เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง เยอะเหลือเกินก่อนไปดูหนังเรื่องนี้555 ทั้งดี ไม่ดี ก็ว่ากันไป บางคนบอกไม่ถูกใจ แย่ ผิดหวัง บลาๆๆ และนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมเราต้องยอมควักตังค์เป็นร้อยไปดูหนังเรื่องนี้..
รวมๆ เราว่าตัวหนังไม่ได้แย่ขนาดที่ว่าดูไม่ได้ เรื่องโปรดักชั่นเขาละเอียดจริงๆ เต็มที่จริงๆ ตั้งแต่ฉากแรกคือ ตึกที่กำลังก่อสร้าง คือนี่ว้าวเลยแบบ เฮ้ยยยย ละเอียดมาก กล้องแพลนออกมามุมกว้าง เห็นสภาพตึกกำลังก่อสร้าง มีตั้งเสา มีช่างอะไรต่างๆ และที่ชอบสุดคือ ฉากบนสุดที่ อิ๊บกับบุ๋มอยู่กัน สังเกตุว่าเสามีความเปลี่ยนไป ถ้าเป็นตอนอิ๊บบุ๋มตอนเด็ก เสาจะสะอาดไม่มีรอย พอผ่านมา 20 ปี เสามีรอยพ่น คืออันนี้ไม่รู้เขาทำยังไง แต่รู่สึกแบบรายละเอียดมันดีมาก อันนี้ชม.. รวมถึงฉากของพวกปี 2540 ปี 2560 ก็มีความละเอียดค่อนข้างดี ปี 40 ก็คือปี 40 จริงๆ ดูแล้วนึกถึงวัยเด็ก จากข้างของในแฟลชที่บุ๋มเคยอยู่ มาปี 60 ข้าวของก็ทันสมัยขึ้นแบบตรงข้าม
เรื่องฉากเราโอเคนะ ถือว่าทำได้ดี ในขณะเรื่องของการนอนละเมอ ก็ถือว่ามีการหาข้อมูล ละเอียดกว่า "ฝากไว้ในกายเธอ" อ่ะ นี่ขอชมว่ามีการทำการบ้านมาดี และในเรื่องมีความเป็นสารคดีประมาณนึง ในช่วงต้น.. ซึ่งนี่หลอนกับภาพคงนอนละเมอมาก.. แต่แอบสงสัย (คลิปผู้ชายที่เอาปืนยังตัวเอง ของจริงใช่มั้ย คือดูแล้วสลดมากนะ กับเหตุการณ์ในปี 40)
มาพูดเนื้อหาหนังกันต่อ.. จากปากติ่งเลยนะ เราว่ามันเป็นหนังผีที่ไม่เหมือนหนังผีทั่วไป ที่จะมีผีโผล่มาแฮร่ทุกรอบ เรื่องนี้ไม่มีผีเป็นตัวเป็นตนสังเกตุดูนะ เราไม่เห็นผีหน้าเละๆ หรือผีหน้าตาน่ากลัวโผล่มาเลย แต่มันจะหลอนก็ตรงที่มันไม่มีตัวตนเนี่ยแหละ ช่วงองก์1 ของเรื่อง ทำให้สะดุ้งได้มาก เพราะเราจะไม่รู้เลยว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง มุกช่วงแรกทำให้สะดุ้งดี แต่เราว่าหนังมันมาเสียตรง ช่วงองก์ 2 ตอนที่บุ๋มพาหม่อนไปในตึกเพื่อจะไปสื่อสารกับอิ๊บ ผีโผล่ไป โผล่มา จนรู้สึกว่าไม่ลุ้น เป็นช่วงเดียวที่เราจะเห็นผีบ่อยสุดในเรื่อง แต่มาเป็นเงาๆ แต่ไม่ได้เห็นหน้าชัดๆ ชอบตรงกำแพงที่เป็นเหมือนรอยดำๆ ซึ่งเราชอบตรงนี้ มันใหม่ดีกับการปรากฎตัวของผี.. และใช้ลูกแก้วสื่อสารกัน ส่วน climax เรื่องนี้ค่อนข้างลุ้นนะในระดับนึง ตอนเบลล์ขึ้นตึก ซึ่งเราชอบการพรีเซนต์ในการนำวิดีโอคอลมาเป็นตัวสื่อสารในเหตุการณ์ครั้งนี้ และสุดท้ายมันเป็นหนังที่น่าประทับใจพอสมควร กับประเด็นแม่ลูก แต่เราว่ามันยังไม่สุด บางคนอาจจะดูแล้วร้องไห้ แต่เราไม่ร้องนะ แค่รู้สึกว่าแม่คนนี้รักลูกมากจริงๆ แต่น้ำหนักของประเด็นนี้มันไม่ได้มากพอ ถ้าเทียบกับลัดดาแลนด์ จริงๆ เรื่องนี้ ตัวละครน้อยกว่าถ้าจะขยี้เรื่องแม่ลูกที่รักกันมาก ทำได้ไม่ยาก แต่ก็ งง ทำไมไม่สุด แอบเฟลนิดๆ และในส่วนของการ tie-in oppo ก็เนียนตาดี ไม่ขัดกับฟีลหนัง แต่ฉากบนตึกอาจจะขัดตาไปนิดนึง แต่เราก็ต้องเข้าใจเนอะ โลโก้อยู่หลังมือถือ เหลี่ยงยาก5555
สรุปเราๆ มันก็ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ดีมาก ชอบการนำเสนอเกี่ยวกับผี ที่มีผีแต่ไม่เห็นตัว และการเอาเครื่องมือสารของทั้งปี 40 60 มาใช้เป็นสื่ได้ดี จริงๆ ฉากดีๆ มีหลายฉากมากๆ สำหรับเราไม่ขอให้เป็นคะแนนมาตัดสิน เราอยากให้คนอ่านตัดสินเองมากกว่า.. เชื่อเถอะหนังเรื่องนี้เจ๋งในหลายๆ มุมจริงๆ มันอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ก็พอดูได้ ไม่แย่ คงเพราะเราไม่ได้ตั้งความหวังกับหนังเรื่องนี้ด้วยมั้ง
[จากปากติ่ง GDH] เมื่อได้ดู "เพื่อน...ที่ระลึก" (มีสปอยล์บางฉากในหนัง)
รวมๆ เราว่าตัวหนังไม่ได้แย่ขนาดที่ว่าดูไม่ได้ เรื่องโปรดักชั่นเขาละเอียดจริงๆ เต็มที่จริงๆ ตั้งแต่ฉากแรกคือ ตึกที่กำลังก่อสร้าง คือนี่ว้าวเลยแบบ เฮ้ยยยย ละเอียดมาก กล้องแพลนออกมามุมกว้าง เห็นสภาพตึกกำลังก่อสร้าง มีตั้งเสา มีช่างอะไรต่างๆ และที่ชอบสุดคือ ฉากบนสุดที่ อิ๊บกับบุ๋มอยู่กัน สังเกตุว่าเสามีความเปลี่ยนไป ถ้าเป็นตอนอิ๊บบุ๋มตอนเด็ก เสาจะสะอาดไม่มีรอย พอผ่านมา 20 ปี เสามีรอยพ่น คืออันนี้ไม่รู้เขาทำยังไง แต่รู่สึกแบบรายละเอียดมันดีมาก อันนี้ชม.. รวมถึงฉากของพวกปี 2540 ปี 2560 ก็มีความละเอียดค่อนข้างดี ปี 40 ก็คือปี 40 จริงๆ ดูแล้วนึกถึงวัยเด็ก จากข้างของในแฟลชที่บุ๋มเคยอยู่ มาปี 60 ข้าวของก็ทันสมัยขึ้นแบบตรงข้าม
เรื่องฉากเราโอเคนะ ถือว่าทำได้ดี ในขณะเรื่องของการนอนละเมอ ก็ถือว่ามีการหาข้อมูล ละเอียดกว่า "ฝากไว้ในกายเธอ" อ่ะ นี่ขอชมว่ามีการทำการบ้านมาดี และในเรื่องมีความเป็นสารคดีประมาณนึง ในช่วงต้น.. ซึ่งนี่หลอนกับภาพคงนอนละเมอมาก.. แต่แอบสงสัย (คลิปผู้ชายที่เอาปืนยังตัวเอง ของจริงใช่มั้ย คือดูแล้วสลดมากนะ กับเหตุการณ์ในปี 40)
มาพูดเนื้อหาหนังกันต่อ.. จากปากติ่งเลยนะ เราว่ามันเป็นหนังผีที่ไม่เหมือนหนังผีทั่วไป ที่จะมีผีโผล่มาแฮร่ทุกรอบ เรื่องนี้ไม่มีผีเป็นตัวเป็นตนสังเกตุดูนะ เราไม่เห็นผีหน้าเละๆ หรือผีหน้าตาน่ากลัวโผล่มาเลย แต่มันจะหลอนก็ตรงที่มันไม่มีตัวตนเนี่ยแหละ ช่วงองก์1 ของเรื่อง ทำให้สะดุ้งได้มาก เพราะเราจะไม่รู้เลยว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง มุกช่วงแรกทำให้สะดุ้งดี แต่เราว่าหนังมันมาเสียตรง ช่วงองก์ 2 ตอนที่บุ๋มพาหม่อนไปในตึกเพื่อจะไปสื่อสารกับอิ๊บ ผีโผล่ไป โผล่มา จนรู้สึกว่าไม่ลุ้น เป็นช่วงเดียวที่เราจะเห็นผีบ่อยสุดในเรื่อง แต่มาเป็นเงาๆ แต่ไม่ได้เห็นหน้าชัดๆ ชอบตรงกำแพงที่เป็นเหมือนรอยดำๆ ซึ่งเราชอบตรงนี้ มันใหม่ดีกับการปรากฎตัวของผี.. และใช้ลูกแก้วสื่อสารกัน ส่วน climax เรื่องนี้ค่อนข้างลุ้นนะในระดับนึง ตอนเบลล์ขึ้นตึก ซึ่งเราชอบการพรีเซนต์ในการนำวิดีโอคอลมาเป็นตัวสื่อสารในเหตุการณ์ครั้งนี้ และสุดท้ายมันเป็นหนังที่น่าประทับใจพอสมควร กับประเด็นแม่ลูก แต่เราว่ามันยังไม่สุด บางคนอาจจะดูแล้วร้องไห้ แต่เราไม่ร้องนะ แค่รู้สึกว่าแม่คนนี้รักลูกมากจริงๆ แต่น้ำหนักของประเด็นนี้มันไม่ได้มากพอ ถ้าเทียบกับลัดดาแลนด์ จริงๆ เรื่องนี้ ตัวละครน้อยกว่าถ้าจะขยี้เรื่องแม่ลูกที่รักกันมาก ทำได้ไม่ยาก แต่ก็ งง ทำไมไม่สุด แอบเฟลนิดๆ และในส่วนของการ tie-in oppo ก็เนียนตาดี ไม่ขัดกับฟีลหนัง แต่ฉากบนตึกอาจจะขัดตาไปนิดนึง แต่เราก็ต้องเข้าใจเนอะ โลโก้อยู่หลังมือถือ เหลี่ยงยาก5555
สรุปเราๆ มันก็ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ดีมาก ชอบการนำเสนอเกี่ยวกับผี ที่มีผีแต่ไม่เห็นตัว และการเอาเครื่องมือสารของทั้งปี 40 60 มาใช้เป็นสื่ได้ดี จริงๆ ฉากดีๆ มีหลายฉากมากๆ สำหรับเราไม่ขอให้เป็นคะแนนมาตัดสิน เราอยากให้คนอ่านตัดสินเองมากกว่า.. เชื่อเถอะหนังเรื่องนี้เจ๋งในหลายๆ มุมจริงๆ มันอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ก็พอดูได้ ไม่แย่ คงเพราะเราไม่ได้ตั้งความหวังกับหนังเรื่องนี้ด้วยมั้ง