คือนี่เป็นกระทู้แรก ผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
ขอเล่าก่อนว่า ก่อนหน้านี้เคยเป็นคนที่ ชิวมากๆ แทบไม่สนใจอะไรเลย เป็นที่มองโลกในแง่ดี ไม่เก็บอะไรมาคิดมากไม่สนใจเรื่องเล็กน้อย
แต่พักหลังๆ ตั้งแต่ช่วง 4-5เดือนก่อน มีปัญหากับเพื่อนกลุ่มหนึ่งเพราะ ความคิดเห็นเรื่องงานไม่ตรงกัน หลังจากนั้นก็โดนรังควานตลอด ไม่ว่าจะโดนแฮ็กเฟส โดนเอาไปนินทาในเรื่องที่ไม่จริง โดนสร้างกลุ่มแอนตี้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไร แต่เราก็พยายามไม่สนใจพวกคนหูเบา เพราะยังไงเราก็มีเพื่อนสนิทที่ไม่ทิ้งเราแน่นอน แต่คือเราเริ่มอยู่ยากขึ้นทุกวันๆ เพราะเพื่อนที่มีปัญหาด้วยเริ่มพูดข้อเสียเราให้ครูฟัง เราไม่ใช่คนตั้งใจเรียน เรียนไม่เก่งแต่ไม่เคยค้างงานอะไรไม่เคยทะเลาะวิวาทหรือผิดระเบียบรร.แต่ก็ยอมรับว่าเป็นคนที่ชอบหนีเที่ยวโดนไม่บอกแม่แต่ก็ไม่เคยกลับบ้านเย็นแค่วันไหนเลิกก่อนเวลาก็จะแอบไปห้างไปเล่นเกมแต่พวกเค้ามีสิทอะไรมายุ่งกันขนาดนี้ รู้สึกอึดอัดมาก หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เราก็รู้สึกได้ว่าเป็นพวกสนใจคำพูดของคนอื่นสนใจเรื่องภาพลักษณ์ ไม่อยากให้ใครไม่ชอบเรา นานวันเข้าก็เริ่มคิดเล็กคิดน้อย คิดไม่หยุด มีเรื่องเล็กๆก็รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่มันก็หยุดคิดไม่ได้ บางทีแค่จะเปิดเทอมก็กังวลว่า คนอื่นจะมองเรายังไง จนไม่อยากไปรร.อยากรีบๆเรียนจบ เพราะคนกลุ่มนี้เหมือนดูละครมากไป ตามจองเวรกันจนรู้สึกจะบ้า
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วผ่านมายังไง
อยากกลับไปนิสัยเดิมได้ ต้องทำยังไงคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ🙇🙏🙏🙏
อยากเลิกเป็นคนคิดมากหรือวิตกกังวนง่าย
ขอเล่าก่อนว่า ก่อนหน้านี้เคยเป็นคนที่ ชิวมากๆ แทบไม่สนใจอะไรเลย เป็นที่มองโลกในแง่ดี ไม่เก็บอะไรมาคิดมากไม่สนใจเรื่องเล็กน้อย
แต่พักหลังๆ ตั้งแต่ช่วง 4-5เดือนก่อน มีปัญหากับเพื่อนกลุ่มหนึ่งเพราะ ความคิดเห็นเรื่องงานไม่ตรงกัน หลังจากนั้นก็โดนรังควานตลอด ไม่ว่าจะโดนแฮ็กเฟส โดนเอาไปนินทาในเรื่องที่ไม่จริง โดนสร้างกลุ่มแอนตี้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไร แต่เราก็พยายามไม่สนใจพวกคนหูเบา เพราะยังไงเราก็มีเพื่อนสนิทที่ไม่ทิ้งเราแน่นอน แต่คือเราเริ่มอยู่ยากขึ้นทุกวันๆ เพราะเพื่อนที่มีปัญหาด้วยเริ่มพูดข้อเสียเราให้ครูฟัง เราไม่ใช่คนตั้งใจเรียน เรียนไม่เก่งแต่ไม่เคยค้างงานอะไรไม่เคยทะเลาะวิวาทหรือผิดระเบียบรร.แต่ก็ยอมรับว่าเป็นคนที่ชอบหนีเที่ยวโดนไม่บอกแม่แต่ก็ไม่เคยกลับบ้านเย็นแค่วันไหนเลิกก่อนเวลาก็จะแอบไปห้างไปเล่นเกมแต่พวกเค้ามีสิทอะไรมายุ่งกันขนาดนี้ รู้สึกอึดอัดมาก หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เราก็รู้สึกได้ว่าเป็นพวกสนใจคำพูดของคนอื่นสนใจเรื่องภาพลักษณ์ ไม่อยากให้ใครไม่ชอบเรา นานวันเข้าก็เริ่มคิดเล็กคิดน้อย คิดไม่หยุด มีเรื่องเล็กๆก็รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่มันก็หยุดคิดไม่ได้ บางทีแค่จะเปิดเทอมก็กังวลว่า คนอื่นจะมองเรายังไง จนไม่อยากไปรร.อยากรีบๆเรียนจบ เพราะคนกลุ่มนี้เหมือนดูละครมากไป ตามจองเวรกันจนรู้สึกจะบ้า
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วผ่านมายังไง
อยากกลับไปนิสัยเดิมได้ ต้องทำยังไงคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ🙇🙏🙏🙏