เหมือนผมเคยอ่านผ่านๆ ในร้านหนังสือ จำชื่อหนังสือไม่ได้แต่เกี่ยวกับจดหมายเหตุกรุงธนบุรีว่ามีเชื้อพระวงศ์ของกรุงศรีอยุธยา หลังเสียกรุงได้ลี้ภัยไปอยู่ที่กัมพูชาจำนวนมากหนึ่งในนั้นก็คือเจ้าฟ้าจุ้ยที่หนีไปหาพระยาราชาเศรษฐี หรือสมเด็จพระโสทัต เสนาบดีผู้มากอิทธิพลที่สุดในเขมร ผู้ครองเมืองฮาเตียน และเจ้าศรีสังข์ ที่หนีไปพึ่งใบบุญของพระนารายณ์ราชา กษัตริย์ของเขมรโดยตรง ซึ่งทั้ง 2 ล้วนได้รับการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ เพราะทางเขมรหวังผลประโยชน์ทางการเมืองและบัลลังค์สยามในอนาคต แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็แผ่วไป ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้

ผมเลยสงสัยครับ เพราะเท่าที่อ่าน (แต่อ่านไม่จบ เพราะต้องไปธุระก่อน) ฝั่งเขมรโดยเฉพาะพระยาราชาเศรษฐีนั้นเป็นลูกครึ่งจีน-เวียดนาม มีคอนเนคชั่นกับทางราชสำนักจีน และเวียดนาม มีอำนาจล้นฟ้ายิ่งกว่าพระเจ้ากรุงกัมพูชา เพราะกุมเส้นทางการค้าในเขมรทั้งหมด การจะไปล็อบบี้ให้ราชสำนักจีนยอมรับเจ้าฟ้าจุ้ยซึ่งเป็นสายตรงบ้านพลูหลวง ว่าเป็นกษัตริย์ที่ชอบธรรมนั้นไม่น่าจะใช่เรื่องยาก อีกทั้งการที่เป็นผู้กุมการค้าของเขมรและมีพวกญสนหนุนหลังอยู่ ก็น่าจะมีกำลังทรัพย์ในการจัดตั้งกองกำลังให้กับเจ้าฟ้าจุ้ย ขึ้นมาแข่งกับพระเจ้าตาก ซึ่งตอนนั้นก็ยังปราบชุมนุมต่างๆได้ไม่หมด ผมเลยคิดว่าเขาน่าจะมีบทบาท หรือสามารถทำอะไรเพื่อคานอำนาจกับพระเจ้าตากได้มากกว่านี้ครับ แล้วก็อยากทราบว่าพระยาราชาเศรษฐีผู้มากอิทธิพลในการเมืองเขมรทั้งๆที่ไม่ใช่ชาวเขมรแท้ๆ ผู้นี้ และบรรดาลูกหลานของเขา มีจุดจบเป็นอย่างไรครับ

ปล.อันนี้ต้องการให้มาวิเคราะห์กัน หรือให้ผู้รู้มาพูดคุยเล่าเรื่องเหตุการณ์ช่วงกู้ชาติหลังเสียกรุงครั้งที่ 2 เพราะมีความน่าสนใจ มีการชิงไหวชิงพริบกันระหว่างพระเจ้าตาก ชุมนุมต่างๆรวมถึงอาณาจักรข้างเคียง จึงคิดว่าน่สจะสนุก และช่วยให้ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ไทยในมุมต่างๆด้วย ไม่ได้มีเจตนาจะสร้างความขัดแย้งนะครับ ยังไงก็อย่าหาว่าผมไม่ใช่คนไทย ไม่รักชาตินะครับ