มีคนๆนึง มีนิสัยไม่ดี (แต่ไม่ได้ทำผิด) ทำตัวน่าเกลียด คนต่างหมั่นไส้ไปทั่วรวมทั้งคนคุมกฎ
มีอยู่วันนึง คนที่ทำตัวน่าหมั่นไส้ มาฟ้องคนคุมกฎ พร้อมหลักฐานเอาผิดคนๆนึง ยืนยันว่าผิดจริงชัดเจน
ด้วยเจตนาต้องการทำลายอีกฝ่าย (ยิ่งเพิ่มความน่าหมั่นไส้คุณสองขึ้นไปอีก)
เนื่องจากคนคุมกฎหมั่นไส้คนฟ้องอยู่ก่อนแล้ว จึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ รับเรื่องฟ้องแต่งานไม่เดิน
แบบนี้ถือว่าคนคุมกฎขาดจรรยาบรรณ เอาความรู้สึกส่วนตัวเป็นที่ตั้ง (ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะหมั่นไส้คนฟ้องจริงๆก็เถอะ)
แบบนี้ถือว่าคนคุมกฎลำเอียง และ ขาดจรรยาบรรณไหมครับ
ปล.ไม่ได้ผิดถึงขั้นกฎหมายนะ
แบบนี้ถือว่าผู้คุมกฎลำเอียง หรือ คนฟ้องผิดครับ
มีอยู่วันนึง คนที่ทำตัวน่าหมั่นไส้ มาฟ้องคนคุมกฎ พร้อมหลักฐานเอาผิดคนๆนึง ยืนยันว่าผิดจริงชัดเจน
ด้วยเจตนาต้องการทำลายอีกฝ่าย (ยิ่งเพิ่มความน่าหมั่นไส้คุณสองขึ้นไปอีก)
เนื่องจากคนคุมกฎหมั่นไส้คนฟ้องอยู่ก่อนแล้ว จึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ รับเรื่องฟ้องแต่งานไม่เดิน
แบบนี้ถือว่าคนคุมกฎขาดจรรยาบรรณ เอาความรู้สึกส่วนตัวเป็นที่ตั้ง (ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะหมั่นไส้คนฟ้องจริงๆก็เถอะ)
แบบนี้ถือว่าคนคุมกฎลำเอียง และ ขาดจรรยาบรรณไหมครับ
ปล.ไม่ได้ผิดถึงขั้นกฎหมายนะ