คือ เราสงสัยค่ะ ระหว่างลูกที่หาเงินให้ที่บ้านใช้ ให้พ่อแม่เดือนละเป็นหมื่น รับภาระที่บ้านทุกอย่าง แต่ตำหนิการใช้เงินของแม่ กับวิธีการคิดที่ฟุ่มเฟือย นี่มันบาปเหรอคะ

กับลูกที่ไม่ต้องรับภาระ ทำให้ไม่มีแรงกดดัน เครียด เลยไม่ได้ตักเตือนพ่อแม่ สรุปคนที่หาอะไรทุกอย่างในบ้าน จะกลายเป็นคนบาปหนาที่สุดงี้เหรอ

เพราะเวลาที่เราตำหนิแม่เรื่องการใช้เงิน เขาจะอ้างเรื่องการว่า พ่อแม่เป็นบาปเสมอ และจะเอาไปว่ากับป้า เสมอ แต่เราก็ตอบเขาไปว่าก็เขาเป็นคนหาเหตุทุกครั้งนะ อยู่ดี ๆ คงไม่มีใครอยากว่าหรอก

ทุกวันนี้ เราให้ที่บ้าน จนแทบจะไม่มีเงินเก็บเลย ให้แม่เดือนละ 9 พัน พ่อ 3 พัน จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าจิปาถะอีก ไม่ถึงครึ่งเดือน แม่ก็จะมาตอดทุกเดือน ขอเพิ่มอีก ครั้งละพัน ครั้งละ ห้าร้อย  เคยซื้อทองให้เขา สองบาท ก็เอาไปขายบ้าง จำนำบ้าง ล่าสุดเป็นสาเหตุหลักให้บ้านโดนยึด

แม่ชอบซื้อเสื้อผ้า ซื้อรองเท้า  จนเต็มบ้าน ทำผม ทำเล็บ แทบทุกอาทิตย์ เวลาเราบ่นมาก ๆ ก็ว่าเราบาป แม่ชอบเอาคำนี้มาแช่งเราตลอด เราเบื่อมาก อิจฉาคนที่มีแม่ดี ๆ  เขาคงไม่บาป เพราะไม่มีเรื่องจะบ่นพ่อแม่เนอะ