สิ่งที่สำคัญที่สุดของการเล่นฟุตบอล ในสมัย เด็กๆ ตอนเป็นเยาวชน คือ ความฝัน ใจรัก และแรงบันดาลใจ ครับ
ในสมัยเด็กๆ ตอนที่เราเรียน ม.ต้น ม.ปลาย หลายๆ คน ต้องเคยเล่น เคยซ้อม และ เป็นนักกีฬาโรงเรียนกันทั้งนั้น
ได้ไปแข่งหลายสนาม หลายเวที ในใจลึกๆแล้วรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรไปสักอย่าง
ซ้อมแทบตายแล้วยังไง... ชนะได้แชมป์ ตำบล... แล้วยังไง ได้แชมป์จังหวัด.... แล้วยังไง
และ..แล้ว ก็จบลง ไม่มีการต่อยอดอะไรอีก
ตอนเด็กๆ เคยอ่านการ์ตูนกีฬาหลายเรื่องเช่น ฟุตบอล ซึบาสะ ,อิตโต้ นักเตะยอดกังฟู ,ยิงประตูสู่ฝัน และเรื่องอื่นๆ
แทบทุกเรื่อง เด็กญี่ปุ่นทุกคนจะมีความฝัน ที่จะเตะฟุตบอลรอบชิงที่สนามกีฬาแห่งชาติ หรือแม้กระทั่ง กีฬาอื่นๆ เช่น เบสบอล
ยังมีความฝันที่จะไป โคชิเอ็ง แล้วของเราละ เตะเสร็จ และยังไงต่อ มันขาดอะไร เราจะเตะบอลแข่งอะไร... ยังไง ...
แต่อะไรล่ะที่มันขาดไป... สิ่งที่ขาด คือ เจ้าภาพที่ทำหน้าที่บริหารจัดการแข่งขัน ให้เป็น องค์รวม เพราะที่ผ่านมา
ต่างคนต่างจัด เทศบาลจัดมั่ง กระทรวงจัดมั่ง ใครอยากจัดการแข่งขันก็ได้จัด แต่ถามว่าจัดเสร็จแล้วไงต่อ
ขออนุญาต เสนอแนวคิดให้ สมาคม เป็นเจ้าภาพ แข่งกีฬาฟุตบอล ระดับม.ต้น และ ม.ปลาย ทุกปี
เพื่อให้เด็กไทย มีความฝัน ฝันว่า “จะเตะบอลรอบชิงที่ สนามกีฬาราชมังคลา”
แนวคิดข้อแรก คือ อยากให้สมาคม มีที่ทำการและสนามฝึกซ้อม และจัดการแข่งขัน ทั้งม.ต้น และ ม.ปลาย
ให้ครบทั้ง 4 ภาคเลยครับ ได้แก่
1. ภาคเหนือ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคเหนือ
2. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
3. ภาคกลาง แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคกลาง
4. ภาคใต้ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคใต้
เสร็จแล้วมาแข่ง รอบรองและรอบชิง โดยให้มีการถ่ายทอดสด ด้วยครับ
ข้อดี คือ
1.เราจะได้นักกีฬาฟุตบอลเก่งๆ ทั้งประเทศ เกือบทุกโรงเรียนจะมีนักกีฬาฟุตบอล ม.ต้น และ ม.ปลาย
ที่ผ่านการฝึกซ้อมและแข่งขัน ที่สำคัญ นักกีฬาจะมีทุกปี และทุกๆปี ซึ่งสมาคมสามารถ ดึงตัวนักกีฬาที่เก่ง
เข้ามาฝึกซ้อมเป็นนักเตะ ใน อคาเดมี่ของสมาคมฟุตบอลในแต่ละภาคนั้นๆ
2.เงินสปอนเซอร์ และรายได้ที่มาจากการแข่งขัน รวมถึงงานอีเวนท์ระดับประเทศ
3.มีการต่อยอดของนักกีฬาทุกๆปี โดยใช้ โค้ชของเอโคโนทำการต่อยอด และฝึกซ้อมต่อไป
แต่ปัญหาที่สำคัญที่สุด คือการบริหารจัดการ ค่าใช้จ่ายที่มาก เพราะการแบ่งสันปันส่วน
ในแง่ของเงินรางวัลและการจัดการของโรงเรียนต่างๆ ที่เข้าร่วมการแข่งขัน เช่นค่าเดินทาง
ค่าที่พัก และในส่วนอื่นๆ
ซึ่งการแก้ไข ควรเริ่มทำจากเล็กๆไปก่อน แล้วค่อยๆ พัฒนาให้มากขึ้น คือ
1.เริ่มจาก ในปีแรกแบ่งการจัดการแข่งขันเป็น 4 ภาค และทำการประชาสัมพันธ์ ให้โรงเรียนต่างๆ ที่เป็นสมาชิก
หรือเป็นเครือข่าย เข้าร่วมการแข่งขัน โดยเก็บค่าสมัคร ทีมละ 5,000 บาท เพื่อนำมาเป็นเงินรางวัล และนำไปใช้
ในค่าบริหารจัดการ ปีแรกอาจจะมีสมาชิกทำการแข่งขันน้อย และจะเพิ่มมากขึ้นในทุกปี โดยมีสมาคมเป็นเจ้าภาพ
2.ในปีต่อไป สมาคมอาจจะร่วมกับท้องถิ่นมากขึ้น เช่น สมาคมร่วมกับเทศบาล สมาคมร่วมกับ อบจ. หรือแม้กระทั่ง
สมาคมร่วมกับ กระทรวงศึกษาธิการ หรือ กระทรวงการกีฬาและต่างประเทศ จัดการแข่งขันต่อไป โดยมีวัตถุประสงค์
ให้มีการจัดการแข่งขันอย่างต่อเนื่องและเป็นระบบ
ขออนุญาต เสนอแนวคิด พัฒนา เยาวชนฟุตบอล กับสมาคมฟุตบอล และ ท่านสมยศ ครับ
ในสมัยเด็กๆ ตอนที่เราเรียน ม.ต้น ม.ปลาย หลายๆ คน ต้องเคยเล่น เคยซ้อม และ เป็นนักกีฬาโรงเรียนกันทั้งนั้น
ได้ไปแข่งหลายสนาม หลายเวที ในใจลึกๆแล้วรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรไปสักอย่าง
ซ้อมแทบตายแล้วยังไง... ชนะได้แชมป์ ตำบล... แล้วยังไง ได้แชมป์จังหวัด.... แล้วยังไง
และ..แล้ว ก็จบลง ไม่มีการต่อยอดอะไรอีก
ตอนเด็กๆ เคยอ่านการ์ตูนกีฬาหลายเรื่องเช่น ฟุตบอล ซึบาสะ ,อิตโต้ นักเตะยอดกังฟู ,ยิงประตูสู่ฝัน และเรื่องอื่นๆ
แทบทุกเรื่อง เด็กญี่ปุ่นทุกคนจะมีความฝัน ที่จะเตะฟุตบอลรอบชิงที่สนามกีฬาแห่งชาติ หรือแม้กระทั่ง กีฬาอื่นๆ เช่น เบสบอล
ยังมีความฝันที่จะไป โคชิเอ็ง แล้วของเราละ เตะเสร็จ และยังไงต่อ มันขาดอะไร เราจะเตะบอลแข่งอะไร... ยังไง ...
แต่อะไรล่ะที่มันขาดไป... สิ่งที่ขาด คือ เจ้าภาพที่ทำหน้าที่บริหารจัดการแข่งขัน ให้เป็น องค์รวม เพราะที่ผ่านมา
ต่างคนต่างจัด เทศบาลจัดมั่ง กระทรวงจัดมั่ง ใครอยากจัดการแข่งขันก็ได้จัด แต่ถามว่าจัดเสร็จแล้วไงต่อ
ขออนุญาต เสนอแนวคิดให้ สมาคม เป็นเจ้าภาพ แข่งกีฬาฟุตบอล ระดับม.ต้น และ ม.ปลาย ทุกปี
เพื่อให้เด็กไทย มีความฝัน ฝันว่า “จะเตะบอลรอบชิงที่ สนามกีฬาราชมังคลา”
แนวคิดข้อแรก คือ อยากให้สมาคม มีที่ทำการและสนามฝึกซ้อม และจัดการแข่งขัน ทั้งม.ต้น และ ม.ปลาย
ให้ครบทั้ง 4 ภาคเลยครับ ได้แก่
1. ภาคเหนือ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคเหนือ
2. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
3. ภาคกลาง แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคกลาง
4. ภาคใต้ แชมป์ คือทีมโรงเรียนของทีมภาคใต้
เสร็จแล้วมาแข่ง รอบรองและรอบชิง โดยให้มีการถ่ายทอดสด ด้วยครับ
ข้อดี คือ
1.เราจะได้นักกีฬาฟุตบอลเก่งๆ ทั้งประเทศ เกือบทุกโรงเรียนจะมีนักกีฬาฟุตบอล ม.ต้น และ ม.ปลาย
ที่ผ่านการฝึกซ้อมและแข่งขัน ที่สำคัญ นักกีฬาจะมีทุกปี และทุกๆปี ซึ่งสมาคมสามารถ ดึงตัวนักกีฬาที่เก่ง
เข้ามาฝึกซ้อมเป็นนักเตะ ใน อคาเดมี่ของสมาคมฟุตบอลในแต่ละภาคนั้นๆ
2.เงินสปอนเซอร์ และรายได้ที่มาจากการแข่งขัน รวมถึงงานอีเวนท์ระดับประเทศ
3.มีการต่อยอดของนักกีฬาทุกๆปี โดยใช้ โค้ชของเอโคโนทำการต่อยอด และฝึกซ้อมต่อไป
แต่ปัญหาที่สำคัญที่สุด คือการบริหารจัดการ ค่าใช้จ่ายที่มาก เพราะการแบ่งสันปันส่วน
ในแง่ของเงินรางวัลและการจัดการของโรงเรียนต่างๆ ที่เข้าร่วมการแข่งขัน เช่นค่าเดินทาง
ค่าที่พัก และในส่วนอื่นๆ
ซึ่งการแก้ไข ควรเริ่มทำจากเล็กๆไปก่อน แล้วค่อยๆ พัฒนาให้มากขึ้น คือ
1.เริ่มจาก ในปีแรกแบ่งการจัดการแข่งขันเป็น 4 ภาค และทำการประชาสัมพันธ์ ให้โรงเรียนต่างๆ ที่เป็นสมาชิก
หรือเป็นเครือข่าย เข้าร่วมการแข่งขัน โดยเก็บค่าสมัคร ทีมละ 5,000 บาท เพื่อนำมาเป็นเงินรางวัล และนำไปใช้
ในค่าบริหารจัดการ ปีแรกอาจจะมีสมาชิกทำการแข่งขันน้อย และจะเพิ่มมากขึ้นในทุกปี โดยมีสมาคมเป็นเจ้าภาพ
2.ในปีต่อไป สมาคมอาจจะร่วมกับท้องถิ่นมากขึ้น เช่น สมาคมร่วมกับเทศบาล สมาคมร่วมกับ อบจ. หรือแม้กระทั่ง
สมาคมร่วมกับ กระทรวงศึกษาธิการ หรือ กระทรวงการกีฬาและต่างประเทศ จัดการแข่งขันต่อไป โดยมีวัตถุประสงค์
ให้มีการจัดการแข่งขันอย่างต่อเนื่องและเป็นระบบ