ยามฝนรินดินอุ้มแสนชุ่มฉ่ำ ห้วงธารน้ำเอ่อท้นล้นฝั่งสอง พฤกษาดื่นชื่นหยาดสาดละออง ดั่งรักปองครองสมรื่นรมย์ใจ ครั้นเหมันต์ฝันหวานวิมานแก้ว น้ำค้างแวววาวรับอรุณใส หญ้ายอดอ่อนร่อนพริ้วปลิวลมไกว ปานท่องในส

กระทู้นี้ถูกลบเนื่องจากนิยายเรื่องนี้ได้ถูกนำไปตีพิมพ์รวมเล่มแล้ว

https://www.youtube.com/watch?v=9fovX2noeUY อยากจะลืม ใครสักคน พ้นจากทุกข์ไปพบสุข สนุกสนาน สำราญขวัญเวลาเอ๋ย  เลยล่วงผ่าน นานวานวันมีเพียงฉัน ก้าวไป โดยไร้เธอ และก็เ

ลมระบัดพัดพลิ้วปลิวละล่อง โอบอุ่นท้องทุ่งอ้อ ล้อลมไหว ดอกหญ้าพริ้วสะบัด เจ้าพัดไกว เอนโอนไหวในสายลม ที่ห่มมา ทิวเขาสูงเฉียดฟ้าคราแสงส่อง ทิวสนต้องลู่ลมตะโบมหา หวนคิดถึงยามใจไกลจากลา จะมีวันกลับมา เม

รินคำร้อย ถ้อยถึงรำพึงหา เมื่อคราวครา ห่างหาย ฝากใจเสริม ส่งข่าวว่าทุกวัน มั่นเหมือนเดิม ใจก็เริ่ม รู้ซึ้ง ถึงค่าควร ด้วยคะนึงตรึงใจ ใฝ่ถวิล อยากได้ยิน คำรื่น&n