ไม่รู้ทำไมกระแสวิจารณ์ของหลายๆ คนที่ดูหนังเรื่องนี้มา ถึงได้ให้เป็นเชิงลบค่อนข้างเยอะมากสำหรับหนังไทยจากค่าย #GDH เรื่องนี้ บางคนก็บอกว่าเนื้อเรื่องมันเป็นเส้นตรงเกินไป บางคนก็บอกหนังไม่ได้มีอะไรดีเด่นหรือเกินไปมากกว่าที่คาดคิด แต่ด้วยชื่อชั้นของค่ายหนังที่ทำดีมาหลายๆ เรื่อง ผมก็ยังอยากลองเข้าไปพิสูจน์ดูอยู่ดี

พ.ศ. 2540 ปีที่ประเทศไทยต้องเผชิญกับฝันร้ายที่เรียกว่า  “วิกฤตต้มยำกุ้ง” โศกนาฏกรรมทางการเงินครั้งสำคัญ
ที่ทำให้ “นักธุรกิจร้อยล้าน” กลายเป็น “บุคคลล้มละลาย”  ในชั่วข้ามคืน เช่นเดียวกับอิ๊บและบุ๋มที่ครอบครัวต้องพังไปพร้อมๆกัน เมื่อตึกคอนโดหรูใจกลางเมืองที่พ่อของพวกเธอลงทุนร่วมกัน ถูกระงับการก่อสร้างจากเศรษฐีกลายเป็นคนมีหนี้สินหลายร้อยล้าน อิ๊บและบุ๋มรับมือกับความล่มสลายของครอบครัวไม่ไหว จึงตัดสินใจจะฆ่าตัวตายพร้อมกัน บน “ตึก” ที่เคยสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แต่คนที่ตายกลับเป็นแค่อิ๊บเพียงคนเดียว ผ่านไป 20 ปี บุ๋ม (บี น้ำทิพย์) เติบโตกลายเป็นนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ และได้กลับไปที่ตึกนั้นอีกครั้ง พร้อมกับ เบล (ลิลลี่ อภิชญา) ลูกสาวผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเธอ คืนนั้นหลังกลับจากตึกก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้นกับเบล แล้วทุกคืนหลังจากนั้นก็กลายเป็นฝันร้ายของบุ๋ม เมื่อทุกครั้งที่หลับตานอน เบลจะตื่นขึ้นมาด้วยอาการละเมอที่หนักขึ้นเรื่อยๆ ในสิ่งที่ทำให้บุ๋มระลึกถึง อิ๊บ เพื่อนเก่าที่เธอทิ้งให้รออยู่ที่ตึกอย่างโดดเดี่ยวมาเป็นเวลานาน นี่อาจเป็นการกลับมาทวงคำสัญญาสุดท้ายที่อิ๊บเคยขอไว้ก่อนจากโลกนี้ไป...

อ่านจากเรื่องย่อและดูตัวอย่างหนังแล้ว ก็ต้องยอมรับว่าหนังมันก็สามารถเดาได้ในระดับหนึ่งแล้ว ด้วยความที่มันเป็นเรื่องราวที่ไม่ได้สลับซับซ้อนอะไรมากมาย นอดเสียจากจะมีการหลอกคนดู ซึ่งหนังก็ไม่ได้พลิกแพลงแต่อย่างใด หนังเล่าเรื่องราวไปตามทางที่มันเป็น ตั้งแต่อดีตของเพื่อนรักสองคน จนถึงปัจจุบันคู่แม่ลูก ซึ่งทั้งสองพาร์ทก็มีความเป็นดราม่าในแต่ละส่วนของตัวเอง ช่วงแรกหนังปูเรื่องได้ค่อนข้างยาวแต่ก็ทำให้อินได้กับสถานการณ์ที่บีบคั้นตัวละครพอสมควร  คนที่อยู่ในวิกฤตต้มยำกุ้งปี 2540 น่าจะเข้าใจอยู่ ว่าคนที่มีปัญหาที่ไม่ได้เกิดจากตัวเองแล้วหาทางแก้ไม่ได้มันกดดันแค่ไหน ช่วงแรกนี้เป็นช่วงที่มีความตึงเครียดและกดดันพอสมควร

พอเข้าถึงช่วงที่สองของเรื่อง หนังเดินเรื่องค่อนข้างเร็วกว่าช่วงแรกมาก เรื่องราวของสองแม่ลูก บุ๋ม กับ เบล ยังไม่ได้ทำให้คนรู้สึกว่าสองคนนี้เป็นโลกทั้งใบให้กันและกันเท่ากับคู่เพื่อนอย่าง บุ๋ม กับ อิ๊บ จนถึงขั้นอินในสิ่งที่นังต้องการจะสื่อ สิ่งที่เกิดกับตัวละครมันก็เดินเรื่องไปค่อนข้างเร็วและไม่ค่อยจะมีน้ำหนักอะไรมากนัก เหมือนกับผีก็ออกมาแกล้งคนให้กลัวไปเรื่อยๆ ตามเรื่องตามราว

จริงๆ เรื่องราวของตึกในหนังผมว่ามันมีอะไรให้เล่นได้เยอะกว่านี้นะ ถ้าหนังสามารถดึงเรื่องราวเหล่านั้นมาขยี้ให้ลึกลงไปอีกหนังอาจจะมีอะไรมากกว่านี้ แต่นี่หนังไปเน้นเรื่องดราม่าคู่เพื่อนกับคู่แม่ลูกมากไปนิดจนลืมจับประเด็นของตึกร้างสุดหลอนมาขยายความ  ทำให้ตึกกลายเป็นแค่องค์ประกอบเล็กๆ ของหนังไปอย่างน่าเสียดาย

สิ่งดีของหนังคือเรื่องความหลอนที่ชนะเลิศครับ หนังหลอกล่อคนดูให้ระแวงกับสิ่งที่มันจะดผล่มาอยู่ตลอดเวลา คนดูต้องคอยลุ้นอยู่ตลอดว่าอะไรจะออกมาเมื่อไหร่ บางฉากไม่มีอะไร มันก็มี บางฉากคิดว่าจะมีมันก็ไม่มี แต่ออกมาทีสะดุ้งกันทั้งโรง ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะไม่เห็นตัวผีแบบจะจะ แต่ก็หลอนได้เรื่องเลยทีเดียว บวกกับ sound ประกอบเวลามีอะไรโผล่ออกมา ผมเห็นคนข้างๆ สะดุ้งเก้าอี้เด้งเลยทีเดียว อันนี้ต้องยอมรับในความหลอนของหนังจริงๆ

ดาราในเรื่อง บี น้ำทิพย์ คนเดียวเอาอยู่ครับ แต่คนอื่นก็เป็นองค์ประกอบที่ต้องมีอยู่ดี เพราะเรื่องนี้เดินด้วยตัวคนดียวไม่ได้ น้องลิลลี่ ถือว่าทำได้โอเค ไม่ดีไม่แย่ แต่อาจจะต้องพิสูจน์ตัวเองมากกว่านี้ คนที่เหลือไม่ค่อยมีบทบาทอะไรเท่าไหร่ ยกเว้นน้องคนที่เล่นเป็นอิ๊บ ที่ดูโอเคนระดับนึง แต่น่าจะมบทบาทเยอะกว่านี้หน่อย

เอาโดยรวมๆ แล้ว หนังมันไม่ได้แย่อย่างที่หลายๆ คนด่าซะไม่มีชิ้นดี แต่หนังมันก็ไม่ได้ดีเด่นถึงขั้นเป็นที่จดจำสักเท่าไหร่ ไม่เหมือนหนังผีเรื่องอื่นที่ #GTH เคยทำไว้ที่น่าจดจำมากกว่า แต่ถ้าอยากหาหนังไทยผีทางเลือกดูเพื่อความบันเทิง เรื่องนี้ก็ไม่ได้ขี้เหร่เท่าไหร่นะครับ

ฝากติดตามและพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ >> https://www.facebook.com/DooNangGunMai/