแล้วพุ่งตัวกลับ กทม กัน
ปิดทริปกทม-โคราช-กทม อย่างสวยงามและประทับใจสุดๆ
ถามว่างานหน้ามีอีกไปมั้ย อิชั้นกล้าออกตัวแรงไม่กลัวหน้าแหกไว้ตรงนี้เลยว่า ลูกเต่าทัพหน้าทุกคน 100% บอกว่า ไป!
ใครยังไม่เคยมาเจอพี่นัท อยากให้ลองมา แล้วจะรู้ว่าที่อิชั้นเล่า ไม่ได้โม้เกินจริงเลยแม้แต่น้อย