เผอิญได้ย้ายสายงานใหม่ ดันมาเจอกับคนที่ไม่ชอบมาก (มากที่สุด)
ที่ไม่ชอบเพราะ เขาเป็นประเภทที่ชอบนินทา ว่าร้าย คนอื่นๆรวมถึงตัวผมด้วย แต่พอโดนคนอื่นว่ากลับ ดันไม่ชอบ โกรธ หัวร้อน ซึ่งตัวผมเองไม่ชอบแต่เลือกที่จะเงียบแล้วหันหน้าหนีทุกๆครั้งที่เขาพูดแซะใส่ตัวผม อีกอย่างเขาเป็นประเภทผู้ชายแต่นิสัยผู้หญิงครับ แรงมาแรงกลับ ไม่เป็นบุรุพเท่าไหร่ ต่อให้เป็นผู้หญิงเขาเองก็ไม่ได้มีท่าที่ว่าจะยอมนะ เท่าที่ผมดู และทุกคนเล่าให้ฟัง
และเป็นบุคคลที่พูดกับผู้ใหญ่เหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน คือเป็นประเภทที่เล่นกับสนุข สุนัขเลียน่า ประมาณนั้นอะครับ
เขาเคยเกือบโดนเพื่อนในสาขารุมเกรียด แล้วก็เดินหนี ห่าง เลือกที่จะไม่คุย ไท่เล่นด้วย แต่ไม่รุ้ว่าด้วยความที่เขาต้องการเรียกร้องความสนใจหรือป่าวไม่รุ้ เลยชอบทำตัวพูดแซะคนนั้น คนโน้น บ้างก็พูดคิดว่าตัวเองเจ๋ง ตัวเองเก่ง
แต่ที่ผมไม่ชอบเป็นเอามากคือ การพูดข้อด้อยของคนอื่น รวมถึงผม ส่วนตัวผมเอง ผมก็อยากด่ากลับบ้านนะ แต่ลองมมาคิดๆดูแล้ว ไม่คุ้มครับ ไม่มีคนสติดีๆมานั่งเถียงนั่งด่าคนบ้ากันหรอกครับ ผมก็ได้แต่คิดในแง่บวก คือเห็นมันเป็นคนบ้า


จนวันนี้ ผมไม่รุ้ว่าอะไรมาแกล้งกันได้ ผมดันได้ร่วมงานไม่พอ ยังได้ร่วมห้องกันอีก คือต้องนอนห้องเดียวกับเขานั้นแหละครับ
ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมหนีกลับห้องได้ หันหลังเดินหนีได้ คือตัดได้ประมาณนี้ แต่พอรู้ว่าอยู่ห้องด้วยแล้ว คงยากละครับ ผมไม่รุ้ว่าผมจะทนใหวอีกนานแค่ไหน กับคนที่ชอบเล่นเกมประสาทกับผม