มีใครประสบกับปัญหา ก้าวออกจาก comfort zone แล้วสู่สังคมทำงาน โดยเฉพาะเป็นลูกน้องลูกจ้าง
ที่เค้าใช้เราคิดๆๆจนหัวแทบพัง ทั้งการคิดเพื่อเข้าสังคม คิดก่อนพูด พูดเพื่อให้งานบรรลุเป้าหมาย คิดว่าจะต้องวางตัวต้องพูดกับคนนั้นคนนี้ กับสถานะการณ์นั้นนี้ยังไง จนมึนๆๆๆหัวไปหมดในแต่ละวัน

ที่นี้มันเลยเป็นเอฟเฟคที่มาของโรคอ้วนน หลังจากเข้าชีวิตทำงานมา น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น จาก 49 เป็น 60 เป็น 65 เป็น 72 เป็น 78 ปัจจุบันน้ำหนักคือ 78
สาเหตุที่อ้วนไม่มีใครเข้าใจ เพราะว่า เราเปลี่ยนพฤติกรรมการกินอยู่ ชีวิตที่เราเป็นแบบเดิมไม่ได้ ต้องพูดเยอะขึ้น ปั่นงานมากขึ้น ไม่ชอบให้คนด่าเรื่องงาน งานค้างหรือไม่สำเร็จยังไงก็ปวดหัวอยู่ดี ทีนี้พอคิดเยอะ เลยกินเยอะ (เกี่ยวกันจริงๆนะ)

พอช่วงลาหยุดอยู่บ้าน ได้พักผ่อน อย่างน้อยต้องสองสามวันขึ้น ถึงจะเข้าโหมดเคลียร์สมอง และช่วงนั้นก็จะปรับวิธีมากินแบบเดิม คือกินน้อยๆ ไม่กินก็อยู่ได้ ความสุขคือการไม่คิดไรมาก ปล่อยให้สมองว่างๆโล่งๆ มีความสุขไปเรื่อย ปรับไม่ทันไร ก็กลับมาสู่โลกความเป็นจริงอีกแระ นั้นคือปั่นๆๆ งานๆๆ กินๆๆ

แล้วแบบนี้จะผอมได้อย่างไร แงๆๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆนะ มันอยู่ที่ภาวะจิตใจไม่ผ่อนคลาย มันกระทบพฤติกรรม การกิน นอน เดิน แม้แต่การหายใจ รวนไปหมดเลย