ตัวเองไม่ค่อยจริงใจกับใครเลยค่ะ ไม่พูดตรงๆ
และ เห็นแก่ตัว
เรารู้สึกว่าเรามีกำแพงกับทุกคนเลย
เพื่อนสนิทเรา บางทีเรายังไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่
เล่าเรื่อง เช่นครอบครัว ชีวิตประจำวัน เราก็เล่าไม่หมด บางทีพูดโอเวอร์อีก
ปรึกษาอะไรเราก็พูดไม่หมด
มีอะไร บางทีเราก็ไม่พูด
ยิ่งสถานการณ์คับขัน เราเห็นแก่ตัว อารมณ์เสียออกอาการมากๆ
เพื่อนร่วมงานที่สนิทกันแบบพี่น้อง เรายังรักษาระยะห่าง
บางทียังไม่ค่อยจริงใจ เช่นบอกงานไม่หมด เหมือนกั๊กๆไว้ ทั้งๆที่มันไม่สำคัญเท่าไหร่
แฟน ไม่เคยมี ใครมาจีบนี้ยากมาก อยู่คนเดียวได้
ดูภายนอกเราเฟรนลี่แต่ไม่ได้มาก เพื่อนเยอะ มีเพื่อนได้ทุกที่ (เพื่อนสนิทมีน้อย) ไม่กลัวคน กล้าแสดงออกพอสมควร
แต่พื้นฐานเป็นคนเงียบ ชอบไปไหนคนเดียว
(ลูกคนเดียวด้วยมั้ย ทั้งบ้านมี3คน พ่อแม่เรา แต่ที่บ้านเราค่อนข้างคุยกันตลอดนะ มีอะไรบอกกัน)
มีปม ตอนวัยรุ่นบ้านจน ประมาณสลัม ข้างบ้านขี้ยา ลูกเยอะ เตะเมีย เสียงดัง อยู่แบบหวาดกลัว
ตอนนี้ชีวิตเริ่มดีขึ้นแล้ว
อยากแก้ตรงนี้มาก บางทีมันเป็นไปเอง คงติดเป็นนิสัยแล้ว
ทำไปเพิ่งมาเสียใจทีหลัง
เราพยายามเปิดนะ มันติดที่ปากนี้แหละ พูดไม่ออก
ควรทำอย่างไรดี แนะนำหน่อยเถอะ
รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยจริงใจ พูดตรงๆกับใครเลย
และ เห็นแก่ตัว
เรารู้สึกว่าเรามีกำแพงกับทุกคนเลย
เพื่อนสนิทเรา บางทีเรายังไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่
เล่าเรื่อง เช่นครอบครัว ชีวิตประจำวัน เราก็เล่าไม่หมด บางทีพูดโอเวอร์อีก
ปรึกษาอะไรเราก็พูดไม่หมด
มีอะไร บางทีเราก็ไม่พูด
ยิ่งสถานการณ์คับขัน เราเห็นแก่ตัว อารมณ์เสียออกอาการมากๆ
เพื่อนร่วมงานที่สนิทกันแบบพี่น้อง เรายังรักษาระยะห่าง
บางทียังไม่ค่อยจริงใจ เช่นบอกงานไม่หมด เหมือนกั๊กๆไว้ ทั้งๆที่มันไม่สำคัญเท่าไหร่
แฟน ไม่เคยมี ใครมาจีบนี้ยากมาก อยู่คนเดียวได้
ดูภายนอกเราเฟรนลี่แต่ไม่ได้มาก เพื่อนเยอะ มีเพื่อนได้ทุกที่ (เพื่อนสนิทมีน้อย) ไม่กลัวคน กล้าแสดงออกพอสมควร
แต่พื้นฐานเป็นคนเงียบ ชอบไปไหนคนเดียว
(ลูกคนเดียวด้วยมั้ย ทั้งบ้านมี3คน พ่อแม่เรา แต่ที่บ้านเราค่อนข้างคุยกันตลอดนะ มีอะไรบอกกัน)
มีปม ตอนวัยรุ่นบ้านจน ประมาณสลัม ข้างบ้านขี้ยา ลูกเยอะ เตะเมีย เสียงดัง อยู่แบบหวาดกลัว
ตอนนี้ชีวิตเริ่มดีขึ้นแล้ว
อยากแก้ตรงนี้มาก บางทีมันเป็นไปเอง คงติดเป็นนิสัยแล้ว
ทำไปเพิ่งมาเสียใจทีหลัง
เราพยายามเปิดนะ มันติดที่ปากนี้แหละ พูดไม่ออก
ควรทำอย่างไรดี แนะนำหน่อยเถอะ