#เจอมาสดๆร้อนๆ #เรื่องเล่ามีอยู่ว่า วันนี้กลับจากไปเยี่ยมพี่ที่ รพ.ก็แวะกินร้านส้มตำข้างถนนก้เหนร้านเงียบๆไม่น่าจะรอนานก้อเลยแวะแฟนถามว่า #มีตำกุ้งสดมั้ย แม่ค้าทำหน้าไม่รับแขกแล้วบอกว่า #มีแค่เมนู (คือถ้าบอกว่าไม่มีดีกว่ามั้ย?)ทำหน้าไม่รับแขกอีกครั้ง อ่ะเรากะแฟนก้อว่าไม่เป็นรัยก้อสั่งตับหวานกับข้าวเหนียว พอได้อาหารมาก้อกินกันได้4-5คำแฟนตักเข้าปากก้อเจอกับของแข็งแต่พอคายออกมาดูพระเจ้า #ตะปู อยู่ในจาน #ตับหวาน เราก็เลยเดินไปบอกแม่ค้า
เรา : น้าค่ะมีตะปูอยู่ในจานค่ะ (เอาไปให้ดูด้วย)
แม่ค้า : ห้ะไรนะ ตะปูอ่ะนะ
เรา : ใช่ค่ะ ตะปูอยุ่ในจานแฟนหนุกัดไปพอดี
แม่ค้าทำหน้าแบบไม่เชื่อ แล้วก้อบ่นแบบเหมือนไม่เชื่อ เราก้อด้วยความปากไวสวนกลับไปถามแม่ค้าทันที น้าว่าอะไรนะค่ะ? #แม่ค้าบอกอ่อมันน่าจะเห็นตอนที่ทำแล้ว แล้วแม่ค้าบอกว่าอ่อเดี๋ยวทำให้ใหม่นะ แล้วตอนที่เอาจานใหม่มาให้ก้อวางแบบไม่พอใจทำหน้าแบบไม่พอใจอีก แต่ที่ติดใจคือ #คำขอโทษคุนไม่เอ่ยคำเดียว เราเข้าใจว่าคุนทำจานใหม่ให้ แต่อย่างน้อยน่าจะมีคำขอโทษมาก่อนมั้ย แถมยังคิดว่าเราเอามาใส่เองรึป่าว ถามหน่อยถ้าเราเอามาใส่เอง เราจะใส่เพื่ออะไร เอาชีวิตเรามาเสี่ยงเพื่ออะไร กะแค่ตับหวานจานเดียวงั้นอ่อ #พอไปจ่ายตังค์ก้อน่าจะขอโทษก้อได้ หรือถ้าคิดว่า เราจะเอาจานใหม่เราก้อคงจะบอกตอนที่มันใกล้หมดรึป่าว แต่นี่เรากินไปไม่ได้กี่คำเอง แล้วเราคิดว่า ถ้าแฟนเราเคี้ยวไม่โดนแล้วกลืนลงไปจะเกิดอะไรขึ้น? พิกัดร้าน #ซอยโรงปูน #คลองตัน #ข้างรพ.เพชรเวช #แชร์วนไปค่ะ
#รถเมล์ไม่มีคนขับ