กระทู้นี้อาจจะยาวสักหน่อย แต่เป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้คนคนนึงจากความบังเอินครับ ผมก็ชอบผู้ชายนะครับและผมก็ชอบผู้หญิงด้วยแต่......
เช้าวันนี้วันจันทร์ ที่ 2 ตุลาคม 2560 เรื่องก็มีอยู่ว่า...........

โดยปกติแล้ว ผมจะมาใช้บริการรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงค์ไปทำงานเป็นประจำอยู่แล้ว แล้ววันนี้ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมใจสั่น มือไม้อ่อนไปหมด เขิน และเสียวๆ(18+) ด้วย โดยผมมารอขึ้นรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงค์ประมาณ 7.15 แต่รถมา 3 ขบวนแล้วผมก็ยังไม่ได้ขึ้น แล้วหลังจากนั้นก็มีรถมาอีกขบวน ประมาณ 7.30 คนค่อนค่างจะแน่นอยู่แล้ว แต่ยังพอจะเบียดกับขึ้นได้ประมาณ 10 กว่าคน

จริงๆตอนรถรถไฟฟ้าผมก็มองไปรอบๆแถวนะครับ ว่ามีคนเยอะมั้ย แต่ผมกลับไม่เห็นผู้ชายคนนี้ จนกระทั้งผมเข้ารถไฟฟ้าได้แล้วผู้ชายคนนี้เค้าก็โผล่มายืนหันหาเข้าหาผม แต่ยืนเยื้องๆกัน มีแค่มือของเราสองคนเท่านั้นที่แตะกันอยู่เป็นช่วงๆเพราะเมื่อรถไฟฟ้าวิ่งไม่ค่อยจะนิ่งสักเท่าไร............ตอนนั้นผมรู้สึกเขินๆนะครับเพราะมือเราสัมผัสกันตลอด ผมก็ไม่กล้ามองหน้าเค้า ได้แต่หันออกไปอีกฝั่งนึงเพราะเขินเค้า

สถานีต่อไปคือสถานีหัวหมาก เมื่อประตูเปิดอีกครั้ง ผู้คนก็ดันเข้ามาเพื่อที่จะเข้าสู่ภายในรถไฟฟ้า ทันใดนั้นตัวผมก็เซไปอยู่ตรงกับตัวเค้า และโดนเบียดจนเคลื่อนย้ายตัวเองไม่ได้ ผมหันไปมองหน้าเค้าเค้าก็ทำหน้าตาเฉยๆ แต่ผมสิเขินเค้าเพราะตัวเรากับตัวเค้าแนบชิดกันมาก (ให้นึดถึงเวลาหันหน้าเข้าหากันแล้วกอดกัน ประมาณนั้นๆ แต่ไม่ได้ถึงกับซบไหล่กัน)ผมทำตัวไม่ถูก ตอนนั้นใจสั่นมาก ได้แต่หันหน้าออกไปอีกทางเพื่อหลบสายตาเค้า กลัวหน้าของเราจะชนกัน เอาจริงๆจนตอนนี้ใจก็ยังสั่นๆอยู่เลยครับ ภาพตอนนั้นคงอยู่ในหัวผมอยู่เลย แล้วรถไฟก็วิ่งต่อไปครับ สถานีต่อไปคือสถานีรามคำแหง แต่ระยะทางไกลนิดนึง และรถไฟฟ้าก็เบรกและเซๆเป็นช่วงๆ ด้วยความที่ด้านหน้าตัวเราแนบชิดกัน พอรถไฟฟ้าเซผมรู้สึกเหมือน อวัยวะ บางอย่างของเราทั้งสองกันถูๆกัน ผมรู้สึกเสียวๆ เหมือนจะมีอารมณ์.....แต่ก็พยายามหักห้ามใจ เพราะถ้าเกิดมีอารมณ์.....ขึ้นมาเค้าคงสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างแน่นอน แล้วรถไฟฟ้าก็เบรกสองถึงสามครั้งทำให้ตัวผมกับเค้าแนบชิดกันเหมือนแทบจะกอดกันเลยครับ ตอนนั้นใจผมเต้นดังมาก บวกกับกำลังหักห้ามอารมณ์.....ตัวเองอยู่ เมื่อถึงสถานีรามคำแหงรถไฟฟ้าหยุด ผมหันไปมองหน้าเค้าแล้วเค้าก็หันมาทางผม ผมรีบหันกลับทันทีเพราะคิดว่าเดี๋ยวเค้ามองออกว่าเราเขินเค้าอยู่ เมื่อประตูเปิด ก็มีคนในรถดันอีกเพื่อที่จะออกจากรถไฟฟ้า ผมหันไปมองหน้าเค้า ผมเห็นหน้าของเค้าแดง ผมเลยเดินเข้ามาด้านในแล้วเค้าก็เดินมาอยู่ด้านหลังของผม เมื่อรถไฟฟ้าออก สถานีต่อไปคือมักสัน ผมจะลงสถานีนี้ ผมคิดในใจว่าเค้าจะลงสถานีนี้ด้วยมั้ยนะ อยากให้เค้าลงที่นี้ด้วยจัง......และแล้วผมก็รู้สึกอะไรบางอย่างด้านหลังผม.....อวัยวะบางอย่างของเค้าอยู่ตรงก้นของผม ผมคิดว่าเค้าคงไม่ได้ตั้งใจหรอก แต่ด้วยความที่คนแน่นมันเลยอาจจะโดนกันได้ รถไฟก็เซๆผมก็รู้สึกนี้เราเสียซิงให้ผู้ชายคนนนี้แล้วจริงๆใช่มั้ย แต่ก็ยืนยิ้มๆจนถึงสถานีมักสัน ผมหันหน้าไปหาเค้าเพื่อที่จะออกจากรถไฟฟ้า แล้วผมก็หันลงไปมองที่ด้านล่าง เพื่อให้หายข้องใจว่าอวัยวะอะไรที่มันสัมผัสกับก้นผม แล้วผมก็เข้าใจว่าอวัยวะนั้นก็คือสิ่งที่ผมคิดไว้......ทันใดนั้นเค้าก็เดินลงสถานีนี้ด้วยครับ ผมดีใจมาก รีบเดินตามเค้าไป.......

ต่อไปผมจะไปต่อรถไฟฟ้า MRT ผมก็ผวานาให้เค้าไปต่อ MRT ด้วยเหมือนกัน ผมพยายามเดินตามเค้าแบบห่างๆ เมื่อลง MRT เค้าก็ลง MRT เหมือนกันครับ แต่ทันใดนั้น เค้าก็เดินไปซื้อตั๋ว แต่ผมใช้บัตรเติมเงิน ผมเลยไม่รู้ว่าเค้าจะไปลงสถานีไหน เมื่อผมแตะบัตรผ่านประตู ผมก็หันไปมองเค้าว่าเค้าซื้อตั๋วเส็จยัง ผมเดินช้าๆเห็นเค้ากำลังต่อแถวผ่านประตูผมก็เลยเดินลงไปรอรถไฟฟ้า หันไปมองเค้าเค้าไปลงบรรใดเลื่อน แล้วเดินไปรออีกประตูนึงซึ่งผมมองเค้าไม่เห็นอีกแล้วว่าเค้าไปขึ้นประตูไหน ไปลงที่ไหน ภาพนั้นคงเป็นภาพสุดท้ายที่เราเจอกัน.........แต่ผมอยากเจอนายอีก

ผมไม่ได้ถ่ายรูปเค้าไว้เพราะคนค่อนข้างแน่นสิ่งที่ผมจำได้คือ
-เค้าน่าจะขึ้นที่สถานีบ้านทับช้างพร้อมผม
-เค้าใส่เสื้อโปโลสีดำ เป็นเสื้อไว้อาลัยร.9
-ใส่กางเกงสแล็คสีฟ้าอ่อน
-ใส่รองเค้าผ้าใบ คล้ายๆรองเท่าวิ่ง สีขาว
-ไม่ใส่ถุงเท้า (หรือใส่แต่อาจจะแบบสั้น เพราะมองปลายขากางเกงเค้า เห็นเป็นผิวเค้า)
-สะพายกระเป๋าสีดำ มีแถบแดงๆนิดๆ
-ใส่หูฟัง
-ถือ iPhone สีดำ
-เค้าผิวขาว
-รูปร่างผอมๆนิด
-เจาะหูข้างซ้ายใส่ต่างหู สีดำ
-ผมของเค้า น่าจะเป็นรองทรงสูง
-สูง ประมาณ 175 - 180

ส่วนตัวผม
-ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ ลายจุด
-ใส่กางเกงสแล็คสีดำ
-รองเท่าคัทชูสีดำ
-สะพานกระเป๋าสีกรม
-เจาะหูด้านซ้าย ต่างหูเป็นห่วงสแตนเลส
-สูง 183

ผมอยากได้ช่องทางติดต่อกับเค้า ผมไม่ได้หวังให้เค้าชอบผม ผมแค่อยากพูดคุยกับเค้า หากพรหมลิขิตมีจริง เราคงหากันเจอกันนะครับ
หากนายได้อ่านกระทูนี้ ผมคงดีใจมาก.........
แท็กห้องผิดขออภัยด้วยครับ ผมอยากติดต่อเค้าได้ครับ