ก่อนอื่น สวัสดีปีใหม่ (เฉพาะ) กัลยาณมิตรที่ดีค่ะ
ก็อย่างที่เคยตั้งกระทู้ถามไปก่อนหน้านี้ เกี่ยวกับรถโดยสารที่ผ่านแถวท่ากระดาน ในจ.กาญฯ

ถ้างั้นเริ่มเลยนะคะ...จขกท. เลือกเดินทางด้วยรถไฟ รอบ 07:45 ค่ะ  ทีแรกว่าจะลองนั่ง mrt มาลง จรัญฯแล้วหารถต่อไปสถานีธน แต่นั่ง Lind Man Bike ไปดีกว่า จะได้มีเวลาเหลือๆเพื่อจะได้สังเกตอะไรๆเผื่อมาที่นี่อีก
บางคนอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่ขึ้นที่สถานีจรัญฯ เพราะทางผ่าน ขึ้นได้เหมือนกัน, จริงค่ะ แต่จขกท.อยากมีที่นั่ง เนื่องจากคนไปสายกาญจนยุรีเยอะมากก ราว 80% ของผู้โดยสาร และก็ไม่อยากเดินหาที่นั่งไปเรื่อย
เมื่อมาถึง กาญจนบุรี (จขกท.ลืมถ่ายรูปรถบัสเล็กค่ะ) ซึ่งไปถามข้อมูลจากจนท.รถบัสที่เราได้เบอร์มาจากเพจ ททท.กาญฯ แล้วถามกับที่พักอีกที ได้ข้อมูลว่า...รถสองแถวอื่นจะขึ้นไปอีกทางนึง ซึ่งไม่ได้เข้าไปที่อุทยานฯ  มีเพียงรถบัสขนาดกลาง (ก็เท่ารถเมล์สีส้มเล็กๆในกทม. เมื่อสมัยก่อนพัฒนามาเป็นรถเมล์ไฟฟ้า) รถบัสขนาดกลางนี้ สีน้ำเงิน จะขึ้นป้ายหน้ารถตัวใหญ่ว่า เอราวัณ หรือ เอราวัญ-กาญจนบุรี ที่จะขึ้นไปจอดในอุทยานฯน้ำตกเอราวัณ ค่ะเราถ่ายมาแค่นี้จากในรถ มีทั้งชาวต่างชาติและคนไทย โดนยืนตลอดทางร่วม 1 ชม.จนถึงที่พัก กล้ามเนื้อขาแทบปูด เพราะที่ยืนก็แคบเกร็งขาตลอด ไม่รู้ทำไม😅

เรามาถึงประมาณ เที่ยงกว่านะคะ ยังเข้าห้องไม่ได้แต่ฝากของไว้ได้ เราก็ไปทานอาหารที่ร้านบ้านต้นน้ำ ก่อน

ที่พัก ก็เป็นที่นี่ค่ะ จองและจ่ายผ่าน Booking ใกล้เซเว่น มีร้านอาหาร ร้านค้ามากมาย สะดวกดีแต่พกของไปเองดีกว่าจะได้ไม่ต้องเสียเงินเราได้หลังแรกหน้าโฮมสเตย์บ้านจะหันออกไปถนน (ที่เป็นรูปปกกระทู้ด้วยค่ะ) ขอเรียกว่า Homestay ดูจะเหมาะกว่า, ที่พักภายนอกถือว่าตรงปก 90% ที่เหลือก็...ไปพักเองดีกว่าค่ะ / ส่วนภายในก็ตรงปกแหล่ะ แต่แค่รู้สึกไม่เท่าเทียมกับหลังอื่นที่มีไดร์เป่าผม หลังเราไม่มี อืม...ก็งงค่ะ แถมกาน้ำร้อน แก้วกาแฟ ซองกาแฟไม่มี (ทั้งที่ควรจะมี?) แต่พนง.ดูแลที่นี่ มีน้ำใจให้ยืมไดร์มาใช้จนวันเช็คเอ้าท์เลยค่ะ เฟรนด์ลี่ดี
ปล. ด้านความสะอาด ความเก่าหรือใหม่ ต้องลองไปพักเองค่ะ แต่โดยส่วนตัว เราถือเรื่องความสะอาดมาก ทั้งพื้นห้องและพื้นระเบียง มุ้งลวด บลาๆๆ

เมื่อเข้ามาในห้อง (ลืมถ่ายอ่า😅) เราก็จัดของส่วนตัว เตรียมพร้อมหยิบใช้  สักพักพี่พนง.ก็มาถามว่า สนใจไปล่องแพมั้ยคะ อีกที่นึงเจ้าของเดียวกับที่นี่ *เราได้เข้าที่พักช่วงบ่ายสอง  ไปล่องแพ 16:30  ค่าบริการคนละ 100฿  มีคนที่พักโฮมสเตย์เดียวกันไป อีก 2 คู่ ส่วนเราไปคนเดียวค่ะ

แล้วนี่คือ การล่องแพ
สวยมากกกก บรรยากาศดีมากกก เย็นๆสบาย  จขกท.อยากพายเรือคายัคมากแต่ไม่มีคนไปด้วย พายคนเดียวก็ไม่ได้ค่ะ ว่ายน้ำไม่เป็น แม้จะมีเสื้อชูชีพก็ตามแต่กลัวพายไปเจอน้ำวนเอา  อดเลยรีสอร์ทที่นี่สวยดี มีมุมสวยให้ถ่ายรูป เสียดายที่ไม่ได้มาพักที่นี่ แต่พักที่นั่นก็สะดวกกับเรากว่า

มาค่ะ ต่อ...วันที่ 2 เราตื่นมาดื่มโกโก้ร้อน ปาท่องโก๋ 5 คู่ (ทางที่พักจัดให้) ปาท่องโก๋คู่เล็กนะคะ😅อย่าเพิ่งแซว เพราะกะไปหาอะไรทานอีกที่อุทยานฯน้ำตกเอราวัณค่ะ
ดูวิวกันก่อนจขกท.ยืนรอรถบัสคันเดิม เขาจะมาเป็นรอบ ค่อนข้างตรงเวลา (บางคัน)รูปบันได จขกท.ไม่แน่ใจค่ะว่าอยู่คาบเกี่ยวระหว่างน้ำตกชั้นเท่าไหร่ แต่ราวๆ 5-7 แล้วค่ะ ชันมาก  ความรู้สึกก็คือ เดินป่าเลยแหล่ะ จขกท.ไม่ได้วอร์มร่างกายอะไรนะคะ แค่กินให้พออิ่ม, ก่อนเริ่มเดินทางไปชั้นที่ 1 จขกท.ทานแค่ บลูเบอรี่เค้ก 40฿ กับมาม่าคัพ ไม่ได้ซื้อน้ำด้วยเพราะ ไม่อยากต้องมาปวดปัสสาวะระหว่างเดินป่า ไม่สามารถอั้นได้เป็นชม.ค่ะ เอาทานให้อยู่ท้องพอ
ไปกันต่อค่ะ 2 รูปแรกฝึกการทรงตัว กรณีไม่อยากให้รองเท้าเปียก จขกท.ใส่ผ้าใบหรือรองเท้าวิ่งนี่แหล่ะ ของ Adidas พื้นยึดดีเลย ทางดินสโลฟไม่ลื่นเลย แต่เราก็ต้องเดินดีๆด้วยนะ😅ความชัน เอาเรื่องแต่ไหวววน้องปลาาน่ารัก มีปลาถือว่าเยอะอยู่ค่ะ แต่ไม่ใช่ทั่วพื้นที่ในสระน้ำตกแต่ละชั้น นี่แวะให้ปลาตอดไปแป๊ปนึงแต่ไม่ใช่กลุ่มนี้นะ

ระหว่างทางที่เราเดินทางไปชั้น 4-6 ก็มีคนเป็นลมไปหนึ่ง จนท.อุทยานฯก็หามเปลกันลงเขา นึกไม่ออกเลยว่า ทางชันจะลงกันยังไง
การมาเดินป่าอุทยานคือ เราต้องประเมินตัวเองให้ดี แบบไม่เข้าข้างตัวเอง ไม่ไหวอย่าฝืน  ต้องพักผ่อนมา(มาก)เพียงพอ  ตัวจขกท.เองมีเหนื่อยนะคะเวลาขึ้นบันไดชันอะ แถมถือขาตั้งกล้อง เสื้อชูชีพอีก สมาร์ทโฟนด้วยให้พร้อมถ่ายรูปตลอด, ตอนตั้ง Tripod ก็กลัวลิงจะมาเอา บางทีก็ขอรบกวนคนใกล้ๆ รบกวนชาวต่างชาติแลกเปลี่ยนกันถ่ายรูปให้  แล้วที่จรรโลงใจสุดๆคือ เห็นหนุ่มต่างชาติถอดเสื้อเดิน😁 อมยิ้มชุ่มชื่นหัวใจไปแป๊ปนึง
และแล้ว ก็ถึงเป้าหมายค่ะ น้ำตกชั้นที่ 7[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
การเดินป่าวันนั้น เป็นการออกกำลังกายที่ทรหดมาก
เมื่อยังมีแรงเดินป่าก็ทำซะ มีแรงเที่ยวก็เที่ยวเลย เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ก่อนที่เราจะชราแล้วไปไหนไม่ได้ จบการรีวิวค่ะ🙃