พอดีได้ดูคลิปคนเสียพนันบอลมาแบ่งประสบการณ์ชีวิตของตนเองที่เสียเงินไปหลายล้านกับการพนัน ทั้งขโมยของ หย่าล้าง กู้เงิน สุดท้ายก็มีโดนกระทืบบ้าง ส่วนตัวเคยเห็นสมัยเรียนมีคนตามมาที่ มหาลัย เพื่อนทวงเงินค่าบอล ส่วนตัวเล่นบอลครั้งแรกตอน ม.3 ตอนนี้อายุ 30ล่ะ แต่เล่นไม่หนัก พอมานั่งนึกๆรวมๆกันก็เยอะนะ เสียดดายมาก ถ้าเก็บส่วนนั้นใว้ได้นะคงดี (มะรึงโง่เอง ด่าตัวเอง) เพิ่งเลิกได้ประมาน2เดือนกว่าๆ พยายามไม่ดูถ่ายทอดสดคู่อื่นๆ ดูแต่ทีมทีมรักที่เชียร์มาแต่เด็กๆบ้าง อาศัยอ่านสรุปตอนเช้า แต่ก็รู้สึกหวิวๆเวลามีบอลนะ รู้สึกแย่ๆอยากจะเล่น อยากจะเอาชนะ เรารู้เราเก่งไรมานนั้น คงเป็นเพราะทำเหมือนๆมันเป็นส่วนนึงของชีวิต(โง่ๆ)มานาน บางทีตอนมีเงินคล่องๆมือก็ยังเล่น เลยรู้ตัวเลยว่าติดการพนันแน่ๆ หนักๆสุดเคยไปยื้มเงินพี่และน้อง มานั่งคิดๆย้อนหลังทำไปได้ยังไงว่ะนั้น เสียสุขภาพ เสียเงิน เสียสังคม และเสียเวลาส่วนตัวที่เราต้องให้ตัวตัวเอง เด็กๆเคยได้ยินคนสอนว่าไม่มีทางเอาชนะการพนันได้หรอก ตอนนั้นก็เฉยๆ ตอนนี้รู้เลยว่าจริง วิธีนึงที่จะทำให้คนเรามีเงินง่ายๆเลย คือ อย่าไปเล่นการพนัน ดีที่สุดอย่าไปยุ่งกับมันเลยครับ ผมก็เล่นน้อยมากๆ แต่สุดท้ายยังไงก็เจ็บตัว (สาเหตุที่มาแบ่งบันเรื่องราวเล็กๆน้อยๆนี้ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่คนรอบๆตัวบ่นว่าเงินขาดมือมากๆ เลยเอาชีวิตน้อยๆมาแบ่งปันเพื่อเป็นอุทาหรไม่มากก็น้อย เพื่อเตือนๆกัน บางทีคนที่แย่ๆอยู่แล้วอาจแย่หนักไปกว่าเดิมก็เป็นได้ ถ้าไม่ยุ่งกับการพนัน) ทั้งหมดก็เพื่อเตือนๆกันครับ