ตั้งแต่เราเกิดมาเราว่าเรามีเพื่อนนิสัยดีมาตลอดนะ จนกระทั่งมาเจอเพื่อนในมหาวิทยาลัยเอาจริงๆ เริ่มตั้งแต่มีนิสัยขี้นินทา คือเข้าใจนะว่าการนินทามันมีอยู่ทุกที่ แต่นี่คือนินทาทุกอย่างทุกคนบนโลกจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหน แล้วอีกอย่างเพื่อนคนนี้มันมีนิสัยขี้แซะ ชอบพูดจาประชดใส่ ไปหมดทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเห็นเราได้ดีหรือคนอื่นได้ดี คือใครได้ไปเที่ยวไหนดีๆ ได้กินไรดีๆจะเอามาแซะหมด เรื่องไม่เป็นเรื่องก็เอามาพูดให้คนอื่นดูแย่ นิสัยมันจะชอบขำต่อหน้าคนเยอะๆ ยิ่งได้ว่าใครสักคนในที่สาธารณะเสียงดัง มันจะดีใจมาก เรารู้สึกเบื่อและรำคาญมากจริงๆ อยากหนีไปไกลๆ คิดว่าจะเรียนจบไม่อยากจะติดต่ออะไรกับเพื่อนคนนี้แล้ว อยากจะรู้ว่าคนประเภทแบบนี้เมื่อไหร่มันจะสำนึกถึงสันดานของมันได้สักที ว่าคนอื่นเค้าเกลียด เค้าขยักแขยงไปหมดแล้ว (ถามจะถามว่าทำไมเราไม่ไปหาเพื่อนใหม่ คือมันสร้างศัตรูไว้ทั้งห้องแล้ว แล้วพอคนอื่นเห็นว่าเราเป็นเพื่อนกับมัน คนอื่นก็คงไม่อยากคุยกับเราไปด้วยแหละมั้ง)