มีใครเป็นบ้างมั้ย ผูกพันกับที่ๆหนึ่งโดยที่ ก็ไม่ได้มีญาติที่นั่น ไม่ได้โตที่นั่น ไม่ได้ไปที่นั่นบ่อยๆ ไปแค่ไม่กี่ครั้งในชีวิต
แต่รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ไป กลับมาก็ยังประทับใจ มองว่าจังหวัดนั้น มีอะไรให้เราไปเยือนเสมอ

อย่างเรา ไปเฉียดด้วยการ ไปเข้าค่าย ไปกวดวิชา ไปสอบ(ติดแต่ไม่ได้อยู่,สอบอีก2ครั้งก็ไม่ได้อยู่) ไปฝึกงาน
เคยไปรับน้องรถไฟจังหวัดด้วย แต่ก็ไม่ได้เรียนอย่างที่ว่า
รวมๆก็ไปไม่ถึง 10 ครั้ง ได้ไปแต่ละครั้งก็แค่เฉียดๆฉิวๆเท่านั้น นานสุดก็ฝึกงาน1เดือนนี่แหละ

เสียดายมากที่ไม่ได้เรียนจังหวัดนั้น ไม่ได้มีโอกาสอยู่ใช้ชีวิตจังหวัดนั้น
ไม่รู้ทำไม จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่าจังหวัดนั้นค่อนข้างดึงดูดเรา ให้เราไป
ทุกวันนี้ยังอยากเรียนที่นั่น ไม่ทันแล้วก็คงอยากไปทำงานที่นั่น ไปเรียนต่อที่นั่น

สิ่งที่คิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับที่แห่งนั้น
-ที่เคยไปตอนเด็ก เคยเอาผงดินที่พื้น(พื้นเป็นหินเล็กๆหยาบๆที่เค้าใช้ทำสนามเปตอง)ทาแก้มจนพ่อดุ อันนี้บอกทำไม 555
-เราชอบเพลงพื้นเมืองที่นั่น พยายามเลียนแบบพูดภาษาเค้า มีเสื้อผ้าฝ้าย ม่อฮ่อม สะดอ ปิ่น สร้อยข้อมือ ย่าม กางเกงแม้ว
  อะไรเทือกๆนี้ มักจะสนใจซื้อเก็บไว้/ไว้ใส่เสมอ
-เพื่อนสมัยเด็กหลายคน,แฟนเก่าสองคนไปเรียนจังหวัดนั้นหมดเลยแฮะ555
-เพื่อนที่เคยเจอกันตอนรับน้องรถไฟ(ตอนนั้นติดกันคนละคณะ) ตอนนี้กลายเป็นมาอยู่คณะเดียวกัน ที่จังหวัดปัจจุบันนี้
-เพื่อนสนิทเราตอนนี้เป็นคนจังหวัดนั้น

คือมันเป็นความหลงใหลตามความชอบส่วนตัว หรือมันคือความผูกพัน บุญกรรมอะไรรึเปล่า เราอยากรู้ รึคิดไปเอง
เผื่อจะมีคนที่เป็นแบบเดียวกัน จะได้ไม่คิดว่าตัวเองแปลก

*ไม่ได้เจตนาว่าไม่รักบ้านเกิดเมืองนอนตัวเองนะ