บทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 1
ทรงนำต้นเค้ามาจากเรื่องรามายณะ
อันเป็นนิยายเก่าแก่ของอินเดีย
ซึ่งประพันธ์โดยฤาษีวาลมีกิ
เป็นร้อยแก้วแบบชาวฮินดู
ในภาษาสันสกฤต เรียกว่าโศลก