• วันพุธ ที่ 20 กรกฏาคม 2559 วันนี้คุณหมอมาดูหนูตั้งแต่ 6 โมงเช้าเลย หมอคุยกับแม่ว่า ตอนนี้ค่าเกลือแร่ และค่าต่างๆในเลือด ค่อนข้างจะโอเคนะ ตับยังคงทำงานได้อยู่ เมื่อคืนมีความดันตก อ๊อกซิเจ้นตกลงต่ำมาก แต่ก็ยังไม่ต่ำถึงกับขั้นที่คุณหมอคาดการณ์เอาไว้ แต่ก็ยังถือว่าต่ำมาก หมอพยามปรับอ๊อกซิเจนให้ขึ้นได้เกือบเท่าเดิม แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเเรงดันที่ให้อยู่ ณ.ตอนนี้ มันสูงสุดสำหรับหนูแล้ว เพราะถ้าปรับเพิ่มไปมากกว่านี้อีก จะทำให้ความเเรงของลมที่เข้าปอดออกมาเยอะเกินทำให้ปอดจะรั่วมากขึ้น และตอนนี้เริ่มมีลมรั่วขึ้นมาบริเวณข้างหลอดลมบ้างแล้ว สังเกตุได้จากคอบวมๆลมอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้โอกาสที่หนูจะกลับมาหาแม่มัน้ริ่มจะเลือนลางมาก คุณหมอบอกว่าภาวนาให้มีปาฏิหารย์เกิดขึ้นกับหนูด้วยเทอญ เพราะหนูผ่านมาได้คืนหนึ่งแล้ว หนูเก่งมากน้องไอซ์ เราต้องรอ 72 ชั่วโมง ( 3วัน) ถึงจะบอกได้ว่ายาฆ่าเชื้อตอบสนองกับเชื้อในปอดของหนูไม๊ ตอนนี้ยังคงต้องลุ้นอาการนาทีต่อนาที ขอให้หนูสู้กับมันให้ได้นะน้องไอซ์ หนูต้องเข้มแข็ง ช่วงบ่าย คุณหมอปอดมาถามแม่ว่า มีคุณหมอท่านอื่นๆมาคุยกับแม่บ้างหรือยัง ((แม่..งงๆ…คุยอะไร??)) คุณหมอบอกว่า “หากเกิดกรณีฉุกเฉิน ภาวะความดันตกมาก ค่าอ๊อกซิเจ้นตกมากจนเป็นเหตุทำให้น้องหยุดหายใจ ทางคุณพอคุณแม่จะให้คุณหมอทำการปั้มหัวใต❤❤ น้องกลับมาไม๊”
เห้ย!!!!คืออะไรที่พูดมา ไม่นะ….มันคืออะไร? ได้ยินเข่าแทบทรุดเหมือนโลกมันหยุดหมุนไปชั่วขณะนี่มันเกิดอะไรขึ้น!!!!
18:00 น. แม่รีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำ จะได้รีบลงมาอยู่กับหนู ขณะที่แม่ยืนรอลิฟท์ เจอกับคุณลุงหมอ (อ.ปรีชา) พอดี เลยหยุดคุยถามอาการของหนูกับคุณลุงหมอ ลุงหมอบอกแม่ว่า ตอนนี้ปอดหนูแย่มากๆเลย จากที่ดูจากฟิมล์เอ็กซเรย์เมื่อกี้ พบว่าปอดติดเชื้อมากขึ้นทั่วทั้งปอดด้านขวาและเริ่มลามไปข้างซ้าย เชื้อไม่ตอบสนองกับยาฆ่าเชื้อที่ให้ไป ตอนนี้ปอดด้านขวา ขวาโพลนเป็นปุยนุ่นทั่วไปหมดเลย ลุงหมอพูดด้วยสีหน้าหนักใจว่าตอนนี้หมอให้ยาฆ่าเชื้อถึง 3 ตัว เป็นตัวที่ดีที่สุดเท่าที่เรามี แต่เหมือนผลไม่ดีขึ้นเลย อ๊อกซิเจ้นก็ต่ำ ความดันก็ตก น่าเสียดายเด็กคนนี้มากเพราะหัวใจตอนนี้หลังจากผ่าตัดมา แข็งเเรงดี ทำงานได้ดีไม่มีปัญหาเลย สิ้นคำพูดลุงหมอ แม่ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แม่อึ้ง!!ช้อก!!แทบจะทรุดลงตรงนั้น แม่ถามลุงหมอว่า “คุณหมอค่ะ แล้วน้องจะมีโอกาสรอดแค่ไหน น้องมีเวลาอีกนานเท่าไหร่” คุณหมอ น้ำตาคลอ😢ส่ายหน้าเล็กน้อย “บอกยากมาก บอกไม่ได้เลย ตอนนี้เราดูอาการนาทีต่อนาที ชั่วโมงต่อชั่วโมง” แม่ก็ตัดสินใจถมหมออีกว่า “จะมีวิธีไหนที่จะพอช่วยน้องได้บ้างไม๊คุณหมอ” ลุงหมอบอกว่าตอนนี้คุณหมอทุกคนช่วยน้องเต็มที่มากๆเดี๋ยวหมอจะลองปรึกษากับหมอผ่าตัด (อ.สัมพันธ์) ว่าเราสามารถใส่เครื่องปอดเทียมให้น้องได้ไม๊เพื่อช่วยพยุงปอดน้องก่อน แต่ก็ไม่รับประกันได้ว่า ปอดจะฟื้นตัวกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรือป่าว เพราะปอดน้องตอนนี้มันแย่มาก เชื้อที่ปอดก็ยังไม่หยุดแพร่กระจาย แม่เดินกลับไปที่ห้องทั้งน้ำตา พอเข้าห้องก็ปล่อยโฮมาจนพ่อตกใจ ถามใหญ่ว่าลูกเป็นอะไร แม่ก็เล่าให้ฟังทั้งร้องไห้ไปด้วย พ่อพาแม่มาหาหนูที่ccu ระหว่างรอคุณหมอปรึกษากันหลายๆคน แม่กับพ่อคุยกันว่าถ้าหากหนูไม่ไหวแล้ว หนูเหนื่อยมามากแล้วหนูสู้มามากแล้ว ลูกเก่งมากที่ทนมาได้ถึงวันนี้ โดนสารพัด หากหนูอยากพัก แม่กับพ่อก็ยอมแล้ว ขอไม่ปั้มหัวใจให้หนูกลับมาทรมานอีก หากปอดหนูมันไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมหรือหายได้
เกือบๆสองทุ่ม คุณหมอเรียกพ่อกับแม่คุย ว่าตอนนี้ได้ปรึกษากับคุณหมอท่านอื่นๆแล้ว ตกลงว่าจะใส่ปอดเทียมเพื่อผยุงปอดเพื่อให้ปอดได้พักชั่วคราว แล้วรอดูปอดว่าจะสามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมได้หรือเปล่า เพราะตอนนี้หัวใจทำงานไม่มีปัญหา หมอเสียดายหากยอมปล่อยหนูไป ทั้งๆที่ไม่ทำอะไรเลย เพราะตอนนี้ปอดหนูแทบจะใช้การไม่ได้เเล้ว
ประมาณ 4ทุ่มครึ่ง กว่าจะใส่เครื่องปอดเทียม(เครื่องแอคโม่ ECMO) เรียบร้อย แม่ได้เข้าไปหาหนูแปปนึง แต่ไกล้าเข้าไปใกล้มากเพราะอุปกรณ์ทางการแพทย์ และสายต่างๆมันเยอะแยะไปหมด หนูนอนตะเเครงข้างซ้ายและมีสาย เหมือนสายยางเลย มันค่อนข้างใหญ่มากน่าจะเกือบเท่านิ้วชี้แม่เลย สองเส้นต่อออกมาจากคอด้านขวาพาดขึ้นมาบนหัวหนู แล้วพันผ้าที่หัวไว้น่าจะกันไม่ให้สายขยับเขยื่น หมอบอกว่าเครื่องตัวนี้จะทำหน้าที่แทนปอดจริง นำเลือดออกมาฟอกที่เครื่องและกลับเข้าสู่ร่างกาย เพื่อให้ปอดจริงได้พักก่อน ตอนนี้ อ๊อกซิเจ้นในเลือด อยู่ที่ประมาณ 85-91 ความดัน, หัวใจ ปกติดี ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือ สวดมนต์ ภาวนา ขอพร ให้มีปาฏิหารย์ เกิดขึ้นกับตัวหนู ขอให้ปอดที่พักฟื้นสามารถกลับมาใช้งานได้ดีเป็นปกติดังเดิม ขอให้ยาฆ่าเชื้อกำจัดเชื้อในปอดได้สำเร็จด้วยเทอญ
แต่หมอบอกว่า การใช้เครื่องปอดเทียม ต้องระวังอย่างมาก เพราะมีความเสี่ยงสูง ด้วยเครื่องใช้อุปกรณ์เยอะ ทำให้มีภาวะเสี่ยงติดเชื้อได้ง่าย และต้องคอยระวังเรื่องเลือดออกง่าย เพราะเครื่องนี้จะต้องใช้ยาเพื่อให้เลือดไม่เกิดการแข็งตัว ขณะที่ดึงออกมาฟอกที่เครื่อง พ่อกับแม่ และทุกคน รวมถึงพี่ๆพยาบาลที่หวอดและคุณหมอทุกท่าน เอาใจช่วย ให้กำลังใจหนูไอซ์ลูกแม่ทุกวันเลยนะครับคนเก่ง พี่พยาบาลเเละคุณหมอชมลูกแม่เสมอ ว่าน้องไอซ์เป็นเด็กน่ารัก เก่ง พูดจารู้เรื่อง ไม่ดื้อ กินยาง่าย สู้ๆ✌✌นะลูก แม่ยังรอวันที่เราจะได้กลับมากอดกันเหมือนเดิมนะลูกชาย
• วัน พฤหัส ที่ 21 กรกฏาคม 2559 วันนี้ได้คุยกับคุณหมอ (อ.เขมชาติ) ประจำ icu คุณหมอบอกว่าตอนนี้มีคุณหมอหลายท่านมาช่วยกันดูหนู มีทั้งคุณหมอด้าน สมอง หัวใจ ตับ ปอด ไต เพราะตอนนี้หนูได้รับยา และอุปกรณ์มากพอสมควร จึงต้องช่วยกันดูทุกด้าน และต้องให้เลือดเพิ่มเพร่ะตอนนี้หนูภูมิคุ้มกันค่อนข้างต่ำ จึงต้องให้เลือดจากคนอื่นที่มีภูมิมากๆมาช่วยในตัวหนู แต่การให้เลือดก็ต้องดูด้วยว่าหนูจะเเพ้ไม๊ เพราะถ้าเเพ้อาจจะช็อกได้ ดังนั้นคุณหมอจะให้ในปริมาณที่พอดี และมีพยาบาลดูแลอย่างใกล้ชิด ตอนนี้มีพี่พยาบาลประจำห้องหนูหนึ่งคน และพี่พยาบาลจาก icu อีกหนึ่งคน อยู่กับหนูตลอดเวลา มีสองชุด พลัดเวรกันคนล่ะ 12ชั่วโมง โดยรวมแล้ว คุณหมอ (อ.สัมพันธ์) คนที่ผ่าตัดให้หนู บอกว่าวันนี้ค่อนข้างดูดีกว่าเมื่อวานนะ ถ้าเมื่อวานไม่ตัดสินใจใส่ปอดเทียม คงช่วยหนูไว้ไม่ทัน ตอนนี้ได้เเต่ช่วยกันภาวนาให้ปอดฟื้นตัวให้ได้
• วันศุกร์ ที่ 22 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการยังคงทรงๆแต่ก็ต้องดูวันต่อวัน โดยรวมวันนี้อาการดีขึ้น อ.สัมพันธ์บอกว่า ตอนนี้เชื้อที่เอาไปเพาะไม่ขึ้นเชื้อแล้วถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี แม่มีความหวังกลับมาบ้างแล้วใช่ไม๊น้องไอซ์
• วันเสาร์ ที่ 23 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการก็ยังคงเดิม ปอดยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ วันนี้เอ็กซเรย์แล้ว ปอดยังคงขาวโพลนทั่วทั้งปอด ส่วนค่าอ๊อกซิเจ้นในเลือดยังคงต่ำๆอยู่ ความดันก็มีตกๆบ้าง
• วันอาทิตย์ ที่ 24 กรกฏาคม 2559 เมื่อไหร่หนูจะหายสักที แม่สวดมนต์ภาวนาทุกคืนทุกวัน กลางวันสวดตลอดเพราะเเม่ไม่ได้ทำอะไร แม่ขอพรให้อาการหนูดีขึ้นวันล่ะนิดก็ยังดี วันนี้อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็ยังคงตกบ่อยๆ วันนี้หนูลืมตาบ่อยมาก เป็นเพราะว่าวันนี้คุณหมอ ลดยานอนหลับ จากที่เคยให้ 3 ตัว ลดลงมาเหลือ 2 ตัว แต่ช่วงค่ำๆรู้สึกว่าหนูตื่นบ่อยมาก แม่เดินเข้าไปคุยกับหนู ถามหนูว่าหนูเจ็บไม๊ หนูก็พยักหน้าเหมือนรับรู้ รู้ไม๊หนูแม่ทรมานแค่ไหน แม่ก็ได้แต่พูดปลอบหนูว่าหนูเก่ง หนูอดทนนะลูก หนูสู้นะลูก😢😢😢😢 แม่พยามไม่ร้องไห้ให้หนูเห็น แม่เห็นหนูเจ็บขนาดนี้แต่แม่ไม่สามารถช่วยอะไรหนูได้เลยได้เพียงแค่ยืนมอง แม่รู้สึกแย่มากๆ พอหนูตื่นมากหนูก็ไอมากแต่หนูก็ไอไม่ได้เพราะติดท่อคาอยู่ หนูน่าสงสารมาก พยาบาลคงเห็นว่าเเม่ไม่สบายใจ และเห็นหนูขยับและไอบ่อย เลยกลัวว่าหนูจะเจ็บ เลยโทรไปรายงานคุณหมอ เพื่อขอให้ยานอนหลับตัวเดิมน้องกลับไปให้หนูหมือนเดิม หนูจะได้หลับสนิทมากขึ้น แม่ไม่อยากห่างหนูสักวินาทีเลยน้องไอซ์ อยากให้หนูหายไวๆกลับมาเป็นน้องไอซ์ที่ร่าเริง ยิ้มเก่ง แสนซน เหมือนเดิมจังลูก ……วันนี้ป้าเก๋ น้องแดนไทย ส่งของเล่นกล่องใหญ่มากๆมาให้น้องไอซ์ด้วย ส่งมาให้ถึงที่ โรงพยาบาลเลย แม่รอให้หนูมาเเกะกล่องของขวัญชิ้นนี้ด้วยตัวเองนะลูก เห็นไม๊มีคนส่งกำลังให้หนูเยอะเเยะเลย
• วันจันทร์ ที่ 25 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการก็ยังคงเดิม แม่ก็ได้เเต่เฝ้ารอคอยให้หนูหายไวๆ ทุกครั้งที่เห็นหนูตื่นมา หนูก็คอยจะไอ จะขย่อนท่อช่วยหายใจ แม่สงสารหนูมาก แม่ปวดใจเหลือเกิน วันนี้อ๊อกซิเจ้นในเลือดยังคงเดิมๆ มีขึ้นมาถึง 90+บ้าง มันก็พอจะเป็นสิ่งที่ทำให้แม่พอจะมีความหวังมาบ้าง ช่วงหัวค่ำอ๊อกซิเจ้น ขึ้นมาถึง 100เลย แต่พอหลังจากพี่พยาบาลดูดเสมหะให้ อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็เริ่มลดลง เรื่อยๆ ต่ำถึง 80 อัตราการเต้นของหัวใจหนูเร็วมาก รู้ไม๊แม่กลัวมาก กังวลมากเหลือเกิน เข้มแข็ง สู้ๆไว้นะลูกน้องไอซ์ แม่เป็นกำลังใจให้หนูทุกวินาที ทุกลมหายใจของแม่
• วันอังคาร ที่ 26 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการทุกอย่างก็ยังคงดูคงเดิม ลุงหมอบอกว่าอาการหนูดีขึ้นมาบ้างแต่ไม่เยอะ คงต้องใช้เวลาอีกสักพักใหญ่ๆ วันนี้หนูลืมตามาหลายรอบมาก แม่ได้พูดกับหนูด้วยนะครับ สายตาอันน่าสงสารของหนู หนูกำลังพยามบอกแม่ใช่ไม๊ครับว่า หนูเจ็บ หนูเหนื่อย หนูอยากหาย หนูอยากให้แม่กอด หนูอยากให้แม่อุ้ม หนูทรมานเหลือเกิน …… แม่เจ็บ….รู้ไม๊หนูว่าแม่เจ็บแต่ความเจ็บของแม่ไม่อาจจะเทียบได้กับความเจ็บปวดทรมานที่หนูเเบกรับไว้ตอนนี้ไม่ได้เลย แม่ไม่สามารถช่วยอะไรหนูได้เลย ได้แต่ให้กำลังใจเพื่อให้หนูมีเเรงสู้ ได้แต่บอกหนูว่า ให้หนูสู้ๆ หนูก็พยักหน้ารับรู้ว่าหนูจะสู้ แม่บอกหนูว่าหนูเป็นคนเก่งที่สุดในโลกเลย หนูต้องอดทน หนูต้องเข้มแข็งนะลูกหนูต้องหายแน่ๆ แม่จะไม่ไปไหน แม่จะอยู่ข้างๆลูก แม่จะอยู่ใกล้ๆลูก แต่ตอนนี้หนูยังต้องอยู่กับพี่พยาบาลก่อนนะ เพราะหนูไม่สบายอยู่ ต้องให้พี่พยาบาลอยู่ใกล้ๆ พี่พยาบาลใจดี แม่ก็จะอยู่ใกล้ๆไม่ไปไหนไกล หนูก็มองหน้าแม่ส่งสายตา เหมือนจะบอกว่ารับรู้ทุกคำที่แม่บอก สู้ๆนะลูก หนูเป็นเด็กที่เก่งมากเหลือเกิน 22:00 น. ก่อนที่แม่จะกลับขึ้นห้องเพระหมดเวลาเฝ้าหนูแล้ว แม่สังเกตุเห็นว่า สายฉี่หนูมีสีแดงๆเหมือนเลือดสดๆ แม่ใจคอไม่ดีเลย เลยถามพี่พยาบาล บอกว่าอาจจะเป็นผลข้างเคียงของการใช้เครื่อง แอคโม่ เพราะต้องให้ยาสลายลิ่มเลือด (เพื่อไม่ให้เลือดเเข็งตัว) ผลคืออาจมีเลือดออก(คุณหมอเคยบอกไว้เหมือนกัน) ตอนนี้พี่พยาบาลเอาเลือดหนูส่งตรวจ และรอผลเพื่อแจ้งคุณหมอ โอ๊ย!!เเม่เครียดแม่กังวลมากๆเลยเป็นห่วงหนูเหลือเกิน
• วัน พุธ ที่ 27 กรกฏาคม 2559 วันนี้เหมือนว่าทุกอย่างมันกำลังจะเริ่มดีขึ้น ยกเว้นเรื่องที่ฉี่เป็นเลือดที่เป็นตั้งแต่เมื่อคืน เพราะตอนนี้หนูเริ่มฉี่ออกน้อยลง และสีเนิ่มเข้มขึ้นเรื่อยๆ เพราะผลจากการใส่เครื่องเเอคโม่(เครื่องปอดเทียม)และยาที่ให้ ตอนนี้ผลคือทำให้เม็ดเลือดเเดงแตก หมอต้องตัดสินใจ ยกเลิกการใช้เครื่องเเอคโม่ และเอาเครื่องออกตอนประมาณ บ่าย 3 โมง หลังจากที่เอาเครื่องออก อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็เริ่มต่ำลงเรื่อยๆผลก๊าซเสียในเลือดก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆหายใจเร็ว หัวใจเต้นเร็วมากขึ้น ไข้สูง 39.7 โอ๊ย!!!มันอะไรกันเนี้ยะ จะให้ลูกทรมานอีกแค่ไหน ผลสรุปคือ ตอนนี้คุณหมอแจ้งว่าจะต้องเอาเครื่องช่วยหายใจความถี่สูง กลับมาใช้กับหนูอีกเหมือนเดิม จากตอนที่ใส่เเอคโม่ได้เป็นเป็นแบบปกติ (ไอ่เครื่องที่มันสั่นเเรงๆตลอดเวลาน่ะหรอ) เพราะต้องให้ยานอนหลับเพิ่มเพื่อให้หนูหลับลึกมากขึ้น เพราะไม่อย่างนั้น หนูรู้สึกตัวหนูจะเจ็บจะทรมาน ตอนนี้ที่เครียดเพิ่มอีกอย่างคือ หมอให้ยาขับปัสสาวะไปตั้งแต่ตอนเย็น แต่หนูกลับไม่มีฉี่ออกมาเลย จนตอนนี้เวลา 4 ทุ่มแล้ว นี่แหละปัญหา…..หมอก็กังวล บอกว่ากลัวไตจะมีปัญหา หากฉี่ไม่ออกแบบนี้ อันตรายมากๆ ตาหนูก็เริ่มบวมๆ เพราะฉี่ไม่ออก แม่จะทำยังไงดี เครียดๆๆที่ไม่สามารถช่วยหนูได้เลย
•
#icekung#📌📌📌part 4📌📌📌
เห้ย!!!!คืออะไรที่พูดมา ไม่นะ….มันคืออะไร? ได้ยินเข่าแทบทรุดเหมือนโลกมันหยุดหมุนไปชั่วขณะนี่มันเกิดอะไรขึ้น!!!!
18:00 น. แม่รีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำ จะได้รีบลงมาอยู่กับหนู ขณะที่แม่ยืนรอลิฟท์ เจอกับคุณลุงหมอ (อ.ปรีชา) พอดี เลยหยุดคุยถามอาการของหนูกับคุณลุงหมอ ลุงหมอบอกแม่ว่า ตอนนี้ปอดหนูแย่มากๆเลย จากที่ดูจากฟิมล์เอ็กซเรย์เมื่อกี้ พบว่าปอดติดเชื้อมากขึ้นทั่วทั้งปอดด้านขวาและเริ่มลามไปข้างซ้าย เชื้อไม่ตอบสนองกับยาฆ่าเชื้อที่ให้ไป ตอนนี้ปอดด้านขวา ขวาโพลนเป็นปุยนุ่นทั่วไปหมดเลย ลุงหมอพูดด้วยสีหน้าหนักใจว่าตอนนี้หมอให้ยาฆ่าเชื้อถึง 3 ตัว เป็นตัวที่ดีที่สุดเท่าที่เรามี แต่เหมือนผลไม่ดีขึ้นเลย อ๊อกซิเจ้นก็ต่ำ ความดันก็ตก น่าเสียดายเด็กคนนี้มากเพราะหัวใจตอนนี้หลังจากผ่าตัดมา แข็งเเรงดี ทำงานได้ดีไม่มีปัญหาเลย สิ้นคำพูดลุงหมอ แม่ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แม่อึ้ง!!ช้อก!!แทบจะทรุดลงตรงนั้น แม่ถามลุงหมอว่า “คุณหมอค่ะ แล้วน้องจะมีโอกาสรอดแค่ไหน น้องมีเวลาอีกนานเท่าไหร่” คุณหมอ น้ำตาคลอ😢ส่ายหน้าเล็กน้อย “บอกยากมาก บอกไม่ได้เลย ตอนนี้เราดูอาการนาทีต่อนาที ชั่วโมงต่อชั่วโมง” แม่ก็ตัดสินใจถมหมออีกว่า “จะมีวิธีไหนที่จะพอช่วยน้องได้บ้างไม๊คุณหมอ” ลุงหมอบอกว่าตอนนี้คุณหมอทุกคนช่วยน้องเต็มที่มากๆเดี๋ยวหมอจะลองปรึกษากับหมอผ่าตัด (อ.สัมพันธ์) ว่าเราสามารถใส่เครื่องปอดเทียมให้น้องได้ไม๊เพื่อช่วยพยุงปอดน้องก่อน แต่ก็ไม่รับประกันได้ว่า ปอดจะฟื้นตัวกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรือป่าว เพราะปอดน้องตอนนี้มันแย่มาก เชื้อที่ปอดก็ยังไม่หยุดแพร่กระจาย แม่เดินกลับไปที่ห้องทั้งน้ำตา พอเข้าห้องก็ปล่อยโฮมาจนพ่อตกใจ ถามใหญ่ว่าลูกเป็นอะไร แม่ก็เล่าให้ฟังทั้งร้องไห้ไปด้วย พ่อพาแม่มาหาหนูที่ccu ระหว่างรอคุณหมอปรึกษากันหลายๆคน แม่กับพ่อคุยกันว่าถ้าหากหนูไม่ไหวแล้ว หนูเหนื่อยมามากแล้วหนูสู้มามากแล้ว ลูกเก่งมากที่ทนมาได้ถึงวันนี้ โดนสารพัด หากหนูอยากพัก แม่กับพ่อก็ยอมแล้ว ขอไม่ปั้มหัวใจให้หนูกลับมาทรมานอีก หากปอดหนูมันไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมหรือหายได้
เกือบๆสองทุ่ม คุณหมอเรียกพ่อกับแม่คุย ว่าตอนนี้ได้ปรึกษากับคุณหมอท่านอื่นๆแล้ว ตกลงว่าจะใส่ปอดเทียมเพื่อผยุงปอดเพื่อให้ปอดได้พักชั่วคราว แล้วรอดูปอดว่าจะสามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมได้หรือเปล่า เพราะตอนนี้หัวใจทำงานไม่มีปัญหา หมอเสียดายหากยอมปล่อยหนูไป ทั้งๆที่ไม่ทำอะไรเลย เพราะตอนนี้ปอดหนูแทบจะใช้การไม่ได้เเล้ว
ประมาณ 4ทุ่มครึ่ง กว่าจะใส่เครื่องปอดเทียม(เครื่องแอคโม่ ECMO) เรียบร้อย แม่ได้เข้าไปหาหนูแปปนึง แต่ไกล้าเข้าไปใกล้มากเพราะอุปกรณ์ทางการแพทย์ และสายต่างๆมันเยอะแยะไปหมด หนูนอนตะเเครงข้างซ้ายและมีสาย เหมือนสายยางเลย มันค่อนข้างใหญ่มากน่าจะเกือบเท่านิ้วชี้แม่เลย สองเส้นต่อออกมาจากคอด้านขวาพาดขึ้นมาบนหัวหนู แล้วพันผ้าที่หัวไว้น่าจะกันไม่ให้สายขยับเขยื่น หมอบอกว่าเครื่องตัวนี้จะทำหน้าที่แทนปอดจริง นำเลือดออกมาฟอกที่เครื่องและกลับเข้าสู่ร่างกาย เพื่อให้ปอดจริงได้พักก่อน ตอนนี้ อ๊อกซิเจ้นในเลือด อยู่ที่ประมาณ 85-91 ความดัน, หัวใจ ปกติดี ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือ สวดมนต์ ภาวนา ขอพร ให้มีปาฏิหารย์ เกิดขึ้นกับตัวหนู ขอให้ปอดที่พักฟื้นสามารถกลับมาใช้งานได้ดีเป็นปกติดังเดิม ขอให้ยาฆ่าเชื้อกำจัดเชื้อในปอดได้สำเร็จด้วยเทอญ
แต่หมอบอกว่า การใช้เครื่องปอดเทียม ต้องระวังอย่างมาก เพราะมีความเสี่ยงสูง ด้วยเครื่องใช้อุปกรณ์เยอะ ทำให้มีภาวะเสี่ยงติดเชื้อได้ง่าย และต้องคอยระวังเรื่องเลือดออกง่าย เพราะเครื่องนี้จะต้องใช้ยาเพื่อให้เลือดไม่เกิดการแข็งตัว ขณะที่ดึงออกมาฟอกที่เครื่อง พ่อกับแม่ และทุกคน รวมถึงพี่ๆพยาบาลที่หวอดและคุณหมอทุกท่าน เอาใจช่วย ให้กำลังใจหนูไอซ์ลูกแม่ทุกวันเลยนะครับคนเก่ง พี่พยาบาลเเละคุณหมอชมลูกแม่เสมอ ว่าน้องไอซ์เป็นเด็กน่ารัก เก่ง พูดจารู้เรื่อง ไม่ดื้อ กินยาง่าย สู้ๆ✌✌นะลูก แม่ยังรอวันที่เราจะได้กลับมากอดกันเหมือนเดิมนะลูกชาย
• วัน พฤหัส ที่ 21 กรกฏาคม 2559 วันนี้ได้คุยกับคุณหมอ (อ.เขมชาติ) ประจำ icu คุณหมอบอกว่าตอนนี้มีคุณหมอหลายท่านมาช่วยกันดูหนู มีทั้งคุณหมอด้าน สมอง หัวใจ ตับ ปอด ไต เพราะตอนนี้หนูได้รับยา และอุปกรณ์มากพอสมควร จึงต้องช่วยกันดูทุกด้าน และต้องให้เลือดเพิ่มเพร่ะตอนนี้หนูภูมิคุ้มกันค่อนข้างต่ำ จึงต้องให้เลือดจากคนอื่นที่มีภูมิมากๆมาช่วยในตัวหนู แต่การให้เลือดก็ต้องดูด้วยว่าหนูจะเเพ้ไม๊ เพราะถ้าเเพ้อาจจะช็อกได้ ดังนั้นคุณหมอจะให้ในปริมาณที่พอดี และมีพยาบาลดูแลอย่างใกล้ชิด ตอนนี้มีพี่พยาบาลประจำห้องหนูหนึ่งคน และพี่พยาบาลจาก icu อีกหนึ่งคน อยู่กับหนูตลอดเวลา มีสองชุด พลัดเวรกันคนล่ะ 12ชั่วโมง โดยรวมแล้ว คุณหมอ (อ.สัมพันธ์) คนที่ผ่าตัดให้หนู บอกว่าวันนี้ค่อนข้างดูดีกว่าเมื่อวานนะ ถ้าเมื่อวานไม่ตัดสินใจใส่ปอดเทียม คงช่วยหนูไว้ไม่ทัน ตอนนี้ได้เเต่ช่วยกันภาวนาให้ปอดฟื้นตัวให้ได้
• วันศุกร์ ที่ 22 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการยังคงทรงๆแต่ก็ต้องดูวันต่อวัน โดยรวมวันนี้อาการดีขึ้น อ.สัมพันธ์บอกว่า ตอนนี้เชื้อที่เอาไปเพาะไม่ขึ้นเชื้อแล้วถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี แม่มีความหวังกลับมาบ้างแล้วใช่ไม๊น้องไอซ์
• วันเสาร์ ที่ 23 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการก็ยังคงเดิม ปอดยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ วันนี้เอ็กซเรย์แล้ว ปอดยังคงขาวโพลนทั่วทั้งปอด ส่วนค่าอ๊อกซิเจ้นในเลือดยังคงต่ำๆอยู่ ความดันก็มีตกๆบ้าง
• วันอาทิตย์ ที่ 24 กรกฏาคม 2559 เมื่อไหร่หนูจะหายสักที แม่สวดมนต์ภาวนาทุกคืนทุกวัน กลางวันสวดตลอดเพราะเเม่ไม่ได้ทำอะไร แม่ขอพรให้อาการหนูดีขึ้นวันล่ะนิดก็ยังดี วันนี้อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็ยังคงตกบ่อยๆ วันนี้หนูลืมตาบ่อยมาก เป็นเพราะว่าวันนี้คุณหมอ ลดยานอนหลับ จากที่เคยให้ 3 ตัว ลดลงมาเหลือ 2 ตัว แต่ช่วงค่ำๆรู้สึกว่าหนูตื่นบ่อยมาก แม่เดินเข้าไปคุยกับหนู ถามหนูว่าหนูเจ็บไม๊ หนูก็พยักหน้าเหมือนรับรู้ รู้ไม๊หนูแม่ทรมานแค่ไหน แม่ก็ได้แต่พูดปลอบหนูว่าหนูเก่ง หนูอดทนนะลูก หนูสู้นะลูก😢😢😢😢 แม่พยามไม่ร้องไห้ให้หนูเห็น แม่เห็นหนูเจ็บขนาดนี้แต่แม่ไม่สามารถช่วยอะไรหนูได้เลยได้เพียงแค่ยืนมอง แม่รู้สึกแย่มากๆ พอหนูตื่นมากหนูก็ไอมากแต่หนูก็ไอไม่ได้เพราะติดท่อคาอยู่ หนูน่าสงสารมาก พยาบาลคงเห็นว่าเเม่ไม่สบายใจ และเห็นหนูขยับและไอบ่อย เลยกลัวว่าหนูจะเจ็บ เลยโทรไปรายงานคุณหมอ เพื่อขอให้ยานอนหลับตัวเดิมน้องกลับไปให้หนูหมือนเดิม หนูจะได้หลับสนิทมากขึ้น แม่ไม่อยากห่างหนูสักวินาทีเลยน้องไอซ์ อยากให้หนูหายไวๆกลับมาเป็นน้องไอซ์ที่ร่าเริง ยิ้มเก่ง แสนซน เหมือนเดิมจังลูก ……วันนี้ป้าเก๋ น้องแดนไทย ส่งของเล่นกล่องใหญ่มากๆมาให้น้องไอซ์ด้วย ส่งมาให้ถึงที่ โรงพยาบาลเลย แม่รอให้หนูมาเเกะกล่องของขวัญชิ้นนี้ด้วยตัวเองนะลูก เห็นไม๊มีคนส่งกำลังให้หนูเยอะเเยะเลย
• วันจันทร์ ที่ 25 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการก็ยังคงเดิม แม่ก็ได้เเต่เฝ้ารอคอยให้หนูหายไวๆ ทุกครั้งที่เห็นหนูตื่นมา หนูก็คอยจะไอ จะขย่อนท่อช่วยหายใจ แม่สงสารหนูมาก แม่ปวดใจเหลือเกิน วันนี้อ๊อกซิเจ้นในเลือดยังคงเดิมๆ มีขึ้นมาถึง 90+บ้าง มันก็พอจะเป็นสิ่งที่ทำให้แม่พอจะมีความหวังมาบ้าง ช่วงหัวค่ำอ๊อกซิเจ้น ขึ้นมาถึง 100เลย แต่พอหลังจากพี่พยาบาลดูดเสมหะให้ อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็เริ่มลดลง เรื่อยๆ ต่ำถึง 80 อัตราการเต้นของหัวใจหนูเร็วมาก รู้ไม๊แม่กลัวมาก กังวลมากเหลือเกิน เข้มแข็ง สู้ๆไว้นะลูกน้องไอซ์ แม่เป็นกำลังใจให้หนูทุกวินาที ทุกลมหายใจของแม่
• วันอังคาร ที่ 26 กรกฏาคม 2559 วันนี้อาการทุกอย่างก็ยังคงดูคงเดิม ลุงหมอบอกว่าอาการหนูดีขึ้นมาบ้างแต่ไม่เยอะ คงต้องใช้เวลาอีกสักพักใหญ่ๆ วันนี้หนูลืมตามาหลายรอบมาก แม่ได้พูดกับหนูด้วยนะครับ สายตาอันน่าสงสารของหนู หนูกำลังพยามบอกแม่ใช่ไม๊ครับว่า หนูเจ็บ หนูเหนื่อย หนูอยากหาย หนูอยากให้แม่กอด หนูอยากให้แม่อุ้ม หนูทรมานเหลือเกิน …… แม่เจ็บ….รู้ไม๊หนูว่าแม่เจ็บแต่ความเจ็บของแม่ไม่อาจจะเทียบได้กับความเจ็บปวดทรมานที่หนูเเบกรับไว้ตอนนี้ไม่ได้เลย แม่ไม่สามารถช่วยอะไรหนูได้เลย ได้แต่ให้กำลังใจเพื่อให้หนูมีเเรงสู้ ได้แต่บอกหนูว่า ให้หนูสู้ๆ หนูก็พยักหน้ารับรู้ว่าหนูจะสู้ แม่บอกหนูว่าหนูเป็นคนเก่งที่สุดในโลกเลย หนูต้องอดทน หนูต้องเข้มแข็งนะลูกหนูต้องหายแน่ๆ แม่จะไม่ไปไหน แม่จะอยู่ข้างๆลูก แม่จะอยู่ใกล้ๆลูก แต่ตอนนี้หนูยังต้องอยู่กับพี่พยาบาลก่อนนะ เพราะหนูไม่สบายอยู่ ต้องให้พี่พยาบาลอยู่ใกล้ๆ พี่พยาบาลใจดี แม่ก็จะอยู่ใกล้ๆไม่ไปไหนไกล หนูก็มองหน้าแม่ส่งสายตา เหมือนจะบอกว่ารับรู้ทุกคำที่แม่บอก สู้ๆนะลูก หนูเป็นเด็กที่เก่งมากเหลือเกิน 22:00 น. ก่อนที่แม่จะกลับขึ้นห้องเพระหมดเวลาเฝ้าหนูแล้ว แม่สังเกตุเห็นว่า สายฉี่หนูมีสีแดงๆเหมือนเลือดสดๆ แม่ใจคอไม่ดีเลย เลยถามพี่พยาบาล บอกว่าอาจจะเป็นผลข้างเคียงของการใช้เครื่อง แอคโม่ เพราะต้องให้ยาสลายลิ่มเลือด (เพื่อไม่ให้เลือดเเข็งตัว) ผลคืออาจมีเลือดออก(คุณหมอเคยบอกไว้เหมือนกัน) ตอนนี้พี่พยาบาลเอาเลือดหนูส่งตรวจ และรอผลเพื่อแจ้งคุณหมอ โอ๊ย!!เเม่เครียดแม่กังวลมากๆเลยเป็นห่วงหนูเหลือเกิน
• วัน พุธ ที่ 27 กรกฏาคม 2559 วันนี้เหมือนว่าทุกอย่างมันกำลังจะเริ่มดีขึ้น ยกเว้นเรื่องที่ฉี่เป็นเลือดที่เป็นตั้งแต่เมื่อคืน เพราะตอนนี้หนูเริ่มฉี่ออกน้อยลง และสีเนิ่มเข้มขึ้นเรื่อยๆ เพราะผลจากการใส่เครื่องเเอคโม่(เครื่องปอดเทียม)และยาที่ให้ ตอนนี้ผลคือทำให้เม็ดเลือดเเดงแตก หมอต้องตัดสินใจ ยกเลิกการใช้เครื่องเเอคโม่ และเอาเครื่องออกตอนประมาณ บ่าย 3 โมง หลังจากที่เอาเครื่องออก อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็เริ่มต่ำลงเรื่อยๆผลก๊าซเสียในเลือดก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆหายใจเร็ว หัวใจเต้นเร็วมากขึ้น ไข้สูง 39.7 โอ๊ย!!!มันอะไรกันเนี้ยะ จะให้ลูกทรมานอีกแค่ไหน ผลสรุปคือ ตอนนี้คุณหมอแจ้งว่าจะต้องเอาเครื่องช่วยหายใจความถี่สูง กลับมาใช้กับหนูอีกเหมือนเดิม จากตอนที่ใส่เเอคโม่ได้เป็นเป็นแบบปกติ (ไอ่เครื่องที่มันสั่นเเรงๆตลอดเวลาน่ะหรอ) เพราะต้องให้ยานอนหลับเพิ่มเพื่อให้หนูหลับลึกมากขึ้น เพราะไม่อย่างนั้น หนูรู้สึกตัวหนูจะเจ็บจะทรมาน ตอนนี้ที่เครียดเพิ่มอีกอย่างคือ หมอให้ยาขับปัสสาวะไปตั้งแต่ตอนเย็น แต่หนูกลับไม่มีฉี่ออกมาเลย จนตอนนี้เวลา 4 ทุ่มแล้ว นี่แหละปัญหา…..หมอก็กังวล บอกว่ากลัวไตจะมีปัญหา หากฉี่ไม่ออกแบบนี้ อันตรายมากๆ ตาหนูก็เริ่มบวมๆ เพราะฉี่ไม่ออก แม่จะทำยังไงดี เครียดๆๆที่ไม่สามารถช่วยหนูได้เลย
•