เห็นหลายคนพยายาม ด่าทอ ว่าตัวเอง ทับถม ตัวเอง เอาแต่กร่นด่าตัวเอง ไร้ค่าบ้าง โง่บ้าง ไร้ความสามารถบ้าง
เพราะอะไรกัน ทำไม คนแบบนี้ จึงกักเก็บความทุกข์ใจ ไม่แม้แต่จะระบายกับใครซักคน หวาดกลัวผู้คน สังคม

แม้แต่รอยยิ้ม ก็กลับฝืดเฝื่อน โอเคบางคน ก็เกิดความรู้สึกอะไรซักอย่าง ที่ทำให้ต้องทำแบบนี้
เขาท้อหรอ เขาเหนื่อยหน่ายหรอ หรือ เขาหมดแรงจะเดินต่อ หมดแรงแม้กระทั้งจะหายใจหรือเปล่า

คือ บางครั้ง เวลาผมเห็นคนที่มีความรู้สึกแบบนี้ อยากเดินไปกอด แล้วบอกว่า

"เฮ้ย เพื่อน นายมีเรา เธอยังมีฉัน หายใจเข้าลึกๆ แล้วมันจะดีเองพวก"