มีประสบการณ์ที่ไม่ดีจะเล่าและไม่อยากให้เอาเยี่ยงอย่างค่ะ ก่อนอื่นออกตัวก่อนนะคะ..เรายอมรับถ้าใครจะด่าจะดราม่า เรา เราไม่ว่าค่ะ เพราะตอนนี้ชีวิตโดนเยอะละ
เราเคยทำงานที่แห่งนึง..จบป.ตรีมา วทบ.เราได้เงิน15000 บาทมีลูก1 คน ชีวิตเหมือนจะดีแต่เราดันลุ่มหลงการพนันออนไลน์เมื่อปี59 เราเล่นช่วงแรกมันได้ตังค์..อยู่กับครอบครัว พอได้เงินใช้จ่าย ซื้อของให้ลูก ผ่อนจ่ายรถ จนเมื่อปลายปี เราไม่ไหว เงินหมดตัว แถมเป็นหนี้นอกระบบอีกเป็น2แสน สามีรู้เรื่อง ตอนนั้นผ่อนรถหมดแล้ว เขาก็เอารถไปเข้าใช้หนี้ให้..แต่เขาคงเหนื่อยกับเรา..เขาขอเลิก เราต้องยอมรับผิดเพราะตัวเองทำตัวเลวเอง เราหนีหนี้ อีกจิปาถะ หลายที่มารวมกัน..มากับลูก หวังเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยเงินทุนที่เหลือทอง อยู่ 1 บาท เรามาอยู่กับลูกที่โรงเกลือนวนคร เราลงทุนขายเสื้อผ้าตลาดนัด แรกๆ พอไปได้ดีขายเสื้อโปโลม้า ..เหมือนจะไปได้สวย เราซื้อรถเข็นไว้ใส่ลังผ้าเพื่อฝากโกดังเช่าที่ตลาด ตอนขายเสร็จ..แล้วกลับห้อง ลูกเรา 4 ขวบเริ่มเข้าโรงเรียน เราก็หาที่ให้ลูกเรียน..จนอยู่ได้ 4-5 เดือนเราโดนลิขสิทธิจับ ถึงสามครั้งเงินเก็บไม่มีเราจ่ายเงินตำรวจุกเดือน แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยลิขสิทธิ์เข้ามาโดนเหมือนเดิม เราอยากลงทุน ขายแบบอื่นแต่ทุนเราไม่มีแล้ว ค่าห้องก็ไม่มีจ่าย2 เดือน..จนเจ้าของห้องบอกไม่ให้อยู่ เราเลยติดต่อเพื่อนที่มี เขาให้อาศัยอยู่ด้วย เราย้ายมาอยู่กับเพื่อนพร้อมลูก แต่เพื่อนก็มีครอบครัว ระหว่างนี้เราย้ายมา เราไม่มีเงินจ่ายหอเดิม ให้เขายึดมอไซต์ไว้..เพื่อเป็นหลักประกันว่าเราจะกลับมาจ่ายหรือโอนเงินให้เมื่อมีงานทำ..จน ณเวลานี้ เรามาอยู่กับเพื่อนได้สามเดือน..เราหางานยากมาก มันยากตรงที่เราติดลูก ลูกเรา4 ขวบ ไม่สามารถทำงานกะหรืองานกลางคืนได้..ต้องหางานกลางวัน เราไปตะเวณหาสมัครงาน เพื่อนให้ยืมมอไซ์คันเก่าใช้หางาน อะไรเราทำไปก่อน เขารับแพ็คของเราก็ทำ ตอนแรก รายวัน ทำได้สักพักเขาบอกงานหมด ให้หยุดก่อนแล้วจะโทรให้มาทำใหม่...ระหว่างที่เราทำที่นั่นกลางคืนเราก็หางาน ในเน็ต กลางวันหาไม่ได้ แต่งานหายากเหลือเกิน ส่วนใหญ่เป็นงานในห้าง เข้ากะบ้างที่เขาโทรมา ..ตอนนี้เราเลยว่างงาน เงินที่มีก็ไม่พอ เพื่อนให้ที่พักแล้ว เราจ่ายค่าไฟค่าน้ำให้เขาเดือนที่แล้ว..เดือนนี้ยังไม่รู้เลยจะทำไง..เราเครียดมาก..รถที่เพื่อนให้ยืมหางาน ขี่น้ำมันเครื่องแห้ง ลูกสูบติด ช่างเขาบอก เอาเข้าซ่อมช่างแจ้งว่า1900-. เราไม่มีปัญญาไปเอาออกมา เกรงใจเพื่อนก็เกรงใจ อยู่กับครอบครัวเขา เคยแอบได้ยินเขาทะเลาะกันเรื่อง เรา เพราะเพื่อนก้มีลูก เด็กค่อนข้างเอาแต่ใจ ทะเลาัะภาษาเด็กๆแต่พ่อเขาตามใจลูก ..เลยจะไม่ค่อยพอใจที่เด็กทะเลาะกัน ลูกเราส่วนใหญ่จะอยู่แต่กับแม่ กลัวเขาไปหมด ไม่ค่อยกล้าเล่น กับเขาว่าโดนแกล้ง..เราก็บอกลูกให้เหตุผล..ว่าต้องอดทนนะคะลูก..เราอาศัยเขาอยู่นะลูก..มีอะไรอย่าดื้ออย่าซน เขาตีมาอย่าตีกลับ บอกแม่ได้ แม่จะบอกพี่เขาเอง..แต่หนูอย่าก้าวร้าว หรือทำพี่เขาคืนนะคะ..ลูกเราก็พยักหน้า.แต่ภาษาเด็ก ชอบถาม ทำไม เขาแกล้งหนูหนูตีคืนไม่ได้ล่ะคะแม่..เราเงียบไปแปป ตอบลูกว่าการตีคืน..มันจะทำให้เจ็บทั้งสองฝ่ายและมันไม่จบ..พี่เขาตีคืนมาหนูก็จะสู้แรงพี่เขาไม่ได้อีก..ให้หนูเดินหนีก็จะไม่มีการทะเลาะกันที่ยืดยาว..อดทนหน่อยนะคะ..สักวันแม่พอมีเงินแม่จะพาหนูหาที่อยู่ใหม่นะคะลูก..เราพูดไปด้วย..ร้องไห้ไปด้วย เพราะสงสารลูก...อาจดูมีแต่น้ำนะคะ..แต่จะบอกว่า ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้น...ผลมันมาจากการกระทำของเรา เอง ..เราต้องยอมรับ...แต่ตอนนี้ แม้เงินให้ลูกไปโรงเรียน เรายังแทบไม่มีเหลือเงินตอนนี้ไม่ถึง100 เพราะนั่งสองแถว ไปส่งลูก ไปโรงเรียนทุกวัน รถมอไซต์เพื่อนยังค้างที่อู่ซ่อมรถ เพราะไม่มีเงินจ่ายเขา เขาโทรมาก็บอกเขาว่ายังไม่มีฝากไว้ก่อนนะคะ..ครั้นจะหันหายืมใคร ก็หันไม่เจอกู้หนี้ยืมสินเราก็เข็ดเหลือเกิน กับการกู้นอกระบบ...ตอนนี้เราเดินหางานใกล้บ้านทุกวัน..ณ เลายี้ยืนพัก ร่มไม้ พร้อมยาดม 1 แท่ง เราอดข้าว กินข้าววันละมื้อ..เป็นลม ข้างถนน สองรอบ มีคนช่วยเหลือให้ยาดมมา...ต้องขอบคุณคนนั้น ทำให้เรามีแรงหางานต่อ...รูปถ่ายมาหางาน 1โหล หมดแล้ว..ตอนนี้ทั้งส่ง รีซูเม่ ก็มีแต่ที่ไกลๆ และ งานเข้ากะ เราย้าย กะทันหันไม่ได้ ลูกเข้าโรงเรียน มาอยู่กับเพื่อนที่นี่ก็ย้ายเขามาเกือบกลางเทอม..อยากได้งานอะไรก็ได้ ที่ทำกลางวันไม่เข้ากะ และ เสาร์อาทิตย์ หยุดอยู่กับลูกได้ หรือไปทำงานแต่ให้ลูกไปด้วยได้...เราลำบากเหลือเกินตอนนี้
บางคนอาจถามมาว่าญาติพี่น้องไม่มีหรือ พ่อแม่เราเสียหมด มีพี่น้องสามคน ที่เหลือแต่คนละพ่อ เราเป็นลูกหลงพี่สาวคนโตอายุ50 กว่า กินแต่เหล้า อาศัยให้ลูกดูแลถูไถไป เราคงขอความช่วยเหลือจากเขาไม่ได้ ส่วนพี่อีกคน ตอนนี้ลูกสาวคนโตป่วยหนัก รักษาอาการสมองบวม ..ค่าใช้จ่ายก็ไม่พอไม่ได้ทำงานเฝ้าลูกที่รพ. สามีก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง เสเพล เราก็เคยช่วยเหลือเขาแต่ตอนนี้เราเองยังช่วยตัวเองไม่ได้เลย..
พี่คนรองรับภาระหนักสุด เราเคยยืมเขาแต่ก็คืนเขาบ้างไม่ได้คืนเขาบ้าง เขาก็มีภาระ เราไม่กล้ายืม เพราะ แกอยู่ที่นั่นต้อง โอบอุ้มพี่น้องคนอื่น...หวังพึ่งเรา เราจบป.ตรีคนเดียว แต่ ดันมาทำตัวติดการพนันจนหมดตัวไป...กลายเป็นชีวิตล่มจม..จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ยากเหลือเกิน..
เราไม่ได้อยากจะขอเงินใครเราเคยคิดอยากซื้อรองเท้ามือสอง มาไลฟ์สดขาย...เพื่อที่ว่าทำอยู่บ้านพอมีเวลาได้รับส่งและเลี้ยงลูกด้วย..แต่จนแล้วจนรอดไม่รู้จะหาทุนจากไหน...ไหนจะหนี้ กยศ. ที่ต้องผ่อนจ่าย หนี้หอเก่า อีก...เราต้องทำไงดี..ตอนนี้..เราเครียดจนอยากฆ่าตัวตายหลายรอบ..แต่ห่วงลูกเหลือเกิน...
อยากมีงานทำ อะไรก็ได้ ที่ใกล้ที่อยู่ตอนนี้และงานกลางวันเพราะคงอาศัยอยู่กับเพื่อนตลอดก็คงไม่ได้..
เงิน 75 .บาทหวังให้ลูกไปโรงเรียนวันละ5 บาท แถมสองแถววันละ14 บาทไปกลับ แต่ตัวเราเดือนที่แล้วซื้อข้าวสารไว้กับไข่ ตอนนี้ก็ร่อยหรอ...เพื่อนเขาซื้อมาก็ไม่เยอะไม่กล้ากินของเขา แค่เขาให้อาศัยด้วย ก็ดีแล้ว ...
ชีวิตต่อจากนี้เราควรทำไงดี...เครียดมาก..ได้เวลาไปรับลูกแล้ว นั่งสองแถวละค่ะ..หากแท็คผิดกระทู้ขอโทษด้วยค่ะ เราพึ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก...
ติดเล่นการพนัน จนหมดตัว ต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่ เหลือเงิน 75 บาทติดตัวทำไงจะให้รอดสักเดือนยังดี
เราเคยทำงานที่แห่งนึง..จบป.ตรีมา วทบ.เราได้เงิน15000 บาทมีลูก1 คน ชีวิตเหมือนจะดีแต่เราดันลุ่มหลงการพนันออนไลน์เมื่อปี59 เราเล่นช่วงแรกมันได้ตังค์..อยู่กับครอบครัว พอได้เงินใช้จ่าย ซื้อของให้ลูก ผ่อนจ่ายรถ จนเมื่อปลายปี เราไม่ไหว เงินหมดตัว แถมเป็นหนี้นอกระบบอีกเป็น2แสน สามีรู้เรื่อง ตอนนั้นผ่อนรถหมดแล้ว เขาก็เอารถไปเข้าใช้หนี้ให้..แต่เขาคงเหนื่อยกับเรา..เขาขอเลิก เราต้องยอมรับผิดเพราะตัวเองทำตัวเลวเอง เราหนีหนี้ อีกจิปาถะ หลายที่มารวมกัน..มากับลูก หวังเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยเงินทุนที่เหลือทอง อยู่ 1 บาท เรามาอยู่กับลูกที่โรงเกลือนวนคร เราลงทุนขายเสื้อผ้าตลาดนัด แรกๆ พอไปได้ดีขายเสื้อโปโลม้า ..เหมือนจะไปได้สวย เราซื้อรถเข็นไว้ใส่ลังผ้าเพื่อฝากโกดังเช่าที่ตลาด ตอนขายเสร็จ..แล้วกลับห้อง ลูกเรา 4 ขวบเริ่มเข้าโรงเรียน เราก็หาที่ให้ลูกเรียน..จนอยู่ได้ 4-5 เดือนเราโดนลิขสิทธิจับ ถึงสามครั้งเงินเก็บไม่มีเราจ่ายเงินตำรวจุกเดือน แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยลิขสิทธิ์เข้ามาโดนเหมือนเดิม เราอยากลงทุน ขายแบบอื่นแต่ทุนเราไม่มีแล้ว ค่าห้องก็ไม่มีจ่าย2 เดือน..จนเจ้าของห้องบอกไม่ให้อยู่ เราเลยติดต่อเพื่อนที่มี เขาให้อาศัยอยู่ด้วย เราย้ายมาอยู่กับเพื่อนพร้อมลูก แต่เพื่อนก็มีครอบครัว ระหว่างนี้เราย้ายมา เราไม่มีเงินจ่ายหอเดิม ให้เขายึดมอไซต์ไว้..เพื่อเป็นหลักประกันว่าเราจะกลับมาจ่ายหรือโอนเงินให้เมื่อมีงานทำ..จน ณเวลานี้ เรามาอยู่กับเพื่อนได้สามเดือน..เราหางานยากมาก มันยากตรงที่เราติดลูก ลูกเรา4 ขวบ ไม่สามารถทำงานกะหรืองานกลางคืนได้..ต้องหางานกลางวัน เราไปตะเวณหาสมัครงาน เพื่อนให้ยืมมอไซ์คันเก่าใช้หางาน อะไรเราทำไปก่อน เขารับแพ็คของเราก็ทำ ตอนแรก รายวัน ทำได้สักพักเขาบอกงานหมด ให้หยุดก่อนแล้วจะโทรให้มาทำใหม่...ระหว่างที่เราทำที่นั่นกลางคืนเราก็หางาน ในเน็ต กลางวันหาไม่ได้ แต่งานหายากเหลือเกิน ส่วนใหญ่เป็นงานในห้าง เข้ากะบ้างที่เขาโทรมา ..ตอนนี้เราเลยว่างงาน เงินที่มีก็ไม่พอ เพื่อนให้ที่พักแล้ว เราจ่ายค่าไฟค่าน้ำให้เขาเดือนที่แล้ว..เดือนนี้ยังไม่รู้เลยจะทำไง..เราเครียดมาก..รถที่เพื่อนให้ยืมหางาน ขี่น้ำมันเครื่องแห้ง ลูกสูบติด ช่างเขาบอก เอาเข้าซ่อมช่างแจ้งว่า1900-. เราไม่มีปัญญาไปเอาออกมา เกรงใจเพื่อนก็เกรงใจ อยู่กับครอบครัวเขา เคยแอบได้ยินเขาทะเลาะกันเรื่อง เรา เพราะเพื่อนก้มีลูก เด็กค่อนข้างเอาแต่ใจ ทะเลาัะภาษาเด็กๆแต่พ่อเขาตามใจลูก ..เลยจะไม่ค่อยพอใจที่เด็กทะเลาะกัน ลูกเราส่วนใหญ่จะอยู่แต่กับแม่ กลัวเขาไปหมด ไม่ค่อยกล้าเล่น กับเขาว่าโดนแกล้ง..เราก็บอกลูกให้เหตุผล..ว่าต้องอดทนนะคะลูก..เราอาศัยเขาอยู่นะลูก..มีอะไรอย่าดื้ออย่าซน เขาตีมาอย่าตีกลับ บอกแม่ได้ แม่จะบอกพี่เขาเอง..แต่หนูอย่าก้าวร้าว หรือทำพี่เขาคืนนะคะ..ลูกเราก็พยักหน้า.แต่ภาษาเด็ก ชอบถาม ทำไม เขาแกล้งหนูหนูตีคืนไม่ได้ล่ะคะแม่..เราเงียบไปแปป ตอบลูกว่าการตีคืน..มันจะทำให้เจ็บทั้งสองฝ่ายและมันไม่จบ..พี่เขาตีคืนมาหนูก็จะสู้แรงพี่เขาไม่ได้อีก..ให้หนูเดินหนีก็จะไม่มีการทะเลาะกันที่ยืดยาว..อดทนหน่อยนะคะ..สักวันแม่พอมีเงินแม่จะพาหนูหาที่อยู่ใหม่นะคะลูก..เราพูดไปด้วย..ร้องไห้ไปด้วย เพราะสงสารลูก...อาจดูมีแต่น้ำนะคะ..แต่จะบอกว่า ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้น...ผลมันมาจากการกระทำของเรา เอง ..เราต้องยอมรับ...แต่ตอนนี้ แม้เงินให้ลูกไปโรงเรียน เรายังแทบไม่มีเหลือเงินตอนนี้ไม่ถึง100 เพราะนั่งสองแถว ไปส่งลูก ไปโรงเรียนทุกวัน รถมอไซต์เพื่อนยังค้างที่อู่ซ่อมรถ เพราะไม่มีเงินจ่ายเขา เขาโทรมาก็บอกเขาว่ายังไม่มีฝากไว้ก่อนนะคะ..ครั้นจะหันหายืมใคร ก็หันไม่เจอกู้หนี้ยืมสินเราก็เข็ดเหลือเกิน กับการกู้นอกระบบ...ตอนนี้เราเดินหางานใกล้บ้านทุกวัน..ณ เลายี้ยืนพัก ร่มไม้ พร้อมยาดม 1 แท่ง เราอดข้าว กินข้าววันละมื้อ..เป็นลม ข้างถนน สองรอบ มีคนช่วยเหลือให้ยาดมมา...ต้องขอบคุณคนนั้น ทำให้เรามีแรงหางานต่อ...รูปถ่ายมาหางาน 1โหล หมดแล้ว..ตอนนี้ทั้งส่ง รีซูเม่ ก็มีแต่ที่ไกลๆ และ งานเข้ากะ เราย้าย กะทันหันไม่ได้ ลูกเข้าโรงเรียน มาอยู่กับเพื่อนที่นี่ก็ย้ายเขามาเกือบกลางเทอม..อยากได้งานอะไรก็ได้ ที่ทำกลางวันไม่เข้ากะ และ เสาร์อาทิตย์ หยุดอยู่กับลูกได้ หรือไปทำงานแต่ให้ลูกไปด้วยได้...เราลำบากเหลือเกินตอนนี้
บางคนอาจถามมาว่าญาติพี่น้องไม่มีหรือ พ่อแม่เราเสียหมด มีพี่น้องสามคน ที่เหลือแต่คนละพ่อ เราเป็นลูกหลงพี่สาวคนโตอายุ50 กว่า กินแต่เหล้า อาศัยให้ลูกดูแลถูไถไป เราคงขอความช่วยเหลือจากเขาไม่ได้ ส่วนพี่อีกคน ตอนนี้ลูกสาวคนโตป่วยหนัก รักษาอาการสมองบวม ..ค่าใช้จ่ายก็ไม่พอไม่ได้ทำงานเฝ้าลูกที่รพ. สามีก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง เสเพล เราก็เคยช่วยเหลือเขาแต่ตอนนี้เราเองยังช่วยตัวเองไม่ได้เลย..
พี่คนรองรับภาระหนักสุด เราเคยยืมเขาแต่ก็คืนเขาบ้างไม่ได้คืนเขาบ้าง เขาก็มีภาระ เราไม่กล้ายืม เพราะ แกอยู่ที่นั่นต้อง โอบอุ้มพี่น้องคนอื่น...หวังพึ่งเรา เราจบป.ตรีคนเดียว แต่ ดันมาทำตัวติดการพนันจนหมดตัวไป...กลายเป็นชีวิตล่มจม..จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ยากเหลือเกิน..
เราไม่ได้อยากจะขอเงินใครเราเคยคิดอยากซื้อรองเท้ามือสอง มาไลฟ์สดขาย...เพื่อที่ว่าทำอยู่บ้านพอมีเวลาได้รับส่งและเลี้ยงลูกด้วย..แต่จนแล้วจนรอดไม่รู้จะหาทุนจากไหน...ไหนจะหนี้ กยศ. ที่ต้องผ่อนจ่าย หนี้หอเก่า อีก...เราต้องทำไงดี..ตอนนี้..เราเครียดจนอยากฆ่าตัวตายหลายรอบ..แต่ห่วงลูกเหลือเกิน...
อยากมีงานทำ อะไรก็ได้ ที่ใกล้ที่อยู่ตอนนี้และงานกลางวันเพราะคงอาศัยอยู่กับเพื่อนตลอดก็คงไม่ได้..
เงิน 75 .บาทหวังให้ลูกไปโรงเรียนวันละ5 บาท แถมสองแถววันละ14 บาทไปกลับ แต่ตัวเราเดือนที่แล้วซื้อข้าวสารไว้กับไข่ ตอนนี้ก็ร่อยหรอ...เพื่อนเขาซื้อมาก็ไม่เยอะไม่กล้ากินของเขา แค่เขาให้อาศัยด้วย ก็ดีแล้ว ...
ชีวิตต่อจากนี้เราควรทำไงดี...เครียดมาก..ได้เวลาไปรับลูกแล้ว นั่งสองแถวละค่ะ..หากแท็คผิดกระทู้ขอโทษด้วยค่ะ เราพึ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก...