คือกลายเป็นคนอารมขึ้นๆลงๆ แล้วบางทีเหมือนความคิดกับอารมไม่สัมพันธ์กัน มันมีการต่อต้านในหัวว่าไม่ควรทำแบบนี้แต่คือเราทำไปแล้วห้ามไม่ทัน เราเป็นลูกคนแรกค่ะ ไปอยู่ประจำตั้งแต่ ม.1 ปัจจุบันเพิ่งเรียนจบค่ะ
เหมือนเราจะถูกกดดัน  แต่พ่อแม่คงไม่รู้ว่ากำลังยัดเยียดให้ เรารู้ว่าที่ทำคือสิ่งที่ดี แต่เหมื่อนกับว่าเค้าอยากให้เราให้เราทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ
ไอ้เราก็โวยวายไม่ได้ กลัวบาปค่ะ โอ้ยยย แค่มาตั้งกระทู้นี้ก็หนักใจ แต่คือเรากลัวตัวเอง มากเหมือนเป็นพวกเก็บกด ถามว่าเรามีอิสระมั๊ยตอบว่าก็มีนะ
ไม่รู้จะไปคุยกะใคร เพื่อนก็มีนะคะแต่ นะ นี้กะว่าจะโทรหาสายด่วนสุขภาพจิตแล้วค่ะ ที่เล่ามานี้ไม่ค่อยละเอียดมาก แต่มันน่าจะเกิดจากการสะสม ถูกตุ้งความหวัง โดยที่เค้าไม่รู้ตัว
ทุกวันนี้ก็พยามปลงทำจิตให้สงบ แต่บางทีก็ไม่ช่วยอ่ะ  

นี้มาหาเพื่อนคุยค่ะ มาระบายย