“#ชีวิตประหนึ่งดั่งวรรณกรรม”
ความหมายชีวิตที่แท้จริงได้รับการอธิบายขึ้นมาผ่านแนวคิด “สมุดบันทึก” การกระทำต่างๆ ทั้งดีและไม่ดีของแต่ละคน เพื่อให้ตระหนักว่าชีวิตก็เหมือนดั่ง “วรรณกรรม” ที่ต้องใช้ชีวิตเขียนมันขึ้นมา ... ความหมายต่อชีวิตแบบนี้ถูกทำให้เป็นเสียยิ่งกว่างานศิลปะแบบใดๆ มันเป็นการสร้างวรรณกรรมขึ้นในโลกแห่งอัลฆัยบฺ(โลกที่มองไม่เห็นด้วยการรับรู้แบบสามัญ)
แน่นอนว่า ไม่มีใครอยากเขียนงานวรรณกรรมชั้นต่ำ แต่ถึงอย่างไรคนเราก็มีโอกาสพลาดไปเขียนอะไรที่ไม่เข้ารื่องเอาได้ในบางจังหวะเวลา เราจึงได้รับสิทธิพิเศษด้วยการให้มีการ “อิสติฆฟาร” และ “เตาบะฮฺ” เพื่อลบงานที่สกปรกและไร้รสนิยมออกไป ...
การให้ความหมายชีวิตเช่นนี้ ทำให้เรามองตัวเอง มองคนอื่นๆ มองทุกอย่าง ผ่านการบันทึกแบบวรรณกรรม ... คือเราพยายามทำให้มันงดงามมากที่สุด ทำให้ประสานกลมกลืนให้ลงตัวมากที่สุด เพื่อให้มันไปถึงตอนจบได้อย่างมีความสุข ... รวมทั้งการระวังไม่ให้เกิดวรรณกรรมที่เลวจากสิ่งที่เราคิดว่าน่าจะดี นั่นคือการงานที่ดีแต่ไม่ถูกตอบรับจากผู้เป็นเจ้า เพราะขาดความจริงใจ
ชีวิตนี้ไม่ต้องไปอิจฉาริษยาใคร เพราะเราไม่ด้อยกว่าใครเลย เราไม่ใช่ตัวประกอบ ... เราต่างเป็นตัวเอกในวรรณกรรมของเรา (แต่ต้องเลือกกันเองว่า จะเป็นตัวเอกแบบไหน?)
[al akh]
ชีวิตประหนึ่งดั่งวรรณกรรม
ความหมายชีวิตที่แท้จริงได้รับการอธิบายขึ้นมาผ่านแนวคิด “สมุดบันทึก” การกระทำต่างๆ ทั้งดีและไม่ดีของแต่ละคน เพื่อให้ตระหนักว่าชีวิตก็เหมือนดั่ง “วรรณกรรม” ที่ต้องใช้ชีวิตเขียนมันขึ้นมา ... ความหมายต่อชีวิตแบบนี้ถูกทำให้เป็นเสียยิ่งกว่างานศิลปะแบบใดๆ มันเป็นการสร้างวรรณกรรมขึ้นในโลกแห่งอัลฆัยบฺ(โลกที่มองไม่เห็นด้วยการรับรู้แบบสามัญ)
แน่นอนว่า ไม่มีใครอยากเขียนงานวรรณกรรมชั้นต่ำ แต่ถึงอย่างไรคนเราก็มีโอกาสพลาดไปเขียนอะไรที่ไม่เข้ารื่องเอาได้ในบางจังหวะเวลา เราจึงได้รับสิทธิพิเศษด้วยการให้มีการ “อิสติฆฟาร” และ “เตาบะฮฺ” เพื่อลบงานที่สกปรกและไร้รสนิยมออกไป ...
การให้ความหมายชีวิตเช่นนี้ ทำให้เรามองตัวเอง มองคนอื่นๆ มองทุกอย่าง ผ่านการบันทึกแบบวรรณกรรม ... คือเราพยายามทำให้มันงดงามมากที่สุด ทำให้ประสานกลมกลืนให้ลงตัวมากที่สุด เพื่อให้มันไปถึงตอนจบได้อย่างมีความสุข ... รวมทั้งการระวังไม่ให้เกิดวรรณกรรมที่เลวจากสิ่งที่เราคิดว่าน่าจะดี นั่นคือการงานที่ดีแต่ไม่ถูกตอบรับจากผู้เป็นเจ้า เพราะขาดความจริงใจ
ชีวิตนี้ไม่ต้องไปอิจฉาริษยาใคร เพราะเราไม่ด้อยกว่าใครเลย เราไม่ใช่ตัวประกอบ ... เราต่างเป็นตัวเอกในวรรณกรรมของเรา (แต่ต้องเลือกกันเองว่า จะเป็นตัวเอกแบบไหน?)
[al akh]