ผมเป็นคนที่ขี้น้อยใจ เป็นคนชอบคิดมาก อารมณ์ร้อนง่าย
เเละเวลาใครทำให้ผมน้อยใจหรือเสียใจมากๆ จะทำให้ผมใจบางมาก
เเละผมก็จะตัดความสัมพันธ์กับคนๆนั้นเลย

เเต่อีกมุมหนึ่งผมก็เป็นคนขี้ใจอ่อนนะครับ เพียงเเค่ง้อ “ขอโทษ” ผมก็ใจอ่อนเเล้ว
ผมพร้อมจะให้อภัยเขาเสมอเพราะเขาคือ “คนที่ผมรัก”
ถ้าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องที่ผิดจริงๆ ผมก็ไม่ได้น้อยใจไร้สาระ งี่เง่าไปทุกเรื่องนะครับ
“เเละทุกครั้งที่ผมงอนน้อยใจ ไม่นานผมก็หาย”
เเต่เพราะผมเป็นแบบนี้ พอเขาทำให้เสียความรู้สึกก็จะประชดเขาบอกเลิกคุยกับเขา
หลังจากนั้นก็จะคิดถึงเขา เเละพยายามติดต่อกลับ เเต่สุดท้ายเขาก็ไม่รอผม
เหมือนคนล่าสุด บางทีผมก็เบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้นะครับ