วันอังคารที่ 12 กรกฏาคม 2559
เช้านี้คุณหมอให้งดยานอนหลับแล้วครับ แม่ดีใจมากๆเลย และได้ถอดเครื่องช่วยหายใจที่ใส่ทางจมูกออกเเล้วด้วย จมูกเป็นเเผลเลย น่าสงสารจับใจ แต่ยังคงเอาอ๊อกซเจ้นให้ดมๆจากท่ออยู่ตลอดเวลา ต้องรอดูอาการโดยรวม ก่อนว่าเย็นนี้จะให้เริ่มทานนมได้หรือยัง ตอนนี้ยังมีไข้อยู่ตลอดเลย ไอก็ยังไออยู่ และยังดูเพลียๆคงเป็นเพราะเพิ่งลดยานอนหลับ  พอหนูหลับแแม่ก็ขึ้นไปทานข้าว อาบน้ำ ตอนเย็นแม่ลงมา พี่แอนพยาบาล บอกว่าให้เริ่มกินนมได้เเล้วครับแต่ต้องที่ล่ะนิดๆ และเริ่มโจ๊กได้บ้าง
•    วันพุธ ที่ 13 กรกฏาคม 2559 วันนี้ไข้สูงอีกแล้วครับ  แถมไอมากกว่าเดิมอีก ท้องอืดมาก มากจนน่ากลัว   ผิดที่แม่ป้อนโจ๊กให้หนูเยอะไปหรือป่าวนะ แม่เห็นแล้วตกใจมาก ตกใจมากจริงๆเพราะท้องลูกแม่ป่องมากเหมือนลูกโป่งที่ใกล้จะแตก แม่สงสารหนูจังเลย แม่ใจจะขาดหนูคงอึดอัดมากใช่ไม๊ลูก   ผลเพาะเชื้อออกมาแล้ว สรุปว่าหนูปอดติดเชื้อ คุณหมอเปลี่ยนยาฆ่าเชื้อให้เเล้ว สู้ๆนะครับ คงเพราะปอดหนูยังไม่ค่อยเเข็งแรงเลยทำให้ติดเชื้อง่าย  
•    วัน พฤหัส ที่ 14 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการต่างๆยังคงเดิม แต่ใส่สายอ๊อกเพิ่ม ห้ช่วยหายใจสบายขึ้น พยามให้กินน้อยลงกว่าเมื่อวาน เพราะท้องยังไม่ยุบลงเลย มีถ่ายบ้าง จะได้ค่อยยังชั่วนะลูก จะได้สบายท้องบ้าง ยังคงมีไข้ตลอด ไอตลอดเลย เป็นห่วงหมาน้อยของแม่จังเลย
•    วันศุกร์ ที่ 15 กรกฏาคม 2559 วันนี้ยังคงมีไข้อยู่เหมือนเดิม  มีไอแถมมีเสลดเยอะ วันนี้คุณหมอเริ่มลดยาบางตัวลงบ้างแล้ว สายที่เคยระโยงระยางต่างๆก็เริ่มลดลง นี่เรียกว่าเป็นสัญญาณที่ดีแล้วใช่ไม๊ลูก หนูใกล้จะหาย เราจะได้กลับบ้าน เร็วๆนี้เเล้วใช่ไม๊ครับ
•    วันเสาร์ ที่ 16 กรกฏาคม 2559 วันนี้ มีไข้สูง เสลดเยอะเหมือนเดิม แต่ดูเหนื่อยมากกว่าเดิม  พี่แอนพยาบาลก็บ่นๆว่า ทำไมวันนี้หนูดูเหนื่อยมากกว่าเดิมทั้งๆที่ก็ใส่สายอ๊อกฯช่วยอยู่   จากที่ถอดเครื่องช่วยหายใจมาได้ 4-5วันแล้วทุกครั้งที่หนูพูดกับแม่ ไม่มีเสียงเลย แม่ต้องอ่านจากปากหนู หนูก็พยามจะพูดจะบอกว่าจะกินอะไรจะเอาอะไร แต่วันนี้หนูเริ่มมีเสียงแผ่วๆว่า นม น้ำ (ดีใจอ่ะมีเสียงมาบ้างแล้ว) แม่เห็นหนูหลับไป 😴 แม่เลยซบหัวลงหลับข้างๆเตียงใกล้ๆหนูแล้วจับมือหนูเอาไว้ หนูตื่นมาคงเห็นแม่นอนหลับฟุบอยู่ข้างๆ เลยเรียก “แม่”  เสียงเริ่มชัดกว่าเดิม  เสียงนี้ทำให้เเม่ดีใจเอามากๆ วันนี้หนูพยามจะบอกแม่ว่า อยากให้แม่อุ้ม พยามจะยกเเขนและทำท่าจะให้อุ้ม แม่เลยถามหนูว่า “หนูอยากให้แม่อุ้มหนูใช่ไม๊ครับ”  หนูก็พยักหน้า และพูดว่า  “อุ้ม”   ทำสายตาอ้อนวอนน่าสงสารเหลือเกิน    แม่ก็อยากจะอุ้มหนูเหลือเกินลูกน้องไอซ์ แต่สายไลน์ยาเต็มคอเลย ไม่รู้จะอุ้มได้ยังไง แต่พี่แอนพยาบาล   ก็ช่างใจดีเหลือเกิน บอกว่าอุ้มได้ค่ะ  พี่เค้าให้แม่นั่งบนเตียงและให้อุ้มหนู พี่แอนช่วยจับสาย จัดสายให้ได้อุ้มหนูแม่มันจะดูลำบากๆนิดๆนี่เป็นครั้งแรกที่ได้อุ้มหนูอีกครั้ง หลังจากวันสุดท้ายที่ได้อุ้มหนูคือวันที่หนูต้องผ่าตัด   แม่ก็พยามอุ้มหนูให้ระวังที่สุด กลัวจะโดนสายยาต่างๆ กลัวหนูจะเจ็บ กลัวไปหมด  ได้อุ้มหนูสักพัก หนูก็บอกให้แม่วางลง ไม้รู้ว่าเพราะอะไร แม่คิดว่าหนูคงอยากให้เเม่อุ้มแหละ แต่คงไม่สบายตัว คงเหนื่อย หรือไม่ก็เจ็บเเผลเเน่ๆ
•    วันนี้แม่สังเกตุว่าหนูชอบมองตาลอยๆขึ้นไปทางหัวเตียงบ่อยๆ แม่ใจคอไม่ดีเอาซะเลย คือจริงๆนะในใจแม่คิดว่ามีใครอยู่ตรงหัวเตียงหรือเปล่า มีอะไรที่แม่มองไม่เห็นหรือเปล่า แม่เรียกพี่เเอนมาดูอาการและบอกว่าหนูทำไมชอบมองขึ้นไปดูข้างบนหัวเตียงแบบนี้ พี่แอนเลยสังเกตุ พี่แอนก็เห็นเหมือนกัน พี่แอนเลยลองเรียกหนู “น้องไอซ์คับ มองอะไรลูก แม่กับพี่พยาบาลอยู่ตรงนี้นะลูก” แล้วหนูก็กลับสายตาลงมามองแม่กับพี่แอน สักพักตาก็ลอยขึ้นไปอีก แม่ใจคอไม่ดีเอาซะเลย   แม่กลัว…แม่คิดว่ามีใครยืนมองหนูอยู่หรือเปล่า พอหนูเพลียก็เริ่มเคลิ้มหลับ แม่เลยบอกพี่เเอนพยาบาลว่าเดี๋ยวขอลงไปไหว้ศาลองค์พระเเม่อุมาพระเเม่ลักษมีแปป เเละเห็นว่าน้องไอซ์กินนมได้จะลงไปซื้อนมด้วยแล้วจะรีบขึ้นมา
แม่รีบลงไปหาซื้อนมให้หนูและพวงมาลัยไปไหว้ศาลขอพรให้คุ้มครองลูกแม่เสร็จแล้วแม่รีบขึ้นไปบนห้องพักกะว่าจะกินข้าวแปปแล้วจะรีบลงไปหาหนู แม่กำลังจะตักข้าวเข้าปากคำแรก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แม่ชะงักทันที!!
พี่แอน(พยาบาล)บอกกับแม่ว่า “ตอนนี้หมอกำลังจะใส่ท่อช่วยหายใจให้น้องไอซ์กลับไปดหมือนเดิมนะคะคุณแม่” เห้ย!!คือมันเกิดอะไรขึ้น!!!ทำไมต้องใส่กลับ???    แม่ถามพี่แอนไปว่า  “น้องเป็นอะไรค่ะ !! ทำไมต้องใส่!!”  พยาบาลบอกแม่เพียงแค่ว่า  “น้องดูเหนื่อยมากกว่าเดิมเลยตามหมอมาตรวจน้อง หมอให้ใส่ท่อเพื่อให้น้องหายใจเหนื่อยน้อยลง”  ในขณะนั้น หัวใจแม่ตกลงไปแล้ว แม่รีบวิ่งไปที่ลิฟท์เพืาอไปหาหนูทันที
ลงไปถึงเห็นภาพ น้ำตาแม่ไหลสงสารลูกเหลือเกิน  หนูโดนใส่ท่อช่วยหายใจทางปาก ขนาด 4มิล แม่ได้นั่งคุยกับพี่แอน พี่พยาบาลที่ดูแลหนู พี่แอนบอกกับแม่ว่า ตอนที่แม่ลงไปซื้อนม พี่แอนสังเกตุว่า ตาหนูลอย คอยมองขึ้นไปข้างบนบ่อยๆจนมันผิดสังเกตุ จึงเรียกคุณหมอมาดูอาการ อีกทั้งวันนี้หนูก็กินข้าว นม น้ำ ได้น้อยลงกว่าเดิม แม่ก็สังเกตุได่เหมือนกันว่าวันนี้หนูดูเล่นน้อยลง ดูซึมๆ และเหนื่อยมากกว่าวันก่อนๆ  นั่นแหละ!!พี่แอนบอกว่า หลังจากที่หมอมาตรวจดู พบว่า ค่าก๊าซคาร์บอน(ก๊าซเสียในเลือด) มีมากเกิน พี่เค้าบอกว่า ปกติคนเราจะมีแค่ประมาณ 30 เท่านั้น แต่หนูมีมากถึง 70 ซึ่งเป็นอันตรายมาก และหากมันเพิ่มมากกว่านี้ ผลคือจะทำให้หนูหยุดหายใจ (ห๊ะ!!)😢 จึงจำเป็นที่ต้องรีบใส่ท่อช่วยหายใจ และปรับ เพื่อให้ดันก๊าซเสียขับออกมา และต้องใช้ยานอนหลับ เพื่อให้หนูดิ้นน้อยลง จะได้เหนื่อยน้อยลง   ตอนช่วงค่ำๆแม่ได้คุยกับคุณหมอ คุณหมอให้แม่ดูฟิลม์เอ็กซเรย์ แม่น่ะดูไม่เป็นหรอกเพราะเพิ่งเคยดูเป็นครั้งแรก เห็นแต่อะไรไม่รู้ขาวๆเต็มไปหมด เยอะมากด้วย  คุณหมออธิบายให้แม่ฟังว่า ไอ่ขาวๆนี่มันคือ เชื้อที่อยู่ในปอดน้องไอซ์และตอนนี้มันเพิ่มขึ้นเยอะมากกว่าเดิม เพราะเชื้อไม่ตอบสนองกับตัวยาที่ให้ไป ตอนนี้เพิ่มยาเปลี่ยนยาฆ่าเชื้อให้แล้ว  และตอนประมาณ 4ทุ่ม หนูต้องให้เลืออีก 1ถุง เพราะพี่พยาบาลบอกว่าดูหนูซีดๆ  สู้ๆนะลูกชาย  เป็นปอดบวมมาตั้งกี่ครั้งหนูยังผ่านมาได้เลย แม่เป็นกำลังใจให้หนูตลอดเวลานะครับ แม่อยู่ใกล้หนูเสมอ✌✌❤❤
•    วันอาทิตย์ ที่ 17 กรกฏาคม 2559 เช้านี้คุณหมอ(หมอเขมชาติ)มาตรวจ ต้องเปลี่ยนท่อช่วยหายใจจากเดิมขนาด 4มิล เป็นอันใหม่ ขนาด 5มิล (สงสารหนูมากเลยลูก เค้าต้องเอาท่อใส่เข้าไปในปากในคอหนูแต่เเม่ก็ทำอะไรไม่ได้เลน ได้แต่นั่งปวดใจหัวใจจะสลาย อยู่ข้างหลังม่านกั้น ได้ยินเพียงเลสียงหมอและพยาบาลคุยกันในขณะเปลี่ยนท่อให้หนู)  สาเหตุที่ต้องเปลี่ยนเพราะเมื่อวานใส่ท่อขนาด 4มิลให้ แล้วดูท่อน่าจะหลวม มันเลยทำให้ก๊าซยิ่งเข้าร่างกายเยอะ
•    ผลเอ็กซเรย์วันนี้คือ … พบน้ำในเยื่อหุ้มปอดช่องขวามีน้ำเกินมาก หมอเเจ้งกับแม่ว่าจะต้องเจาะปอดข้างขวาเพื่อใส่สายระบายน้ำออกจากปอด พี่พยาบาลนำเอกสารมาให้เเม่เซ็นยินยอม ใจเเม่สลาย!!😢😭 ลูกต้องโดนเจาะอะไร!!ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย  แต่เพื่อให้หนูดีขึ้น…แม่ต้องยอมเซ็นต้องยอมให้หมอทำใช่ไม๊ หนูจะเจ็บมากไม๊!! 😭😭
•    หลังจากที่หมอเจาะใส่สายระบายปอดข้างขวาแล้ว ดูดน้ำออกมาได้ 50ซีซี และเอาบางส่วนไปเพาะเชื้อตรวจอีกที พี่เเอนพยาบาลบอกว่า 50ซีซี ถือว่าเยอะมากนะสำหรับเด็กตัวเเค่นี้ วันนี้โดนเพิ่มยาอีกหลายตัว ไม่ว่าจะเป็นยานอนหลับ ยาคลายกล้ามเนื้อ ยาฆ่าเชื้อ หนูมีอาการนอนสั่นตลอด เป็นเพราะพี่พยาบาลเอาแผ่นทำความเย็นมาวางแล้วให่หนูนอนทับ หนูคงหนาวมากใช่ไม๊ลูก ทรมานมากไม๊ลูก แม่อยากเป็นแทนหนูเหลือเกิน  ไข้ก็ยังไม่ยอมลดสักที ตัวก็ร้อนหัวก็ร้อน แต่มือเท้าเย็นเจี๊ยบ  เป็นอะไรที่แม่กลัวมาก มีไข้แต่มือเท้าเย็น พี่พยาบาลต้องเอาผ้ามาห่อมือและเท้าไว้ และเอาเครื่องวอมเมอร์มาเปิดให้มือและเท้าหนูอุ่น ไข้ก็สูงมาก 40.3’c
พี่พยาบาลต้องคอยเช็ดตัวให้หนูตลอดเลย เพราะกลัวหนูชัก วันนี้เอาเสมหะไปเพาะเชื้ออีกครั้งหนึ่ง
•    วันจันทร์ ที่ 18 กรกฏาคม 2559 หนูนอนมีสายระโยงระยาง เจาะโน่นนี่นั่นเต็มไปหมด นอนบนแผ่นทำความเย็น คงหนาวน่าดู หนูคงรำคาญท่อที่อยู่ในปาก สายในจมูก อยากตื่นมาหาแม่ก็ตื่นไม่ได้เพราะโดนยานอนหลับ แล้วแบบนี้แม่จะข่มตาหลับไปได้ยังไงน้องไอซ์ หลังจากเมื่อวานเจาะน้ำในปอดออกไปรอบนึงแล้ว เช้านี้เอ็กซเรย์ ยังคงมีน้ำอยู่ในปอดส่วนหลังหมอเเจ้งเหมือนเดิมว่าต้องเจาะเพื่อระบายน้ำออกอีก  พยาบาลก็เอาใบมาให้เซ็นยินยอมอีกเหมือนเดิม ครั้งนี้ออกมา 100ซีซี  โห้!!!เยอะจัง   เฮ้อ!!.......😭  ทำไมหนูต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมต้องมาตกในสภาพเเบบบนี้ด้วยนะ จะต้องเจาะอีกเท่าไหร่สงสารหนูแทบขาดใจเพราะไม่สามารถช่วยอะไรหรือแบ่งความทรมานจากหนูได้บ้างเลย ครั้งนี้คุณหมอใส่สายคาไว้เลยเพื่อให้ลมและน้ำระบายออกมาจากปอด
•    วันอังคารที่ 19 กรกฏาคม 2559  วันนี้หนูหายใจเหนื่อยมากกว่าเดิม ทั้งๆที่มีเครื่องช่วยหายใจ และหลับอยู่ด้วย ร่างกายไม่ได้ขยับเลย แต่ทำไมหายใจเหนื่อยมากขึ้น อาการไม่ดีขึ้นเลย คุณหมอเลยให้คุณหมอเฉพาะทางเกี่ยวกับปอด มาดูอาการหนู ค่าอ๊อกซิเจ้นในเลือดตอนนี้ ต่ำมาก จากปกติ 93-100 ตอนนี้เหลือ 70-72
อาการแย่ลงมากเลย หมอเเจ้งกับแม่ว่า ต้องเปลี่ยนเครื่องช่วยหายใจเป็นอีกแบบหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า High Frequency Oscillatory Ventilation(HFOV) เป็นเครื่องช่วยหายใจที่ทำงานด้วยระบบการสั่นของอากาศชนิดความถี่สูงเเรงสั่นจะเเรงมากมีเสียงดังตลอดเวลา หมอต้องพิ่งยานอนหลับมากขึ้น  พี่พยาบาลต้องเอาผ้ามาวางรองท่อช่วยหายใจให้หนูเพื่อให้สั่นเข้าร่างกายน้อยลงบ้าง
วันนี้คุณหมอปอด มานั่งเฝ้าสังเกตุอาการหนูอย่างใกล้ชิดตลอดเวลาเลย    จากผลเอ็กซเรย์อาการไม่ดีขึ้นเลยกลับแย่กว่าอนเช้าเสียอีก คุณหมอบอกว่าเชื้อมันเพิ่มมากขึ้น พอช่วงเย็นมีคุณหมอหลายคนมากๆมารุมที่เตียงหนู ปรึกษากัน และบอกว่า  ตอนนี้ปอดหนูไม่ดีขึ้นเลย กลับแย่ลงกว่าเดิมมาก ตอนนี้เข้าขั้นรุนแรงมาก ในที่เรียกกันว่า   “ ขั้นวิกฤต”  เชื้อที่ไปเพาะใหม่ก็ยังไม่ขึ้นเชื้อ คือตอนนี้ต้องต้องเพิ่มยาฆ่าเชื้อให้อีก และให้เลือดเพิ่มเพื่อไปซ่อมเซลล์ต่างๆของร่างกาย ตอนนี้เชื้อได้เเพร่กระจายไปทั่วทั้งปอดเลย ต้องคอยเฝ้าระวังมากๆ ตอนนี้ต้องใส่สายระบายลมด้านขวาแล้ว แต่ถ้ามีลมมากในข้างซ้ายก็อาจจะต้องเจาะใส่อีกข้างเหมือนกัน อาการตอนนี้ต้องติดตามกันตลอดเวลา สรุปกันชั่วโมงต่อชั่วโมง นาทีต่อนาที  แล้วแบบนี้จะให้แม่นอนหลับลงไปได้ไงน้องไอซ์ คืนนี้ร้องไห้จนตาบวมไปหมดเเล้วพยามข่มตาให้หลับก็ทำไม่ได้เลย สงสารลูกจับใจใจจะขาด ประมานตีสองแม่ก็แอบย่องลงไปดูอีกรอบ