คุณเคยรู้สึกโดดเดี่ยวมั๊ย โดดเดี่ยวแบบตัวคนเดียวจิงๆ ใช้ชีวิตเพื่อวันพรุ่งนี้ ที่ต้องโดเดี่ยวเหมือนกันอีกวัน เพื่อนที่เคยมีก็ห่างหายไปทีละคนจนกลายเป็นศูนย์ กลับไปพบปะกันก็มีแต่จะคุยข่มเรา ไม่มีคำว่าเพื่อนรักอีกแล้ว เป็นแค่คนรู้จัก ชีวิตวัยรุ่นที่มีความทรงจำบ้างไม่ถึงปีด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องแฟนอ่ะหรอ ลืมไปได้เลย คนคุยยังไม่มีด้วยซ้ำ คนในบ้านเราก็เป็นคนพูดน้อย สุขุม ตื่นเช้ามาทำหน้าบึ้งต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงาน ไม่มีใครเลย ใครสักคนที่จะพูดคุยกับเรา เพื่อนร่วมงานก็ต่างคนต่างทำงาน พักกินข้าวเราไปนั่งด้วยนะ ชวนคุยแต่เค้าไม่คุยด้วย วันหยุดก็โคตรน่าเบื่อเลย นอนอยู่บ้านเปื่อยๆ เล่นเฟสเลื่อนฟิตข่าวไปเรื่อยๆ โพสอะไรไปก็ไม่มีใครสนใจ เพื่อน500กดไลค์1คน อืม เรากดเราเองนี่แหละ บางครั้งเลยหาเรื่องไร้สาระมาตั้งกระทู้ในพันทิปนี่แหละเพราะอย่างน้อยก็มีคนตอบบ้าง มาถึงจุดนี้แล้วคงอึ้งเลยใช่มั๊ยล่ะ? คงคิดว่ามันมีคนแบบผมบนโลกนี้จิงๆหรอที่อยู่ในสังคมแต่ไม่มีใครแยแสสักคนเดียว ผมควรทำยังไงดี