ปมเฉลยที่เพิ่มเติมเสริมมาจากในนิยาย...ว่าเจ้านางข่ายคำ คือ คนที่วางยาพิษพี่สาวตัวเอง พี่สาวที่ดูจากบริบทที่พูด หากข่ายคำไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง พี่สาวอาจจะมาทีหลัง แต่ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้านางหลวง ตำแหน่งที่สูงกว่า และ ดูจากอุปนิสัยของเจ้าหลวงแสนอินทะในละคร เจ้าหลวงก็เป็นผู้ชายที่ถ้าจะมีเมียมากก็ไม่สงสัย เจ้าหลวงเหมือนต้องการแค่ที่ระบายอารมณ์กับบุญมา ไม่ได้มีความรักเจือปนเลยแม้แต่น้อย แต่เรื่องยุ่งๆของบ้านเมืองที่หลังชนฝาอยู่ กลับต้องมาเจอปัญหาเรื่องไม่เป็นเรื่องจากข่ายคำอีก
นี่เลยดูเป็นมูลเหตุสำคัญที่ทำให้ ทำไมแม้นเมือง หลานสาวในไส้ของตัวเอง ถึงไม่ได้รับความรัก ความเมตตาจากข่ายคำผู้เป็นน้าเลยสักนิด และเสี้ยมสอนให้มิ่งหล้า กดแม้นเมืองให้อยู่ต่ำกว่าตลอด ข่ายคำรู้สึกว่าตัวเองก็ถูกกระทำมาตั้งแต่รุ่นสาวเหมือนกัน รักและภักดีกับแสนอินทะ แต่ถูกข้ามหัวไม่เห็นคุณค่า คนมันมีความทะเยอทะยานก็ต้องคิดว่าตัวเองต้องได้ดีกว่าพี่อยู่แล้ว แต่สุดท้ายตำแหน่งเจ้านางหลวงและสมบัติที่ควรเป็นของตัวเอง กลับตกไปอยู่ที่พี่สาว คนที่เจ้าหลวงแสนอินทะรักคนเดียวหมด หลานในไส้อย่างแม้นเมือง จึงกลายเป็นผู้ถูกกระทำและถ่ายทอดความเกลียดชังต่อจากนั้น
พอวางยาพี่สาวได้ และตัวเองได้รับการแต่งตั้งในตำแหน่งที่หวัง ยิ่งพอมีลูกสาว การเสี้ยม การสอนทุกอย่างแก่มิ่งหล้า ไม่ได้เพื่อมิ่งหล้าเลย อาจจะเพื่อลบปมในใจตัวเองซะด้วยซ้ำ ที่เคยรู้สึกถูกทำให้ต่ำต้อยกว่าพี่สาว วันนี้ลูกสาวของมันก็ต้องได้รับความรู้สึกไม่ต่างกันเลย
เมียบ่าวอย่างบุญมา ที่จู่ๆมาขวางทาง คงเป็นแค่ที่ระบายความโกรธ คนที่กว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นมาได้ ฆ่าได้แม้แต่พี่สาวในไส้ เพื่อกรุยทางให้ตัวเอง ตำแหน่งที่หวงแหน แต่กลับถูกบ่างไพร่ในคุ้มที่มีกิริยาต่ำๆมาสั่นคลอน ยิ่งถ้ามันมีลูกให้เจ้าหลวงเป็นผู้ชายเมื่อไหร่ หายนะมาเยือนแน่
สุดท้ายกรรมจากการที่เป็นผู้ลงมือกระทำต่อผู้อื่น ก็วกกลับมาสู่ลูกสาวตัวเอง กรรมที่ทำกับบุญมาไม่ต่างจากสิ่งที่มิ่งหล้ากำลังจะได้เผชิญจากพระนางปัทมสุดาเลย
______________________________________________
ขอเพิ่มเติมไว้เพื่อสรุปความคิดของตัวเองต่อการปรับบทขนาดนี้ การขยายเจ้านางข่ายคำ ก็เพื่อตอบปมของแม้นเมือง ปมที่ทำไมถึงถูกกดตั้งแต่เล็กจนโต การถูกกระทำแบบที่ข่ายคำคิด ส่งผลต่อทัศนคติของตัวเอง -> สิ่งผลต่อการกระทำต่อหลาน และ ลูก และสุดท้ายต้องใจดำอำมหิตเบอร์นี้ต่อเมียบ่าวอย่างบุญมา ไม่อย่างนั้นคำเฉลยจะไม่หลุดออกจากปากข่ายคำได้ การจะยัดไดอาล็อคที่บอกเจ้าหลวงว่าฆ่าพี่สาวตัวเอง มันต้องมีความอัดอั้นอย่างที่สุด ตัวละครนี้ถึงจะเฉลยความลับที่ปกปิดมาเกือบ 20 ปีได้ในที่สุด
[รากนครา] เข้าใจสักที...ว่าทำไมต้องปรับบทเจ้านางข่ายคำให้ใจร้ายกับเมียบ่าวมากขนาดนี้
นี่เลยดูเป็นมูลเหตุสำคัญที่ทำให้ ทำไมแม้นเมือง หลานสาวในไส้ของตัวเอง ถึงไม่ได้รับความรัก ความเมตตาจากข่ายคำผู้เป็นน้าเลยสักนิด และเสี้ยมสอนให้มิ่งหล้า กดแม้นเมืองให้อยู่ต่ำกว่าตลอด ข่ายคำรู้สึกว่าตัวเองก็ถูกกระทำมาตั้งแต่รุ่นสาวเหมือนกัน รักและภักดีกับแสนอินทะ แต่ถูกข้ามหัวไม่เห็นคุณค่า คนมันมีความทะเยอทะยานก็ต้องคิดว่าตัวเองต้องได้ดีกว่าพี่อยู่แล้ว แต่สุดท้ายตำแหน่งเจ้านางหลวงและสมบัติที่ควรเป็นของตัวเอง กลับตกไปอยู่ที่พี่สาว คนที่เจ้าหลวงแสนอินทะรักคนเดียวหมด หลานในไส้อย่างแม้นเมือง จึงกลายเป็นผู้ถูกกระทำและถ่ายทอดความเกลียดชังต่อจากนั้น
พอวางยาพี่สาวได้ และตัวเองได้รับการแต่งตั้งในตำแหน่งที่หวัง ยิ่งพอมีลูกสาว การเสี้ยม การสอนทุกอย่างแก่มิ่งหล้า ไม่ได้เพื่อมิ่งหล้าเลย อาจจะเพื่อลบปมในใจตัวเองซะด้วยซ้ำ ที่เคยรู้สึกถูกทำให้ต่ำต้อยกว่าพี่สาว วันนี้ลูกสาวของมันก็ต้องได้รับความรู้สึกไม่ต่างกันเลย
เมียบ่าวอย่างบุญมา ที่จู่ๆมาขวางทาง คงเป็นแค่ที่ระบายความโกรธ คนที่กว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นมาได้ ฆ่าได้แม้แต่พี่สาวในไส้ เพื่อกรุยทางให้ตัวเอง ตำแหน่งที่หวงแหน แต่กลับถูกบ่างไพร่ในคุ้มที่มีกิริยาต่ำๆมาสั่นคลอน ยิ่งถ้ามันมีลูกให้เจ้าหลวงเป็นผู้ชายเมื่อไหร่ หายนะมาเยือนแน่
สุดท้ายกรรมจากการที่เป็นผู้ลงมือกระทำต่อผู้อื่น ก็วกกลับมาสู่ลูกสาวตัวเอง กรรมที่ทำกับบุญมาไม่ต่างจากสิ่งที่มิ่งหล้ากำลังจะได้เผชิญจากพระนางปัทมสุดาเลย
______________________________________________
ขอเพิ่มเติมไว้เพื่อสรุปความคิดของตัวเองต่อการปรับบทขนาดนี้ การขยายเจ้านางข่ายคำ ก็เพื่อตอบปมของแม้นเมือง ปมที่ทำไมถึงถูกกดตั้งแต่เล็กจนโต การถูกกระทำแบบที่ข่ายคำคิด ส่งผลต่อทัศนคติของตัวเอง -> สิ่งผลต่อการกระทำต่อหลาน และ ลูก และสุดท้ายต้องใจดำอำมหิตเบอร์นี้ต่อเมียบ่าวอย่างบุญมา ไม่อย่างนั้นคำเฉลยจะไม่หลุดออกจากปากข่ายคำได้ การจะยัดไดอาล็อคที่บอกเจ้าหลวงว่าฆ่าพี่สาวตัวเอง มันต้องมีความอัดอั้นอย่างที่สุด ตัวละครนี้ถึงจะเฉลยความลับที่ปกปิดมาเกือบ 20 ปีได้ในที่สุด