กลับมาอีกครังกับกระทู้ที่ตั้งใจเขียนมาเพื่อเล่าเรื่องราวความประทับใจข้างเวทีกับผู้หญิงที่ชื่อว่า ปนัดดา เรืองวุฒิ
เนื่องด้วยตารางคิวงานนั้นมักจะไม่แน่นอน เดี๋ยวผลุบเดี๋ยวโผล่ งานแทรกมักจะมาเนียนๆแบบไม่ให้ตั้งตัว
ศิลปินก็งง แฟนคลับก็มึน นี่ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตกลงนี่พี่นัทเค้าไปรายการ Re-master นี้ในฐานะอะไรหว่า?

เป็น Master ก็ดีนะ (อืม...ถ้าดูจากอายุงานแล้วนั้น คงไม่พ้นได้เป็นรุ่นพี่แน่นอน)
ถ้าเพลงอย่าง “ดาวกระดาษ” “ขอได้ไหม” หรือ “ลมหนาวและดาวเดือน” จะมีคนเอามาตีความใหม่ ร้องใหม่ ใส่ทำนองใหม่
อิชั้นก็ตื่นเต้น อยากฟังว่ามันจะออกมา ว๊าว ขนาดไหน
หรือว่าจะเป็นนักร้อง re-master ก็ยิ่งดีเข้าไปอีก หุหุ
การฟังสดกับเพลงที่ไม่เคยร้อง ในสตูที่มีระบบเสียงอย่างแน่น และ พี่ก้อ ณัฐพล เป็น music director
ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะหยุดอิชั้นไม่ให้ขับรถไป TVT Green Park Studio ที่อยู่ไกลม๊ากมากกกได้ (เรียกว่าข้ามจังหวัดเลยทีเดียว)

กูเกิ้ลแมพที่เอ๋อเป็นพักๆ และความสามารถด้านทิศทางอันน้อยนิดของอิชั้น
ทำให้การเดินทางที่ควรจะเป็นเส้นตรงจากที่ทำงาน-สตูดิโอ กลายเป็นโร๊ดทริปอ้อมโลกเยี่ยมชมสนามบินสุวรรณภูมิไปซะงั้น
กว่าจะถึงที่หมายก็ปาไป 3 ทุ่มซะแล้ว
ไปถึงก็พบว่าเค้าเริ่มถ่ายกันไปตั้งนานแล้ว เสียงเพลง”คืนนี้”ทะลุลอดออกมาด้านนอก เข้ามาด้านในพบว่าวง Jetset’er กำลังเล่นอยู่บนเวที พี่ทีนักร้องนำยังคงใส่แว่นดำร้องเพลงเสียงนุ่มเหมือนเคย เล่นดีเหมือนทุกครั้งที่เคยฟังมา


เสียงเพลงเปิดรายการดังขึ้น พิธีกร เอเจนท์ มาสเตอร์และนักร้องถูกแนะนำไปทีละคน จนมาถึงคิวของผู้หญิงชุดดำใส่หมวกคนนี้
สิ้นเสียง “ปนัดดา เรืองวุฒิ” เสียงหวีดร้องจากทีมกรี๊ดที่อยู่กระจายทั่วสตูดังตามมาทันที (ใส่เต็มที่ประหนึ่งว่าได้ค่าจ้างกับเค้าด้วย)
พร้อมกับเสียงรัวชัตเตอร์จากทีมตากล้อง กดกันไม่ยั้ง รัวกันวินาทีต่อวินาที
คาดว่าแค่ช่วงแนะนำตัวนี้คงจะได้รูปไปไม่ต่ำกว่าร้อยใบแล้วหละ
วันนี้ทั้งสองทีมท๊อปฟอร์มมาก ทำงานหนักจริงๆ เอ้า...อย่ารอช้า...ปรบมือให้พวกเค้าหน่อยสิคะ


กุหลาบสวยแอบซ่อนหนามแหลมคมฉันใด เบื้องหลังความสวยงามก็ย่อมมีความลำบากซ่อนอยู่ฉันนั้น
ชุดราตรี Gatsby สีดำแสนหรูหราและเลอค่า ทำให้ความสามารถในการดุ๊กดิ๊กลดลง
แขนที่ยกขึ้นได้แค่ 45 องศา
จีบกระโปรงที่อัดมาแน่นแข็ง
และลูกไม้ที่พร้อมจะเกี่ยวทุกอย่างที่อยู่ใกล้
เพียงแค่เผลอหัวเราะแรงแหงนคอไปด้านหลัง
ก็จะได้ยินเสียง “โอ๊ะโอ้ย! ช่วยด้วยค่ะ ผมติด” ถึง 2 ครั้งซ้อน จนน้องพลอยชมพูและพี่ช่างผมต้องปรี่เข้ามาช่วยแงะออกให้
ดังนั้นวันนี้ที่เห็นว่าพี่นัทวางมาดนางพญา ขยับพองาม ไม่วิ่งซุกซนหรือสะบัดส้นสูง ไม่ใช่อะไรแค่ชุดมันบังคับให้พี่ต้องนิ่งต้องสวยเท่านั้นเองอะคะ


เพลงจูบเวอร์ชั่นหนังสยองขวัญ พี่นัทเล่าว่าในตอนแรกพี่ก้อเค้าอยากทำให้หลอนยิ่งกว่านี้
อยากใส่ sound effect ล่องลอยเหมือนผีจะโผล่ออกมา บอกว่าเลยขนลุกมาก ร้องเองฟังเองยังกลัวเลย
สุดท้ายก็ตัดสินใจลดดีกรีความหลอนลงมา
ประมาณว่าลดความเฮี้ยนจากแม่นาค ณ พระโขนงลงมาเป็นมะขิ่นแห่งลัดดาแลนด์ (ซึ่งมันก็ยังหลอนมากอยู่ดีเหอะ)
ออกมาเป็นเพลงจูบที่ทุกคนได้เห็นได้ฟังกันในรายการ

ครั้นอิชั้นจะมาเขียนเล่าว่าเพลงนี้เป็นยังไง
คุณอาจจะได้อ่านคอมเม้นท์ที่ไม่ค่อยมีสาระและสุดแสนจะไม่เป็นกลาง (ก็ยอมรับอ่ะว่าลำเอียงมาก เข้าข้างเจ้ตลอด)
เลยเปลี่ยนเป็นขอเล่าถึงรีแอคชั่นของคนในสตูที่เค้าไม่ได้เป็นแฟนคลับดีกว่าว่าเป็นยังไงกัน

“Oh Baby ฉันรักเธอเท่านั้น” ประโยคแรกดังขึ้นพร้อมเสียงเปียโน เสียงอู้อ้าดังขึ้นเบาๆ
บางคนหันไปหาคนด้านข้างแล้วพยักหน้า
บางคนลูบแขนขึ้นลงราวกับว่าอุณหภูมิอยู่ดีๆก็ลดลงจนขนลุก
สายตาทุกคู่จับจ้องอยู่บนเวทีเหมือนต้องมนต์สะกด
โดยเฉพาะคุณพัดชาที่นั่งอยู่ในมุมที่อิชั้นมองเห็นชัดเจนมาก
เธอหลับตาฟังอย่างตั้งใจและเก็บรายละเอียด
ยิ้มน้อยๆพยักหน้าขึ้นลงและร้องตาม
เมื่อถึงท่อนที่คิดว่าต้องปล่อยของแน่ๆ ก็กำมือแน่น คล้ายจะลุ้นอยากรู้ว่าพี่นัทจะร้องออกมาแบบไหน
เมื่อร้องถูกใจเธอก็ยิ้ม หลับตาพริ้มทำหน้าฟินอินไปกับเพลงอีกครั้ง
หรือบางท่อนที่พีคๆก็ถึงกับตบเข่า ยิ้มกว้างพร้อมเอามือป้องปาก แล้วรีบหันไปสะกิดเรียกพี่ปิงปองด้านข้าง เป็นทำนองว่าให้ดูสิดู
“โอ้ฉันจะจูบ...เธอ” พี่นัทร้องท่อนจบด้วยเสียงแผ่วเบา เหมือนลมพัดผ่านหูแล้วได้ยินเป็นคำว่า “เธอ”
คุณพัดชายิ้มตาหยีปรบมือรัว แม้จะอยู่ไกลไม่สามารถมองเห็นแววตาของเธอได้ แต่จากสีหน้าก็บอกได้ว่าเธอชอบโชว์นี้และชื่นชมพี่นัทจากใจจริง


อ่านมาถึงตรงนี้คงสามารถตอบได้แล้วว่าเพลงจูบเวอร์ชั่นนี้เป็นอย่างไร น่าประทับใจขนาดไหน
นอกจากจะชื่นชมคนร้องแล้ว ต้องยกความดีอีกส่วนนึงให้กับทีมงานและ Music Director พี่ก้อ ณัฐพล ศรีจอมขวัญ ที่ตีความเรียบเรียงเพลงใหม่ให้ออกมาอย่างกับว่าเป็นคนละเพลง


รูปภาพที่ไม่มีเครดิตทั้งหมดนั้นมาจาก Panadda Fanclub ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้

เดี๋ยวก่อนอิชั้นยังไม่ไปง่ายๆ
ก่อนจะปิดกระทู้ไปขอพื้นที่ขายของให้เจ้สักหน่อย


“พระร่วง เดอะมิวสิคัล” ที่เพิ่งจะแถลงข่าวกันไปเมื่อวาน
การได้นั่งดูโชว์สดๆจากนักแสดงที่ร้องอยู่ตรงหน้าห่างไปไม่ถึง 10 เมตรนั้นถึงกับทำให้ขนลุก
อินเนอร์และพลังของพวกเขาส่งถึงคนดูทั่วทั้งห้อง
เปิดตัวด้วยฝั่งละโว้ โชว์ที่เต็มไปด้วยศรัทธาและความความหวัง
เสียงใสกังวานของพี่นัทที่รัองทุกท่อนอย่างชัดถ้อยชัดคำ
มองไปคล้ายกับว่ามีออร่าสีทองเปล่งออกมา สะกดให้สายตาทุกคู่หยุดและจดจ่อกับเสียงร้องและการแสดงของเธอ
ตามมาด้วยแก๊งค์ชาวขอม โชว์นี้ต่างไปด้วยการนำเสนอที่หนักแน่น ฮึกเหิม และทรงพลัง
สายตาของอาร์เดอะสตาร์ ดูดุดันมีอำนาจเหมือนสิงโตจ่าฝูง
เชื่อจริงๆว่า เขาคือกษัตริย์นักรบที่ปกครองประเทศและเมืองขึ้นมากมาย
แม้จะเคยดูทั้ง 2 โชว์นี้ผ่านตามาบ้างแล้วจากในคลิปหรือเฟสบุคไลฟ์
แต่เทียบไม่ได้เลยกับการมาดูสด ทั้งดนตรี พลัง และความรู้สึกของนักแสดง
ทั้งหมดถูกถ่ายทอดออกมาและส่งต่อสาดโครมใส่คนดูจนรับแทบไม่ทัน

ตัวอักษรไม่กี่ร้อยตัวของอิชั้นคงจะไม่อาจบรรยายสิ่งที่คุณจะได้รับจากละครเวทีเรื่องนี้ได้ทั้งหมด
คงต้องใช้ประสาทสัมผัสของคุณเองมาพิสูจน์
รับรองว่าต้องได้เห็นรับรู้อะไรมากกว่าคำบอกเล่าของคนอื่นทีบอกต่อกันมาอย่างแน่นอน

“พระร่วง เดอะมิวสิคัล”
เปิดแสดง ตั้งแต่วันที่ 22 ก.พ. 61 - 4 มี.ค. 61 ที่รัชดาลัยเธียเตอร์ เอสพลานาดรัชดา
จองบัตรรัวๆได้ที่ไทยทิกเกตเมเจอร์
หรือ กดตามลิ้งค์ไปเลยจ้า
https://nam02.safelinks.protection.outlook.com/?url=http%3A%2F%2Fwww.thaiticketmajor.com%2Fperformance%2Fphraruang-the-musical-2018-th.html&data=02%7C01%7C%7C74fa5a47cdc44962ed4508d5694ae746%7C84df9e7fe9f640afb435aaaaaaaaaaaa%7C1%7C0%7C636530692778971856&sdata=lnbqI5WdJ9Oqynd%2Bku8lnamqzJVqQxDzdvgvdMbYy2Y%3D&reserved=0

ปล.เปิดแสดงแค่ 13 รอบเท่านั้น บอกเลยพลาดแล้วคือนก นกแล้วจะเสียใจนะจ๊ะ

ขายของจบหละ สบายใจ ปิดกระทู้ได้
ไว้เจอกันใหม่งานหน้า วันนี้ลาแล้ว สวัสดีรอบวงจ้า บาย...