สวัสดีค่ะ
เราอยากจะเล่าเรื่องชีวิตครอบครัวของเรา ครอบครัวที่คนอื่นมองว่าดีและดูอบอุ่น มันไม่จริงเลย
สามีของเราเป็นคนอารมณ์หงุดหงิด ขี้โมโหค่ะ
อะไรไม่ถูกใจติดหน่อย ก็จะอารมขึ้นทันที พูดจาหยาบคายทั้งๆทีบางทีลูกก็อยู่ด้วย เราก็มานั่งคิดนะคะว่าเราทำอะไรให้เขาไม่พอใจมากรึป่าว ลองกลับมาทบทวนตัวเอง แล้วลองทำตัวใหม่ ปรับตัวใหม่ อะไรที่เขาไม่ชอบเราก็ไม่ทำ แต่แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ หนักสุดคือทำร้ายเรา พอใจเย็นเขาก็ทำตัวปกติ เป็นแบบนี้ตั้งแต่เราท้อง จนตอนนี้ลูกเรา 3 ขวบแล้วค่ะ
จะว่าเราโง่ที่ทนก็ได้นะคะ ที่เราอดทนเพราะลูกค้าและแม่สามีก็ดีกับเรามากๆ
จนวันนึงเขามีเหตุต้องออกจากงาน แล้วย้ายไปทำงานที่อื่น เราก็ตามไปด้วยค่ะเพราะแม่สามีบอกว่าไม่อยากให้แยกกันอยู่ เราก็ทำตาม ค่ะหางานใหม่หาที่อยู่กันใหม่แต่ยังไม่ได้รับลูกมาอยู่ด้วย และตัวเขาเองก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะ หงุดหงิดที่งานมาลงที่เรา กินเหล้าทุกวัน เป็นแบบนี้ทุกวัน ถามว่าทำไมเราถึงอดทนขนาดนี้ ส่วนนึงมาจากที่เรารั้นไม่ฟังพ่อกับแม่อยากเลือกทางเดินเอง เลือกชีวิตเอง วันนี้รู้ซึ้งจริงๆค่ะ เราพยายามอดทนไม่อยากบอกพ่อกับแม่ จนเริ่มจะทนไม่ไหววันนั้นเป็นงานเลี้ยงบริษัทคือเราทำงานที่เดียวกันค่ะ ก็ไปงานเลี้ยงกันสนุกสนานเฮฮา เขาดืมสนุกสนานเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเราก็นั่งคุยนั่งดื่มกับเพื่อนเรา จนกลับค่ะ เขาเมาพอสมควรบ่นหิวข้าวเราเลยไปจอดแวะที่ 7-11 ซื้อข้าวให้เขา เสร็จแล้วเขาถามเราว่าซื้ออะไรมา ทำไมไม่ซื้ออะไรที่เขาชอบกินเป็นพวกที่มีน้ำซุป (ตอนนั้นในใจเราคิดแล้วว่าวันนี้โดนอีกแน่) เราก็พูดใจเย็น ค่ะ บอกมันหมดมีเท่านี้ แค่นั้นละคะ อารมโมโหร้ายก็มาด่าว่าเราสารพัด คำหยาบคายนี้ขนมาหมด เราก็นิ่งพอขับรถถึงห้อง เขากระชากเสื้อเราตบเราไล่เราไปไกลๆหาว่าเราสนิทกับคนที่ทำงานหาว่าเรามีชู้แอบไปนอนกับเขา ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันทั้งวัน ตบเราด่าเรา เราก็วิ่งหนีค่ะตอนนั้นคิดว่าถึงที่สุดแล้วต้องหนีให้ได้ เขาวิ่งตามมาและลากเราขึ้นห้องเราสู้แรงเขาไม่ไหวค่ะ ถึงห้องก็ทุบตีเราอีก จนเราร้องไห้จนหลับไปตื่นเช้า เราตัดสินใจโทหาแม่เราเขาก็บอกให้เรากลับบ้านให้เลิกกันไป เราก็จะกลับแต่เขามารั้งไว้บอกจะไม่ทำไม่มีแบบนี้อีก
เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ
ทนกันได้มั้ยค่ะที่มีสามีโมโหร้าย😥
เราอยากจะเล่าเรื่องชีวิตครอบครัวของเรา ครอบครัวที่คนอื่นมองว่าดีและดูอบอุ่น มันไม่จริงเลย
สามีของเราเป็นคนอารมณ์หงุดหงิด ขี้โมโหค่ะ
อะไรไม่ถูกใจติดหน่อย ก็จะอารมขึ้นทันที พูดจาหยาบคายทั้งๆทีบางทีลูกก็อยู่ด้วย เราก็มานั่งคิดนะคะว่าเราทำอะไรให้เขาไม่พอใจมากรึป่าว ลองกลับมาทบทวนตัวเอง แล้วลองทำตัวใหม่ ปรับตัวใหม่ อะไรที่เขาไม่ชอบเราก็ไม่ทำ แต่แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ หนักสุดคือทำร้ายเรา พอใจเย็นเขาก็ทำตัวปกติ เป็นแบบนี้ตั้งแต่เราท้อง จนตอนนี้ลูกเรา 3 ขวบแล้วค่ะ
จะว่าเราโง่ที่ทนก็ได้นะคะ ที่เราอดทนเพราะลูกค้าและแม่สามีก็ดีกับเรามากๆ
จนวันนึงเขามีเหตุต้องออกจากงาน แล้วย้ายไปทำงานที่อื่น เราก็ตามไปด้วยค่ะเพราะแม่สามีบอกว่าไม่อยากให้แยกกันอยู่ เราก็ทำตาม ค่ะหางานใหม่หาที่อยู่กันใหม่แต่ยังไม่ได้รับลูกมาอยู่ด้วย และตัวเขาเองก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะ หงุดหงิดที่งานมาลงที่เรา กินเหล้าทุกวัน เป็นแบบนี้ทุกวัน ถามว่าทำไมเราถึงอดทนขนาดนี้ ส่วนนึงมาจากที่เรารั้นไม่ฟังพ่อกับแม่อยากเลือกทางเดินเอง เลือกชีวิตเอง วันนี้รู้ซึ้งจริงๆค่ะ เราพยายามอดทนไม่อยากบอกพ่อกับแม่ จนเริ่มจะทนไม่ไหววันนั้นเป็นงานเลี้ยงบริษัทคือเราทำงานที่เดียวกันค่ะ ก็ไปงานเลี้ยงกันสนุกสนานเฮฮา เขาดืมสนุกสนานเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเราก็นั่งคุยนั่งดื่มกับเพื่อนเรา จนกลับค่ะ เขาเมาพอสมควรบ่นหิวข้าวเราเลยไปจอดแวะที่ 7-11 ซื้อข้าวให้เขา เสร็จแล้วเขาถามเราว่าซื้ออะไรมา ทำไมไม่ซื้ออะไรที่เขาชอบกินเป็นพวกที่มีน้ำซุป (ตอนนั้นในใจเราคิดแล้วว่าวันนี้โดนอีกแน่) เราก็พูดใจเย็น ค่ะ บอกมันหมดมีเท่านี้ แค่นั้นละคะ อารมโมโหร้ายก็มาด่าว่าเราสารพัด คำหยาบคายนี้ขนมาหมด เราก็นิ่งพอขับรถถึงห้อง เขากระชากเสื้อเราตบเราไล่เราไปไกลๆหาว่าเราสนิทกับคนที่ทำงานหาว่าเรามีชู้แอบไปนอนกับเขา ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันทั้งวัน ตบเราด่าเรา เราก็วิ่งหนีค่ะตอนนั้นคิดว่าถึงที่สุดแล้วต้องหนีให้ได้ เขาวิ่งตามมาและลากเราขึ้นห้องเราสู้แรงเขาไม่ไหวค่ะ ถึงห้องก็ทุบตีเราอีก จนเราร้องไห้จนหลับไปตื่นเช้า เราตัดสินใจโทหาแม่เราเขาก็บอกให้เรากลับบ้านให้เลิกกันไป เราก็จะกลับแต่เขามารั้งไว้บอกจะไม่ทำไม่มีแบบนี้อีก
เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ