4-5ดีแล้ว ตอนแรกเธอเบื่องานเลยอยากพักก็เลยลาออกจากงานสองเดือนเธอก็ทำงานแบบไม่เป็นหลักสักพักก็ท้องเธอแพ้ท้องมากเลยหยุดทำงานเพราะแพ้ท้องหารายได้เสริมโดยการเย็บผ้าไปพลางๆจนคลอดผมไปส่งเธอที่บ้านเกิดเพื่อให้อยู่ที่บ้านแต่เธออยู่ได้อาทิตย์เดียวเธอก็กลับมาอยู่กับผมอีกจนตอนนี้สองขวบครึ่งแล้วเธอก็ยังไม่คิดจะทำงานผมรอลูกสามขวบครบเมื่อถ้าเธอยังไม่พาลูกเข้าโรงเรียนคงต้องพิจารณาใหม่แล้วเธออ้างว่าไม่อยากแยกลูกกับพ่อ
แต่รายได้เราไม่พอผมจบแค่ประถมเงินเดือนหมื่นสามใหนจะภาระหนี้สินค่าเช่าบ้านค่าครองชีพไม่พอจ่ายเลยผมเหนื่อยมากเลิกงานมาเธอก็พาลบ่นสสารพัด
ผมไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เที่ยวเลิกงานกลับบ้านเพราะผมกลัวตังไม่พอจ่ายจนทุกวันนี้ผมสงสัยว่าเธอเห็นใจผมไหมสงสารผมไหมขนาดเธอยังทนทำงานที่นี่ไม่ได้ที่ทนทุกวันนี้ก็เพื่อครอบครัว...
ถ้าครบสามขวบถ้าเธอไม่พาลูกเข้าโรงเรียนและช่วยกันทำงานผมว่าจะแยกทางกับเธอ...คงไม่มีอนาคตถ้าอยู่กับคนแบบนี้